KAPTINA IX.
1 Nukë jam un’ apostull? Nukë jam un’ i lirë? Nukë pash’ unë Iesu Krishtinë Zotinë t’anë? Nukë jeni ju puna eme mbë Zotinë?
2 Ndë mos jam apostull mbë të tierë, por pak së paku mbë ju jam, sepse bula e apostullisë s’eme jeni ju mbë Zotinë.
3 Të përgjegjunitë t’em mb’ata qi më gjukojn’ ashtë këjo:
4 Mos nukë kemi edhe na pushtet me ngran’ e me pimë?
5 Mos nukë kemi edhe na pushtet me siellunë rreth nesh kudo të shkoimë nji motërë grue, sikurse edhe të tierët’ apostuj, edhe të vëllazënit’ e Zotit, edhe Kifai?
6 Apor vetëm’ unë edhe Barnaba s’kemi pushtet mos me punuem?
7 Cilli asht’ ai qi vete ndonji herë ndë luftë me të ngranët të vet? Cilli mbiell vëneshtë, edhe s’ha prei pemës’ati? A cilli kullot grigjë, edhe s’ha prei qjumështit grigjësë?
8 Mos i flas unë këto si nieri? Apor nukë thotë këto edhe ligja?
9 Sepse ndë ligjët të Moiseut ashtë shkruem: “Nukë do t’i mbëçelish gojënë kaut qi shin ndë lamët ”. Mos ka kujdes Perëndia për ket?
10 Apor për ne e thotë këte për të vërtetë? Sepse për ne u shkrue, se ai qi livron nd’arë , duhetë me livruem me shpëresë; edhe ai qi shin ndë lamët , me shpëresë se ka me pasunë piesë prei shpëresësë vet.
11 Na ndë mbuellëm punët’ e shpirtit mbë ju, pun’ e madhe ashtë ndë korrshim punëtë tueja të mishit?
12 Të tierë ndë marrinë piesë prei jush me këte pushtet, nukë duhetë ma tepërë na? Por na nuk’ e përdorëm këte pushtet, por duroimë të gjitha, për mos me bamë ndonji të ndalunë ndë ungjill të Krishtit.
13 Nuk’ e dini, se ata qi punojnë punë kishe, hanë prei kishësë; ata qi qindrojnë afër theroresë, marrinë piesë prei theroresë?
14 Kështu edhe Zoti urdhënoi ata qi apinë za për ungjillinë me rruem prei ungjillit.
15 Por unë nukë përdora as ndonji prei kësosh, as nukë shkrova këto, qi të bahetë kështu mbë mue, sepse ma mirë ashtë për mue me vdekunë, se të nxierri kushi të kotë lavdiminë t’em.
16 Sepse ndë ungjillëzofsha nuk’ ashtë lavdim për mue, sepse kam nevojë për vetëhe; edhe mjer mbë mue, ndë mos ungjillëzofsha.
17 Sepse ndë bafsha këte me dashuniminë t’em, kam pagë, por ndë bafsha këte për dhunë, m’u ka zanë besë kujdesi.
18 Cilla pra ashtë paga eme? Me bamë pa prishun’ ungjillin’ e Krishtit tue predikuem, qi të mos e përdor keq pushtetinë t’em qi kam mbë ungjillinë.
19 Sepse tue qenun’ i lirë prei së gjithësh, bana vetëhenë t’emë shërbëtuer mbë të gjithë, qi të fitoj ma të shumëtë.
20 Edhe u bashë mbë Iudeit si Iude, për me fituem Iudeitë; mb’ata qi janë ndënë ligjë, u bashë si ndënë ligjë, për me fituem ata qi janë ndënë ligjë;
21 mbë të paligjët u bashë si i paligjë (ndonëse nuk ishiem i paligjë mbë Perëndinë, por me ligjë mbë Krishtinë), për me fituem të paligjëtë;
22 mbë të dobët u bashë si i dobë, për me fituem të dobëtë; mbë të gjith’ u bashë të gjitha, për me shpëtuem disa vetë për të vërtetë.
23 Edhe këte e baj për ungjillinë, qi të bahem piesëtar i ati.
24 Nuk’ e dini, se ata qi ecinë me vrap sheshit, të gjith’ ecinë me vrap, por nji e merr bravurënë? Kështu ecëni me vrap, qi ta merrni.
25 Edhe kushdo qi përpiqetë ndë lojë, përmba vetëvetëhenë prei së gjithash; ata pra bajnë këte për me marrë nji kunorë të vdierrëshime, por na të pavdierrëshime.
26 Unë pra kështu eci me vrap, jo sikur të mos e dij për të vërtetë; kështu luftoj me grusht, jo sikur rraf erënë,
27 por mundoj korpinë t’em, edhe e baj shërbëtuer, druese, tue pasunë predikuem mbë të tierë, unë hedhem poshtë.
The Rights of an Apostle
1 Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐχὶ Ἰησοῦν τὸν κύριον ἡμῶν ἑόρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν κυρίῳ; 2 εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγίς μου τῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν κυρίῳ.
3 Ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσίν ἐστιν αὕτη. 4 μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πεῖν; 5 μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ κυρίου καὶ Κηφᾶς; 6 ἢ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρναβᾶς οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν μὴ ἐργάζεσθαι; 7 τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ; τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; ἢ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει; 8 Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ ἢ καὶ ὁ νόμος ταῦτα οὐ λέγει; 9 ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται, Οὐ κημώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ θεῷ 10 ἢ δι᾽ ἡμᾶς πάντως λέγει; δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη ὅτι ὀφείλει ἐπ᾽ ἐλπίδι ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν καὶ ὁ ἀλοῶν ἐπ᾽ ἐλπίδι τοῦ μετέχειν. 11 εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν; 12 εἰ ἄλλοι τῆς ὑμῶν ἐξουσίας μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς;
Ἀλλ᾽ οὐκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ, ἀλλὰ πάντα στέγομεν, ἵνα μή τινα ἐγκοπὴν δῶμεν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ. 13 οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ τὰ ἱερὰ ἐργαζόμενοι [τὰ] ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐσθίουσιν, οἱ τῷ θυσιαστηρίῳ παρεδρεύοντες τῷ θυσιαστηρίῳ συμμερίζονται; 14 οὕτως καὶ ὁ κύριος διέταξεν τοῖς τὸ εὐαγγέλιον καταγγέλλουσιν ἐκ τοῦ εὐαγγελίου ζῆν. 15 ἐγὼ δὲ οὐ κέχρημαι οὐδενὶ τούτων. οὐκ ἔγραψα δὲ ταῦτα, ἵνα οὕτως γένηται ἐν ἐμοί· καλὸν γάρ μοι μᾶλλον ἀποθανεῖν ἤ – τὸ καύχημά μου οὐδεὶς κενώσει. 16 ἐὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι, οὐκ ἔστιν μοι καύχημα· ἀνάγκη γάρ μοι ἐπίκειται· οὐαὶ γάρ μοί ἐστιν ἐὰν μὴ εὐαγγελίσωμαι. 17 εἰ γὰρ ἑκὼν τοῦτο πράσσω, μισθὸν ἔχω· εἰ δὲ ἄκων, οἰκονομίαν πεπίστευμαι· 18 τίς οὖν μού ἐστιν ὁ μισθός; ἵνα εὐαγγελιζόμενος ἀδάπανον θήσω τὸ εὐαγγέλιον εἰς τὸ μὴ καταχρήσασθαι τῇ ἐξουσίᾳ μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
19 Ἐλεύθερος γὰρ ὢν ἐκ πάντων πᾶσιν ἐμαυτὸν ἐδούλωσα, ἵνα τοὺς πλείονας κερδήσω· 20 καὶ ἐγενόμην τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος, ἵνα Ἰουδαίους κερδήσω· τοῖς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον, μὴ ὢν αὐτὸς ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον κερδήσω· 21 τοῖς ἀνόμοις ὡς ἄνομος, μὴ ὢν ἄνομος θεοῦ ἀλλ᾽ ἔννομος Χριστοῦ, ἵνα κερδάνω τοὺς ἀνόμους· 22 ἐγενόμην τοῖς ἀσθενέσιν ἀσθενής, ἵνα τοὺς ἀσθενεῖς κερδήσω· τοῖς πᾶσιν γέγονα πάντα, ἵνα πάντως τινὰς σώσω. 23 πάντα δὲ ποιῶ διὰ τὸ εὐαγγέλιον, ἵνα συγκοινωνὸς αὐτοῦ γένωμαι.
24 Οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἐν σταδίῳ τρέχοντες πάντες μὲν τρέχουσιν, εἷς δὲ λαμβάνει τὸ βραβεῖον; οὕτως τρέχετε ἵνα καταλάβητε. 25 πᾶς δὲ ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται, ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἵνα φθαρτὸν στέφανον λάβωσιν, ἡμεῖς δὲ ἄφθαρτον. 26 ἐγὼ τοίνυν οὕτως τρέχω ὡς οὐκ ἀδήλως, οὕτως πυκτεύω ὡς οὐκ ἀέρα δέρων· 27 ἀλλ᾽ ὑπωπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μή πως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι.