KAPTINA I.
1 Perëndia si u foli njiherë moti atënavet t’anë me anë të profetëvet shumë herash edhe shumë mëndyrësh, na foli edhe neve
2 mbë këto ditt të mbrapëna me anë të Birit vet , të cillin’ e bani trashigimtarin’ e të gjithave, qi me anë t’ati bani edhe jetëtë;
3 ai tue qenunë të ndritunit’ e laftit edhe karakter i së qenëmes’ ati, edhe tue bartunë të gjitha me fjalën’ e fuqisë vet, si qiroi fajetë t’ona prei vetëvetëhesë, ndenji ndë kraha të diathtë të madhënisë ndë të naltat vise ,
4 kaqi ma i mirë se engjujtë bamë, aqi sa ka trashiguem nji emënë ma të math se ata.
5 Sepse cillit prei engjush i tha ndonji herë: “Ti je biri em, unë të kam piellë sot”? Edhe për-së-ri: “Unë kam me qenunë tek ai për atë, edhe ai ka me qenunë tek unë për bir?”
6 Edhe për-së-ri kur të këllasi paralindësinë ndë botët, thotë: “Edhe le t’adhurojën’ ate gjith’ engjujt’ e Perëndisë.”
7 Edhe për engjujt thotë: “Ai qi ban engjujt’ e vet shpirtëna, edhe punëtorët’ e vet flakë ziarrmi.”
8 Por për të Birinë: “Shkambi yt, o Perëndi, ashtë ndë jetë të jetësë; shkop dreitënie ashtë shkopi i mbëretënisë s’ate.
9 Deshe dreitëninë, e more mëni paligjëninë, përandai të leu Perëndia, Perëndia yt, me voj gëzimi përmbi shokët e tu”.
10 Edhe: “Ti, o Zot, çë herën’ e parë themelove dhenë, edhe qijetë janë punët’ e duervet tua.
11 Ata kanë me u prishunë, por ti ke me mbetunë, edhe të gjithë kanë me u vietëruem porsi petëka,
12 edhe porsi petkë ke me i mpështiellun’ ata, edhe kanë me u ndërruem, por ti je ai vetë, edhe viet’ e tu s’kanë me menguem”.
13 Edhe cillit prei engjujsh i tha ndonji herë: “Rri prei së diathtësë s’eme deri sa të ve anëmiqt’ e tu ndënë kambët të kambëvet tua”?
14 Nukë janë të gjithë shpirtëna punëtorë, qi dërgohenë për punë për ata qi kanë me trashiguem shpëtiminë.
God Has Spoken by His Son
1 Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις 2 ἐπ᾽ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ, ὃν ἔθηκεν κληρονόμον πάντων, δι᾽ οὗ καὶ ἐποίησεν τοὺς αἰῶνας· 3 ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ, φέρων τε τὰ πάντα τῷ ῥήματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, καθαρισμὸν τῶν ἁμαρτιῶν ποιησάμενος ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς, 4 τοσούτῳ κρείττων γενόμενος τῶν ἀγγέλων ὅσῳ διαφορώτερον παρ᾽ αὐτοὺς κεκληρονόμηκεν ὄνομα.
The Son Superior to Angels
5 Τίνι γὰρ εἶπέν ποτε τῶν ἀγγέλων,
Υἱός μου εἶ σύ,
ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε;
καὶ πάλιν,
Ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα,
καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν;
6 ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει,
Καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι θεοῦ.
7 καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει,
Ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα
καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα,
8 πρὸς δὲ τὸν υἱόν,
Ὁ θρόνος σου ὁ θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος,
καὶ ἡ ῥάβδος τῆς εὐθύτητος ῥάβδος τῆς βασιλείας σου .
9 ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν·
διὰ τοῦτο ἔχρισέν σε ὁ θεὸς ὁ θεός σου
ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου.
10 καί,
Σὺ κατ᾽ ἀρχάς, κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας,
καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί·
11 αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις,
καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται,
12 καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς,
ὡς ἱμάτιον καὶ ἀλλαγήσονται·
σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ
καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσιν.
13 πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέν ποτε,
Κάθου ἐκ δεξιῶν μου,
ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου;
14 οὐχὶ πάντες εἰσὶν λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;