KAPTINA II.
1 Edhe Iesui mbassi leu ndë Bethleem të Iudesë, ndë ditt të mbëretit Herodit, qe ku erthnë ndë Ierusalemë do magji prei të Lemit diellit,
2 e thoshinë: Ku ashtë mbëreti i Iudevet, qi ka lemë? Sepse pam yllin’ e ati ndë të Lemit diellit, edhe erthmë me e adhuruem.
3 Edhe mbëreti Herodi kur ndëgjoi, u përzie, edhe gjithë Ierusalema bashkë me atë.
4 Edhe si mbëlodhi gjithë Kryepriftënit’ edhe Shkruisit’ e popullit, pyeste me marrë vesht prei atyneve, ku leu Krishti.
5 Edhe ata i thanë: Ndë Bethleem të Iudesë, sepse kështu ashtë shkruem prei anësë profetit:
6 “Edhe ti Bethleem, dheu i Iudesë, as-pak nukë je e vocërr ndër zotënit e Iudesë, sepse prei teje ka me dalë nji i parë, i cilli ka me kullotunë popullin t’em Israelinë”.
7 Atëherë Herodi thiri pshefas magjitë, e muer vesht mirë prei atyneve kohën’ e yllit, qi ishte dukunë.
8 Edhe i dërgoi ndë Bethleem, e tha: Shkoni, e shikoni mirë për dialinë, edhe mbassi ta gjeni, më nepni za, qi të vij edhe unë me e adhuruem.
9 Edhe ata si ndëgjuenë mbëretinë, votnë, edhe qe ylli, qi panë ndë të Lemit diellit, te po printe përpara atyneve, deri sa erdhi, e ndeiti sipër ku ishte diali.
10 Edhe ata kur pan’ yllinë, u gëzuenë, me gëzim të math fort.
11 Edhe si erthnë ndë shtëpit, gjetnë dialinë bashkë me Marinë t’amënë, edhe ranë mbë dhe, e adhuruenë, edhe hapnë thesoret’ e veta, e i prunë dhunëtia, ar, e kem, e mirrë.
12 Edhe si u diftue atyneve nd’andërrë prei Perëndisë mos me u këthyem tek Herodi, iknë e votnë prei nji tietër’ udhe ndë vend t’atyne.
13 Edhe ata mbassi iknë, qe engjull’ i Zotit tek i duketë nd’andërrë Iosefit, e i thotë: Çohu, e merr me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe ikë ndë Misir, edhe ndalu atie, deri kur të thom, sepse Herodi ka me kërkuem dialinë për me e prishunë.
14 Edhe ai u çue, e muer me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati natënë, edhe iku ndë Misir;
15 edhe ndeiti atie deri mbë vdekët të Herodit, për me u mbushunë qish ashtë thanë prei Zotit me anë të profetit, qi thoshte: “Prei Misirit thirra t’em bir”.
16 Atëherë Herodi, kur pa se u gënjye prei magjivet, u zemërue tepërë; edhe dërgoi, e vrau gjithë dielmtë qi ishinë ndë Bethleem, e ndëpër gjithë nahiet e asai, prei dy vieç e teposhtë, mbas kohësë qi muer vesht mirë prei magjivet.
17 Atëherë u mbush qish ashtë thanë prei profetit Ieremisë, qi thoshte:
18 “U ndëgjue za ndë Rama, dënesë, e të qjamë, e anëkim shumë: Rahela qjante dielmt’ e vet, edhe s’donte me u ngushulluem, sepse nukë janë”.
19 Edhe si vdiq Herodi, qe engjull’ i Zotit tek i duketë nd’andërrë Iosefit ndë Misir, e i thotë:
20 Çohu, e merr me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe shko ndë dhe të Israelit, sepse kanë vdekun’ ata qi kërkoishinë jetën’ e dialit.
21 Edhe ai u çue, e muer me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe erdhi ndë dhe të Israelit.
22 Por kur ndëgjoi se Arqelau po mbëretënon ndë Iudet, ndë vend të Herodit të i atit, pat frikë me votun’ atie, por si iu sbulue nd’andërrë prei Perëndisë, iku nd’anët të Galilesë,
23 edhe erdhi, e nguli ndë nji qytet, qi thohetë Nazaret. Qi të mbushetë qish ashtë thanë prei profetënash: “se Nazoreas ka me u queitunë”.
Krie e ditë
1 E si leu Iisui ndë Vithleem të Iudheësë, mbë ditë të mbretit Irodhit, na e vijënë ca magjishtjarë nga Anatolia ndë Ierusalim e thoshnë:
2 Ku vall’ është mbreti i Çifutet që u le? Sepse pam illn e tij ndë Anatoli, e erdhm t’i falemi.
3 E mbreti Irodhi si digjoi kështu u drodh, edhe bashkë me atë gjith’ Ierusalimi.
4 E si mbëjodhi gjithë të parët’ e Priftëret edhe të Grammatepsurit’ e llaoit, e i pieti ata të mpson ku vallë lehetë Krishti.
5 Edhe ata i thanë atit: Ndë Vithleem të Iudheësë, se ashtu është shkruarë nga Profiti.
6 Edhe ti Vithleem vënd’ i Iudheësë nukë je far’ e vogëlë ndë zotërinj të Iudheësë, sepse nga teje do të dalë Zot, që ai do të kullotjë llaonë tim Israilnë.
7 Ahiere Irodhi thirri Magjishtjarëtë fshehura, e mpsoi mirë nga ata kohënë që kur u duk illi.
8 E si dërgoi ata ndë Vithleem, u tha: Hajdeni ndashti e si të mpsoni mirë për atë tuk eksetaksurë, e si ta gjenni, sillmëni edhe mua idhisi (haber) që të vij edhe unë t’i falem.
9 Edhe ata si digjuanë fjalët’ e Mbretit, iknë. E ja përsëri illi që kishnë parë ndë Anatoli, e u shkon përpara ature, ngjera sa zbriti e mbeti atje tek qe djali sipër.
10 E si panë illë, u gëzuanë gaz të madh fort.
11 E si hinë brënda ndë shtëpi, çuanë djalënë bashkë me t’ëmën’ e tij Mariënë, e ranë mbë dhe, e ju falë atij; e hapnë hazinet’ e ture, e i dhanë dhurëti ar, edhe thimjamë, edhe smirnë.
12 E si panë mbë gjumë të mos kthenenë nde Irodhi, iknë e vanë nga tjatërë udhë mbë vënd të ture.
13 E pasi iknë ata, ja, Ëngjëll’ i Zotit ju duk ndë ëndërë të Iosifit, e i tha: Ngreu e merr djalënë edhe mëmën’ e tij, e ikë ndë Egjipto, e rri atje, ngjera sa të të thom unë, sepse Irodhi do të kërkojë djalënë ta vrasjë.
14 Edhe ai si u ngre mori djalënë, edhe mëmën’ e tij natënë, e vate ndë Egjipto.
15 E qëndroi atje ngjera ndë vdekëjë t’irodhit, që të paguhetë ajo që u tha nga Zoti me anë të Profitit, që thotë: Nga Egjiptoja e thirra birë tim.
16 Ahiere si pa Irodhi që u qesh nga Magjishtjarëtë, u zëmërua fort, e dërgoi e vrau gjithë djelmtë që qenë ndë Vithleem, edhe ndë gjithë sinoret’ e saj që mbë di vjet e poshtë sikundrë mpsoi kohënë nga Magjishtjarëtë.
17 Ahiere u pagua ajo që u tha nga Profiti Ieremia, që thosh:
18 Zë u digjua ndë Rama, të qarë e të ulërijturë, e të rëkuarë shumë. Rahili qan djelmt e saj, e nukë duaj të parigorisej se nukë janë.
19 E si vdiqi Irodhi, ja Ëngjëll’ i Zotit u duk mbë gjumë nde Iosifi ndë Egjipto.
20 E i thotë: Ngreu, e mer djalënë, edhe mëmën’ e tij, e ecë mbë vënd të Israilit, sepse vdiqnë ata që kërkoijnë shpirtin’ e djalit.
21 Edhe ai u ngre, e mori djalënë, edhe mëmën’ e tij, e erdhi mbë vënd të Israilit.
22 E si mpsoi se mbretëron ndë Iudheë Arhellaoi ndë vënd të Irodhit babait së tij, u trëmb të vij atje, e si ju duk nd’ëndërë, vate ndë sinor të Galileësë.
23 E erdhi e qëndroi ndë qutet që quhetë Nazaret, që të paguhetë ajo që u tha nga Profitëritë, se Nazareo do të thuhetë.