KAPTINA VIII.
1 Edhe u diftoj juve, o vëllazën, hirin’ e Perëndisë qi ashtë dhanë mbë kishat të Makedonisë,
2 se tepërica e gëzimit atyne, kur ishinë ndë shumë provim shtrëngimi, edhe vobezia e atyneve e thella tepëroi ndë pasëjet të dorësë lirë të atyneve,
3 sepse deshmoj për këte , se mbas fuqisë atyne diftuenë dashuniminë prei vetiut,
4 tue na u lutunë me shumë të lutunë qi të marrimë këte dhunëti e këte piesën’ e shërbesësë qi ashtë mbë shenjtënit,
5 edhe këte e banë jo sikurse shpëryem, por ma parë dhanë vetëhen’ e atyne mbë Zotinë, mbasandai edhe mbë ne me dashunim të Perëndisë,
6 kaqi sa iu lutëm Titosë, sikurse e pat filluem përpara, kështu ta mbarojë këte dhunëti edhe mbë ju.
7 Por sikurse teproni mbë qish do punë , ndë besë, e ndë fjalë, e ndë mend, e ndë qish do nxitim, edhe ndë dashunit tuei mbë ne, kështu të teproni edhe ndë këte dhunëti.
8 Nuk’ e thom këte me urdhënë, por prei nxitimit të tierëvet, të provoj edhe të këthiellëtën’ e dashunisë tuei,
9 sepse e dini hirin’ e Zotit t’ynë Iesu Krishtit, se tue qenun’ i pasunë, u ba i vobek për ju, qi të bahi ju të pasunë me vobezin’ e ati.
10 Edhe për këte u ap juve këshillë, se këjo ashtë për të mirënë tuei, qi e filluetë çë viet jo veç me e bamë, por edhe me e dashunë.
11 Tashti pra mbaroni edhe të bamitë, se sikurse qetë me zemërë gati për me dashunë, kështu le të jeni edhe për me mbaruem ato qi keni.
12 Sepse ndë ashtë gati zemëra përpara, ashtë pritunë me të mirë, mbas asai qi ka ndonji, jo mbas asai qi s’ka.
13 Sepse nukë due të kenë të tierë të prajtun’ e ju shtrëngim,
14 por të bahetë si nji-nji mbë këte kohë tepërica juei, qi të mbushi të mangunit’ e atyneve, qi edhe tepërica e atyneve të mbushi të mangunitë tuei, për me u bamë si nji-nji,
15 sikurse ashtë shkruem: “Ai qi mbëlodhi të shumënë, s’i tepëroi gja , edhe ai qi mbëlodhi të pakënë, s’i mengoi gja” .
16 Por falemi ndersë Perëndisë qi ep ndë zemërë të Titosë por atë nxitim për ju,
17 sepse priti të lutunitë, edhe tue nxituem ma tepërë, duel me dashuni të vet me ardhunë te ju.
18 Edhe bashkë me atë dërguem ate vëllanë qi nderohetë ndëpër gjithë kishat për ungjillinë
19 (edhe jo veç këjo , por edhe u sgjoth prei kishash me u bamë shoq mb’udhë me këte dhunëti qi u punue prei jush për laftin’ e ati Zoti, edhe për me diftuem zemrënë tuei të gatishimenë),
20 tue u rrudhunë për këte, qi të mos u zajë ndonji me gojë për të keq për këte limoshënë të tepërme qi u punue prei nesh,
21 sepse kemi kujdes për ato qi janë të mira, jo veç përpara Zotit, por edhe përpara nierëzish.
22 Edhe dërguem bashkë me ata vëllanë t’anë, të cillin’ e kemi provuem shumë herë mbë shumë punë se asht’ i shpeitë, por tashti ashtë shumë ma i shpeitë për shpëresën’ e madhe qi ka mbë ju.
23 Sa për Titonë, ai ashtë shoku em, edhe mbë ju ndifmëtar; e sa për të tierët vëllazënit t’anë, ata jan’ apostujt’ e kishavet, laft i Krishtit.
24 Diftoni pra mb’ata, edhe përpara kishavet, si ashtë dashunia juei, edhe të mburrunitë t’anë qi kemi per ju.
1 notam autem facimus vobis fratres gratiam Dei
quae data est in ecclesiis Macedoniae
2 quod in multo experimento tribulationis
abundantia gaudii ipsorum
et altissima paupertas eorum
abundavit in divitias simplicitatis eorum
3 quia secundum virtutem testimonium illis reddo
et supra virtutem voluntarii fuerunt
4 cum multa exhortatione obsecrantes nos
gratiam et communicationem ministerii quod fit in sanctos
5 et non sicut speravimus
sed semet ipsos dederunt primum Domino
deinde nobis per voluntatem Dei
6 ita ut rogaremus Titum ut quemadmodum coepit
ita et perficiat in vos etiam gratiam
istam
7 sed sicut in omnibus abundatis fide et sermone et scientia
et omni sollicitudine
et caritate vestra in nos
ut et in hac gratia abundetis
8 non quasi imperans dico
sed per aliorum sollicitudinem
etiam vestrae caritatis ingenitum bonum
conprobans
9 scitis enim gratiam Domini nostri Iesu Christi
quoniam propter vos egenus factus est cum esset dives
ut illius inopia vos divites essetis
10 et consilium in hoc do hoc enim vobis utile est
qui non solum facere sed et velle coepistis ab anno priore
11 nunc vero et facto perficite
ut quemadmodum promptus est animus voluntatis
ita sit et perficiendi ex eo quod habetis
12 si enim voluntas prompta est
secundum id quod habet accepta est
non secundum quod non habet
13 non enim ut aliis sit remissio vobis autem tribulatio
sed ex aequalitate
14 in praesenti tempore
vestra abundantia illorum inopiam suppleat
ut et illorum abundantia vestrae inopiae sit supplementum
ut fiat aequalitas sicut scriptum est
15 qui multum non abundavit et qui modicum non minoravit
16 gratias autem Deo
qui dedit eandem sollicitudinem pro vobis in corde Titi
17 quoniam exhortationem quidem suscepit
sed cum sollicitior esset sua voluntate profectus est ad vos
18 misimus etiam cum illo fratrem
cuius laus est in evangelio per omnes ecclesias
19 non solum autem
sed et ordinatus ab ecclesiis comes peregrinationis nostrae
in hac gratia quae ministratur a nobis
ad Domini gloriam et destinatam voluntatem nostram
20 devitantes hoc ne quis nos vituperet
in hac plenitudine quae ministratur a nobis
21 providemus enim bona non solum coram Deo
sed etiam coram hominibus
22 misimus autem cum illis et fratrem nostrum
quem probavimus in multis saepe sollicitum esse
nunc autem multo sollicitiorem confidentia multa in vos
23 sive pro Tito qui est socius meus et in vos adiutor
sive fratres nostri apostoli ecclesiarum gloriae Christi
24 ostensionem ergo quae est caritatis vestrae
et nostrae gloriae pro vobis
in illos ostendite in faciem ecclesiarum