KAPTINA II.
1 Edhe Iesui mbassi leu ndë Bethleem të Iudesë, ndë ditt të mbëretit Herodit, qe ku erthnë ndë Ierusalemë do magji prei të Lemit diellit,
2 e thoshinë: Ku ashtë mbëreti i Iudevet, qi ka lemë? Sepse pam yllin’ e ati ndë të Lemit diellit, edhe erthmë me e adhuruem.
3 Edhe mbëreti Herodi kur ndëgjoi, u përzie, edhe gjithë Ierusalema bashkë me atë.
4 Edhe si mbëlodhi gjithë Kryepriftënit’ edhe Shkruisit’ e popullit, pyeste me marrë vesht prei atyneve, ku leu Krishti.
5 Edhe ata i thanë: Ndë Bethleem të Iudesë, sepse kështu ashtë shkruem prei anësë profetit:
6 “Edhe ti Bethleem, dheu i Iudesë, as-pak nukë je e vocërr ndër zotënit e Iudesë, sepse prei teje ka me dalë nji i parë, i cilli ka me kullotunë popullin t’em Israelinë”.
7 Atëherë Herodi thiri pshefas magjitë, e muer vesht mirë prei atyneve kohën’ e yllit, qi ishte dukunë.
8 Edhe i dërgoi ndë Bethleem, e tha: Shkoni, e shikoni mirë për dialinë, edhe mbassi ta gjeni, më nepni za, qi të vij edhe unë me e adhuruem.
9 Edhe ata si ndëgjuenë mbëretinë, votnë, edhe qe ylli, qi panë ndë të Lemit diellit, te po printe përpara atyneve, deri sa erdhi, e ndeiti sipër ku ishte diali.
10 Edhe ata kur pan’ yllinë, u gëzuenë, me gëzim të math fort.
11 Edhe si erthnë ndë shtëpit, gjetnë dialinë bashkë me Marinë t’amënë, edhe ranë mbë dhe, e adhuruenë, edhe hapnë thesoret’ e veta, e i prunë dhunëtia, ar, e kem, e mirrë.
12 Edhe si u diftue atyneve nd’andërrë prei Perëndisë mos me u këthyem tek Herodi, iknë e votnë prei nji tietër’ udhe ndë vend t’atyne.
13 Edhe ata mbassi iknë, qe engjull’ i Zotit tek i duketë nd’andërrë Iosefit, e i thotë: Çohu, e merr me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe ikë ndë Misir, edhe ndalu atie, deri kur të thom, sepse Herodi ka me kërkuem dialinë për me e prishunë.
14 Edhe ai u çue, e muer me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati natënë, edhe iku ndë Misir;
15 edhe ndeiti atie deri mbë vdekët të Herodit, për me u mbushunë qish ashtë thanë prei Zotit me anë të profetit, qi thoshte: “Prei Misirit thirra t’em bir”.
16 Atëherë Herodi, kur pa se u gënjye prei magjivet, u zemërue tepërë; edhe dërgoi, e vrau gjithë dielmtë qi ishinë ndë Bethleem, e ndëpër gjithë nahiet e asai, prei dy vieç e teposhtë, mbas kohësë qi muer vesht mirë prei magjivet.
17 Atëherë u mbush qish ashtë thanë prei profetit Ieremisë, qi thoshte:
18 “U ndëgjue za ndë Rama, dënesë, e të qjamë, e anëkim shumë: Rahela qjante dielmt’ e vet, edhe s’donte me u ngushulluem, sepse nukë janë”.
19 Edhe si vdiq Herodi, qe engjull’ i Zotit tek i duketë nd’andërrë Iosefit ndë Misir, e i thotë:
20 Çohu, e merr me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe shko ndë dhe të Israelit, sepse kanë vdekun’ ata qi kërkoishinë jetën’ e dialit.
21 Edhe ai u çue, e muer me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe erdhi ndë dhe të Israelit.
22 Por kur ndëgjoi se Arqelau po mbëretënon ndë Iudet, ndë vend të Herodit të i atit, pat frikë me votun’ atie, por si iu sbulue nd’andërrë prei Perëndisë, iku nd’anët të Galilesë,
23 edhe erdhi, e nguli ndë nji qytet, qi thohetë Nazaret. Qi të mbushetë qish ashtë thanë prei profetënash: “se Nazoreas ka me u queitunë”.
1 Jeԑu praa tui ken leemun n’ Betlem t’ Judës tui sunnue Eròd kraili, cè Magit prei s’ dàllunit mriine n’ Jeruԑalèm,
2 Tui than: Ku âsct ai ci kaa leem kraili i Cfutvet? psè kena paa hyλin e tii n’ t’ dàllunit, e kena ardh me adhrue atè.
3 E tui nnie Erodi krail, u turbuλue, e gith Jeruԑalemi me tè.
4 E tui mledhun t’ gith t’ part t’ mesctarvet, e Sckribvet e pòpuλit, pvete prei atynve se ku Kriscti kiscte per t’ leemun.
5 E atà thane atii: N’ Betlèm t’ Judës: psè ksctù âsct sckruem per profeten:
6 E ti Betlèm toka e Judës, nuk jee mââ e voghla nner t’ part t’ Judës: psè prei tejet kaa me dall priisi, ci kaa me urdhnue Iԑraèlin pòpuλin tem.
7 Athèr Erodi, tinԑìsct thirri Magit, hoλìsct haλakati prei assìsc kohen e hyλit, ci u duk atyne:
8 E tui ciue atà n’ Betlèm, tha: Sckoni, e pvetni fie per fie per ket fmii: e kuur t’ a keni gièt, m’ bâni me diit, aboλà ci edhè une t’ vii me adhrue atè.
9 T’ zilt si e giègiene krailin sckuene. E cè hyλi, ci paane n’ t’ dàllunit priite perpara atyne, deri saa mriine permì venn, ku rriite fmia.
10 E tui paa hyλin u gheԑùhëne me gni gaԑmèn fort t’ madh.
11 E tui hîî n’ sctpii, giètne fmiin me Mriin nânen e tii, e tui u sctrue per tok adhruene atè: e tui cil haԑnat e vet i fàllene atii dhuntiit, aar, këm, e mirr.
12 E tui pass marr gevapin n’ ânnerr mos meu kthye tu Erodi, per tièter rugh u kthyene n’ dhee t’ vet.
13 T’ zilt massì keen sckuem, cè êgnλi i Tenԑòt u duk n’ ânnerr Josefit, tui than: Cioju, e merr fmiin, e nânen e tii, e ik n’ Misiir, e rri atiè deri saa une t’ bâi me diit. Psè Erodi kaa me kerkue fmiin per me e myt.
14 E ai tui u ciue prei giùmit muur fmiin, e nânen e tii nâtëne, e iku n’ Misiir.
15 E u nnall atiè deri m’ dek t’ Erodit: aboλà ci t’ mùscei scka iscte thanun prei Tenԑòt per profeten, ci thot: Prei Misirit thirra tem biir.
16 Athèr Erodi tui paa se t’ iscte ken masctrue prei Màgivet, fort u idhnue, e cioi me myt t’ gith fmiit, ci iscin n’ Betlèm, e n’ t’ gith kufît t’ atii prei dyy viètsc e te posct, sikundersè kohës ci t’ kiscte pass pvetun prei Màgivet.
17 Athèr u musc scka âsct thanun prei Jeremies profetës, ci thot:
18 Gni ԑââ âsct nnie n’ Raam, vai e ulurìm sciùm: Rakeli tui kiaa fmiit e vet, e s’ desct meu gheԑue, psè atà mââ s’ jan.
19 Dekun Erodi, cè êgnλi i Tenԑòt u duk n’ ânnerr Josefit n’ Misiir,
20 Tui than: Cioju, e merr fmiin, e nânen e tii, e scko n’ dhee t’ Iԑraèlit: psè jan dekun atà, ci kerkoiscin jeten e fmiis.
21 E ai ciuem prei giùmit, muur fmiin, e nânen e tii, e erdh n’ dhee t’ Iԑraèlit.
22 E tui nnie ci Arkelau sunnote n’ Cfutnii n’ venn t’ Erodit babs vet, drescti atiè me voit: e tui marr gevapin n’ ânnerr, sckoi n’ ânet t’ Galilees.
23 Ku mriimun nneiti n’ scehèr ci thohet Nazarèt: aboλà ci t’ mùscei scka âsct thanun prei profètsc: Psè ai kaa meu ken thirrun Nazareni.