KAPTINA XXVIII.
1 Edhe si shkoi e shëtuna, kur filloi me sbardhun’ e diela e para dit’ e javësë, erdhi Maria Magdalena, edhe Maria tietër, për me vum’ ore vorrinë.
2 Edhe qe tek u ba nji tërmet i math, sepse engjull’ i Zotit sdrypi prei qiellit, edhe erdhi e rrokulloi gurinë prei derësë vorrit , edhe rrinte sipër ati.
3 Edhe faqeja e ati ishte porsi vetimë, edhe petku i ati i bardhë porsi borë.
4 Edhe ata qi ruejshinë u drothnë prei frikës’ ati, edhe u banë porsi të vdekunë.
5 Edhe engjulli u përgjeq, e u tha gravet: Mos frikohi ju, sepse e dij se kërkoni Iesunë, qi u kryqëzue.
6 Nuk’ ashtë këtu, sepse u ngjall, sikurse pat thanë. Eni, shifji vendinë ku qe Zoti.
7 Edhe shkoni shpeit, e u thoni dishepujvet ati, se u ngjall prei së vdekunish; edhe qe te po shkon ma përpara se ju ndë Galile; atie keni me e pamë, qe tek u thashë juve.
8 Edhe ato duelnë shpeit prei vorrit bashkë me frikë, edhe me gëzim të math; e u tuerrnë me u dhanë za dishepujvet ati.
9 Edhe tue votunë me u dhanë za dishepujvet ati, qe Iesui te hasi me ato, e u tha: Falemi. Edhe ato i erthnë për-anë, e i kapnë kambët’, edhe e adhuruenë.
10 Atëherë Iesui u thot’ atyneve: Mos kini frikë, shkoni, e nepni za vëllazënavet mi, qi të shkojnë ndë Galile, edhe atie kanë me më pamë.
11 Edhe ato tue shkuem, qe disa prei rueitësavet tek erthnë ndë qytet, e u dhanë za Krye-priftënavet për gjithë se qish u banë.
12 Edhe ata si u mbëlothnë bashkë me pleqt, edhe muern’ e dhanë këshille, u dhanë ushtëtorëvet argjanda miaft,
13 tue thanë: Thoni, se: - Dishepujt’ e ati erthnë natënë, edhe e vothnë, tue fjetunë na.
14 Edhe ndë u ndëgjoftë këjo prei guvernatorit, na kena me i mbushunë mendien’, edhe kena me u bamë juve mos me pasunë gaile.
15 Edhe ata mbassi muernë argjandatë, banë sikurse u mësuenë; edhe këjo fjalë u dha ndëpër Iudeit deri mbë ditë të sotshime.
16 Edhe të nji-mbë-dhetë dishepujtë voitnë ndë Galile, nd’ate mal ku i pat porositunë Iesui.
17 Edhe kur pan’ ate, e adhuruenë, por disa vetë ishinë me dy mendesh.
18 Edhe Iesui erdhi për-anë, e u foli atyneve, tue thanë: M’u dha çdo urdhënë ndë qiell, edhe mbë dhe.
19 Shkoni pra, e mësoni gjithë kombetë, edhe i pagëzoni mb’emënë të Atit, e të Birit, e të Shpirtit Shenjt;
20 edhe i mësoni me rueitunë gjithë sa u kam porositunë juve; edhe qe unë te jam bashkë me ju gjithë ditt, deri mbë të mbaruemen’ e jetësë. Amen.
1 E n’ mràmia e sctunës, ci iscte tui scnrit n’ t’ paren dit t’ javës, sckoi Mria Maddalèn, e tiètra Mrii, me paa vorrin.
2 E cè u bââ gni tremèk i madh. Psè êgnλi i Tenԑòt ԑdrypi prei cièλet: e tui affrue ktheu guurin, e rriite permì tè:
3 E t’ paami e tii iscte sikursè gni vetìm, e petku e tii sikùr bora.
4 E prei frighës ssai u trèmene roiset, e u bââne si t’ dekun.
5 E tui pergièg êgnλi tha graavet: Ju mos frigohi: psè une di se lypni Jeԑu, ci kiè krygԑue:
6 Ai s’ âsct ktù: psè u gnaλ, sikursè kaa than. Eni, e kciỳrni vennin, ku kiè vûûm Ԑoti.
7 E me vrap sckoni, e thoni discèpuivet t’ tii se u gnaλ prei s’ dèkunit: e cè po ju prii n’ Galilee: atỳ keni per ta paa atè. Cè une ju diftova juve.
8 E me t’ scpeit duulne prei vorrit me frigh, e me gaԑmèn t’ madh, ngane me kalzuem discèpuivet tii.
9 E cè Jeԑu duul perpara atyne, tui than: Fàllemi. E atò u affruene, e sctrenguene kâmt e tii, e adhruene atè.
10 Athèr Jeԑu tha atyne: Mos tutni. Sckoni, kalzoni vλàԑnvet mii ci t’ sckoin n’ Galilee, atỳ kan me m’ paa.
11 Atò si ken sckue, cè dissaa prei roisesc erdhne n’ scehèr, e kalzuene t’ parvet t’ mesctarvet gith scka ci iscte bââ.
12 E ktà si u mlodhne me plect bââne ksciiλ, e dhane sciùm pare niԑamvet,
13 Tui than atyne: Thoni se discèpuit e tii erdhne nâtëne, e na tui fièt, vòdhene atè.
14 E kuur do t’ nniehet kiò prei ԑabitit, na kena me ja musc menn e tii, e kena me psctue ju prei cfar do t’ merԑiisc.
15 E atà, si muurne paret, bââne sikùr ken msue prei atyne. E muur dheen kiò fiàl nner Cfutet deri me dit sodit.
16 E t’ gnimdhètt discèpuit sckuene n’ Galilee n’ mal, ku kiscte scegnue atyne Jeԑu.
17 E tui paa atè e adhruene: pòr dissaa metne sciyblii.
18 E Jeԑu u affrue e foli atyne, tui than: M’ âsct dhanun mue gith pusctèdia n’ cièλ e n’ dhee.
19 Sckoni praa, msònie t’ gith ginnt: tui paghԑue atà n’ emn t’ Atit, e t’ Birit, e t’ Scpirtit scêit:
20 Tui msue atà me mmait gith scka ci une kam urdhnue juve: e cè une jam me ju per gith dittet, deri n’ t’ maruemit e scèkuλit.