KAPTINA XIV.
1 Edhe pashë, edhe nje Qengji te rrinte mbi mal të Sionit, edhe bashkë me atë ishinë nji qind e katër-dhet’ e katër mijë, qi kishinë shkruem ndë ballënat të vet emënin’ e të atit ati.
2 Edhe ndëgjova nji za prei qiellit, porsi za shumë ujënash, edhe porsi za bumbullime të madhe; edhe ndëgjova nji za qitharorësh qi qitharoishinë me qitharat e veta.
3 Edhe këndoishinë porsi nji kankë të re përpara shkambit, edhe përpara katër shtazëvet edhe pleqvet; edhe askushi s’mundei me marrë vesht kankënë, veç të nji qind e katër-dhet’ e katër mijë vetëtë , qi ishinë shpër blemë prei dheut.
4 Këta jan’ ata qi nuk’ u ndynë bashkë me gra, sepse janë virgjën, këta jan’ ata qi marrinë mbrapa Qengjin’ atie ku të shkojë, Këta u shpërblenë prei njerëzëvet, qi janë të zanëtë fill te Hyji edhe te Qengji.
5 Edhe ndë gojë t’atyne nuk’ u gjet gënjim, sepse janë faqe-bardhë përpara shkambit Hyjit.
6 Edhe pashë nji tietër’ engjullë tue fluturuem ndë miedis të qiellit, qi kishte ungjillin’ e pasosunë, qi të ungjillëzojë mb’ata qi rrinë mbë dhet, edhe mbë qish-do komb’ e farë e gjuhë e popullë,
7 edhe thoshte me za të math: Kini frikë Hyjinë, edhe epni lavdi ati, sepse erdhi ora e gjyqit ati; edhe adhuroni ate qi bani qiellin’ e dhen’ e gurret’ e ujënavet.
8 Edhe nji tietër’ engjull’ u ngrit mbrapa e thoshte: “Ra, ra Babylona”, qytet i math, sepse ngjomi gjithë kombetë me venën’ e zemërimit kurvënisë vet.
9 Edhe nji engjull’ i tretë i muer mbrapa ata, tue thanë me za të math: Ndë adhuroftë bishën’ edhe figuren’ e asai, edhe ndë marrtë shenjë ndë ball të vet, e mbë dorë të vet,
10 edhe ai ka me pimë prei venësë zemërimit Hyjit, qi ashtë derdhun’ i thieshtë ndë potir të zemërimit ati; edhe ka me u munduem me ziarrm e me surfullë përpara engjujvet shenjtënueshim, edhe përpara Qengjit;
11 edhe tymi i mundimit atyne hipën ndë jetë të jetëvet; edhe s’kanë të prajtunë dit’ e natë ata qi adhurojënë bishën’ edhe figurën’ e asai, edhe ndë marrtë kushi shenjën’ e emënit asai.
12 Këtu ashtë durimi i shenjtënavet, këtu jan’ ata qi ruejënë porosit’ e Hyjit, edhe besën’ e Iesuit.
13 Edhe ndëgjova nji za prei qiellit qi më thoshte: Shkruei. Lum ata të vdekunë qi vdesinë mbë Zotinë çë tashi. Po, thotë Shpirti, qi të prahenë prei mundievet veta, edhe punët’ e atyneve u venë mbrapa bashkë.
14 Edhe pashë, edhe nje nji re e bardhë, edhe mbi ret ishte ndenjunë nji qi gjante porsi bir njeriut, edhe kishte mbi kryet të vet nji kunorë t’artë, edhe n’dorë të vet nji drapën të prefëtë.
15 Edhe nji tietër’ engjullë duel prei tempullit tue thërritunë me za të math mb’ate qi ishte ndenjunë mbi ret: Dërgo drapëninë tat, edhe korr, sepse të erdhi ora me korrë, sepse u tha të korrët’ e dheut.
16 Edhe ai qi ishte ndenjunë mbi ret, vuni drapënin’ e vet mbi dhet, edhe dheu u korr.
17 Edhe nji tietër’ engjullë duel prei tempullit qi ashtë ndë qiell, edhe kishte edhe ai nji drapën të prefëtë.
18 Edhe nji tietër’ engjullë duel prei theroresë, i cilli kishte pushtet mbi ziarrmt; edhe thërriti me za të math mb’ate qi kishte drapënin’ e prefëtë, tue thanë: Dërgo drapëninë tat të prefëtinë, edhe viel rrusht’ e veshtit dheut, sepse u poqnë rrusht’ e ati.
19 Edhe engjulli vuni drapënin’ e vet ndë dhet, edhe vuel veshtin’ e dheut, edhe vuni rrushtë ndë gaviç të zemërimit Hyjit.
20 Edhe gaviçi u shkel përjashta qytetit, edhe duel gjak prei gaviçit, qysh mbë frenat të kualvet, qysh nji mijë e gjashtë qind stade lark .