KAPTINA XV.
1 Atëherë vinë te Iesui Shkruesit’ edhe Fariseitë prei Ierusalemit, e i thonë:
2 Përse dishepujt’ e tu kapërcejnë fjalënë qi kanë lanë pleqtë? Sepse s’lajnë duert’ e veta, kur hanë bukë.
3 Por ai u përgjeq, e u tha atyneve: Përse edhe ju kapërceni porosin’ e Perëndisë, për fjalënë qi keni lanë ju?
4 Sepse Perëndia porositi, tue thanë: “Ndero tët at’ e tët amë”, edhe: “Ai qi flet keq për të i atin’ a për t’amënë le të vritetë.”
5 Por ju thoni, se kush t’i thotë të i atit a s’amësë, se çdo të mirë qi të shofish prei meje ashtë dhunëti, miaft , edhe mundetë të mos nderojë të i atin’ e vet, a t’amën’ e vet.
6 Edhe s’mbaitët porosin’ e Perëndisë, për fjalënë qi keni lanë ju.
7 Hipokritëna, mirë profetizoi Isaia për ju, tue thanë:
8 Kyi populli më afrohetë me gojën’ e vet, edhe më nderon me buzët; por zemëra e atyne ashtë lark prei meje.
9 Edhe kot më nderojnë, tue mësuem mësime qi janë porosia nierëzish.
10 Edhe si thiri gjindëjenë, u tha atyneve:
11 Ndëgjoni, edhe merrni vesht: Qish hyn ndë gojët, nukë përlyen nierinë; por qish del prei gojësë, këjo përlyen nierinë.
12 Atëherë u afruenë dishepujt’ e ati’ e i thanë: A e di, se Fariseitë kur ndëgjuenë këte fjalë, u shkandalizuenë?
13 Edhe ai u përgjeq, e tha: Çdo bimë qi s’e ka mbiellë Ati em qiellori, ka me u shkulunë.
14 Leni ata, se janë të verbëtë qi u tërhekin’ udhënë të verbënavet. Edhe i verbëti ndë i tërheqt’ udhënë të verbëtit, të dy kanë me ranë ndë gropët.
15 Edhe Pietri u përgjeq, e i tha: Diftona këte parabullë.
16 Edhe Iesui tha: Edhe por pa mend jeni ju?
17 Edhe nukë po merrni vesht, se çdo gja qi hyn ndë gojët, sdryp ndë barkut, edhe nxiretë prei të dalunit.
18 Por ato qi dalinë prei gojësë, dalinë prei zemrësë; edhe këto përlyejnë nierinë.
19 Sepse prei zemrësë dalinë mendime të këqia, vrasa, ndynësina, kurvënia, të viedhuna, dëshmi-rrena, vlasfimia;
20 këto jan’ ato qi përlyejnë nierinë, por me ngranë me duer të palame, nukë përlyen nierinë.
21 Edhe Iesui duel prei andej, e iku ndë anë të Tyrës’ e të Sidonësë.
22 Edhe qe nji grue Hananeje te duel prei atyne synoresh, e i bërtiste, tue thanë: Përdëllemë, Zot, i bir’ i Davidit, se eme bijë mundohetë keq prei diallit.
23 Por ai nuk’ iu përgjeq asai ndonji fjalë. Edhe dishepujt’ e ati i erthnë përanë, e i luteshinë, tue thanë: Lishoje atë, sepse bërtet mbrapa nesh.
24 Por ai u përgjeq, e tha: Nuk’ u dërgueshë ngjeti , veç mbë dhent e hupuna të shtëpisë Israelit.
25 Mbasandai ajo erdhi, edhe e adhuronte tue thanë: Zot, ndihmomë.
26 Por ai u përgjeq, e tha: Nuk’ ashtë mirë me marrë nieri bukën’ e dielmvet, e me ua hedhunë këlyshvet qenvet.
27 Edhe ajo tha: Po, Zot, por edhe këlysht’ e qenvet hanë prei thërrmiash qi bienë prei truvezësë të zotënavet vet.
28 Atëherë Iesui u përgjeq, e i tha: O grue, besa jote asht’ e madhe, t’u baftë tyi si daç. Edhe e bija e asai u shëndosh çë mb’ate herë.
29 Edhe Iesui sdrypi prei andej, e erdhi ndaj detin’ e Galilesë; edhe hipi ndë malt, e rrinte atie.
30 Edhe erthnë tek ai shumë gjindëje, qi kishin me vetëhe të çalë, të verbëtë, shurdha, dorëcunga, edhe shumë të tierë; edhe i hothnë përanë kambëvet Iesuit, edhe ai i shëndoshi,
31 kaqi sa u mërekulluenë gjindëja, kur panë shurdha tue folunë, dorëcunga shëndoshunë, të çalë tue ecunë, edhe të verbëtë tue pamë; edhe lavduenë Perëndin’ e Israelit.
32 Atëherë Iesui thirri përanë dishepujt’ e vet, e tha: Më dhimbetë gjindëja, sepse kanë tri ditt tashti qi mbesinë përanë meje, e s’kanë se qish me ngranë; edhe s’due me i lishuem pa ngranë, se mos lodhenë mb’udhë.
33 Edhe dishepujt’ e ati i thonë: Ku na gjindenë këtu ndë shkreti kaqi bukë, sa të ngihetë kaqi gjindëje?
34 Edhe Iesui u thot’ atyneve: Sa bukë keni? Edhe ata thanë: Shtatë, edhe pak peshq të vogjilë.
35 Edhe ai urdhënoi gjindëjenë me u ulunë për dhe.
36 Edhe ai muer shtatë bukët’ edhe peshqitë, u fal nders, edhe i theu, edhe ua dha dishepujvet vet, edhe dishepujtë gjindëjesë.
37 Edhe hangrën të gjithë, e u nginë; edhe ngritnë tepëricën’ e copavet, shtatë shporta plot.
38 Edhe ata qi hangrën ishinë katër mijë burra, veç gravet, e çunavet vogjilë.
39 Edhe si lishoi gjindëjenë, hyni ndë lundrët, edhe erdhi ndë synoret Magdala.