KAPTINA XVI.
1 Edhe erthnë përanë Fariseit’ e Saddukeitë, edhe tue ngam’ atë, lypshinë me i diftuem atyneve shenjë prei qiellit.
2 Por ai u përgjeq, e u tha atyneve: Kur bahetë mbramie, thoni, se ka me u bamë Koh’ e mirë, sepse qielli asht’ i kuq.
3 Edhe ndë mëngjes, se: Sot ka me u bamë dimënë, sepse qielli asht i kuq, e i vranëtë. Hipokritëna, faqen’ e qiellit dini me e ngjofunë; por shenjet’ e kohëvet nukë mundeni?
4 Bres i keq edhe kurvar lypën shenjë; edhe shenjë s’ka me iu dhanë, përveç shenjit profetit Iona. Edhe i la, e iku.
5 Edhe dishepujt’ e ati si erthnë përtej, harruenë me marrë bukë.
6 Edhe Iesui u tha atyneve: Shikoni, edhe kini kujdes prei brumit Farisevet e Saddukevet.
7 Edhe ata mendoheshinë me vetëvetëhenë, tue thanë, se: Nukë muerm bukë.
8 Edhe Iesui si muer vesht, u tha atyneve: Qish mendoheni me vetevetëhenë, o besë-pakë, se nukë muertë bukë?
9 Edhe s’po merrni vesht, as nukë kujtoni pesë bukët’ e katër mijëvet, edhe sa kofina muertë?
10 As shtatë bukët’ e katër mijëvet, edhe sa shporta muertë?
11 Qysh nukë merrni vesht, se nuk’ u thashë juve për bukë, me pasunë kujdes prei brumit Farisevet e Saddukevet?
12 Atëherë e muerrnë vesht, se nukë tha më pasunë kujdes prei brumit bukësë, por prei mësimit Farisevet e Saddukevet.
13 Edhe Iesui kur erdhi mb’anët e Kaisarisë Filippit, pyeste dishepujt’ e vet, tue thanë: Cilli thonë nierëzitë, se jam un’ i bir’ i nieriut?
14 Edhe ata thanë: Disa thonë Gjionn Pagëzori, edhe të tierë Elia; edhe të tierë Ieremia, a nji prei profetënish.
15 U thot’ atyneve: Por ju cilli thoni, se jam unë?
16 Edhe Simon Pietri u përgjeq, e tha: Ti je Krishti, Bir’ i Perëndisë gjallë.
17 Edhe Iesui u përgjeq, e i tha: I lumunë je ti, Simon i bir’ i Ionait, sepse mish edhe gjak nukë ta sbuloi tyi këte , por em Atë qi ashtë ndë qillt.
18 Edhe unë po të thom, se ti je Pietër (shkamp guri ), edhe përmbi këte shkamp guri kam me ndërtuem kishinë t’eme; edhe dyert’ e ferrit s’kanë me pasunë fuqi kundrë asai.
19 Edhe kam me të dhanë çelat’ e mbëretënisë qillvet; edhe qish të lidhish mbi dhet, ka me lidhunë ndë qillt, edhe qish të sgjidhish mbi dhet, ka me qenë sgjidhunë ndë qillt.
20 Atëherë porositi dishepujt’ e vet, mos me i thanë kurkuit, se ashtë Iesu Krishti.
21 Çë mb’atë herë Iesui filloi me u diftuem dishepujvet vet, se duhetë me votunë ndë Ierusalemë, edhe me hekunë shumë prei pleqsh, e prei Krye-priftënish, e prei Shkruisish, edhe me u vramë, edhe të tretënë ditë me u ngjallë.
22 Atëherë Pietri e muer përanë vetëhesë mbë-nj-anë , e filloi me e qirtuem, tue thanë: Le të dhimbetë vetëheja, Zot, mos u baftë këjo te ti.
23 Por ai u këthye, e i tha Pietrit: Ikë mbrapa meje, Satana, shkandull më je, sepse s’ke ndër mend punët’ e Perëndisë, por punët’ e nierëzëvet.
24 Atëherë Iesui u tha dishepujvet vet: Ndë dashtë kushi me ardhunë mbrapa meje, le të mohojë vetëvetëhenë, edhe le të ngrejë kryqin’ e vet, edhe le të vijë mbas meje.
25 Sepse ai qi të detë me shpëtuem jetën’ e vet, ka me e bierrë; edhe ai qi të bierri jetën’ e vet për punë t’eme, ka me e gjetunë.
26 Sepse ç’të mirë i bahetë nieriut, ndë fitoftë gjithë botënë, e të bierri shpirtin e vet? A çfarë gjaje ka me dhanë nieriu për me ndërruem shpirtin’ e vet?
27 Sepse ka për me ardhun’ i bir’ i nieriut ndë laft të i Atit vet bashkë me engjujt e vet; edhe atëherë ka me ia paguem gjithë-se-cillit mbas punës’ ati.
28 Për të vërtet po u thom juve, se janë disa prei atyneve qi rrinë këtu, të cilltë s’kanë me ngranë vdekë (s’kanë me vdekunë ), deri sa të shofinë të birin’ e nieriut tue ardhunë ndë mbëretënit të vet.
Krie e gjashtëmbëdhjetëtë
1 E i erdhë pranë Farisejtë edhe Sadhuqejtë, e e dhoqimasnë, e i thoshnë atij të ju dëfton ature nishan (çudi) nga Qielli.
2 Edhe ai u përgjegj, e u tha ature: Kur erretë, thoi do të bënetë koha e mirë, sepse ësht’ i kuq Qielli.
3 E ndë mëngjes thoi: Sot është dimër se u nguq e u vrë qielli. Njerëz me di faqe (Ipokritej), faqen’ e Qiellit dini ta njihni, e nishanet’ e kohëvet nukë mundni t’i njihni?
4 Soj i keq edhe kurvjar nishan kërkon e nishan do të mos të ipetë, përveçme nishani i Profitit Ionait. E i la ata, e iku.
5 E si erdhë mathitit’ e tij mb’anë të përtejme, haruanë të mirrë bukë me vetëhe.
6 E Iisui u tha ature: Vështoni, e kini kujdes nga brumma e Farisejet edhe Sadhuqejet.
7 E ata mëndoneshinë me vetëhe të ture, e thoshnë se nukë muarrm bukë.
8 E Iisui e kupëtoi, e u tha ature: Pse mëndoneni me vetëhe tuaj, besëpakë, se bukë nukë muarrtë?
9 Akoma nukë kupëtoni, e nukë mbani mënd të pesë bukëtë, kur hangrë të pesë mijëtë njerëz, edhe sa kofina muarrtë?
10 As të shtatë bukëtë, kur hangrë të katër mijëtë njerëz, edhe sa kofina muarrtë?
11 Qish nukë kupëtoni, se nuk’ u thaçë juvet për bukë, të ruheni nga brumët’ e Farisejet e të Sadhuqejet?
12 Ahiere e kupëtuanë se nuk’ u tha të ruhenë nga brumët’ e bukësë, po nga dhidhahia e Farisejet edhe Sadhuqejet.
13 E si erdhi Iisui ndë sinore të Qesarisë së Filiput, i piet mathitit’ e tij, e u thosh: Cilinë thonë njerëzitë mua se jam i biri i njeriut?
14 Edhe ata i thanë: Ca thonë Ioannë Vaptistinë, e të tjerë Ilianë, e të tjerë pa Ieremianë, a një nga profitëritë.
15 U thot’ ature: E juvet cili thoi se jam unë?
16 E u përgjegj Simon Petrua, e i tha: Ti je Krishti, i biri i Perndisë së gjallë.
17 Edhe Iisui u përgjegj, e i tha atij: I lumurë je ti Simon, i biri Ionait, se kurmi edhe gjaku nuk’ i dëftoi nde ti këto, po babai im, që është ndë Qiell.
18 Edhe unë të thom tij, se ti je Petro, e sipër mbi këtë gur do të vë binan’ e qishësë sime, e diert’ e pisësë do të mos mundjënë t’i vijënë kondr’ asaj.
19 E do të të ap tij qiçetë të mbretëris’ e Qiellvet, e atë që të lidhç ti mbi dhe, të jetë lidhurë edhe ndë Qiell, e atë që të zgjidhiç ti mbi dhe, të jetë zgjidhurë edhe ndë Qiell.
20 Ahiere porsiti mathitit’ e tij, të mos thonë ndonjë njeriut se ai është Iisui Krishti.
21 Që atëherë zuri Iisui të ju tregon mathitivet së tij, se duhetë të vejë ai ndë Ierusalim, e të pësojë shumë nga pleqësia, e nga të parët’ e Priftëret, e të Grammatepsuritë, e të vritetë, e të tretënë ditë të ngjalletë.
22 E Petrua e angaliasi atë, e zu ta qërton, e t’i thosh: Kurce vetëhenë tënde, Zot, mos qoftë këjo tek teje.
23 Edhe ai u kthe e i tha Petrosë: Ikë prapa meje, satana. Skandhall je e më mbodhis, se nukë mendone punërat’ e Perndisë, po punërat’ e njerëzet.
24 Ahiere Iisui u tha mathitivet së tij: Ai që do të vijë pas meje, le të arnisetë vetëhen’ e tij, e le të ngrërë Kruqn’ e tij, e le të vijë pas meje.
25 Sepse ai që do të ruajë shpirtin’ e tij, duhetë që ta humbasë, e ai që ta humbasë shpirtin’ e tij për mua do ta gjejë.
26 Sepse ç’i vëjen njeriut ndë qerdheshtë gjithë dinianë, e të dëmëtonetë shpirtin’ e tij, a ç’do të apë njeriu për të këmbierë shpirtin’ e tij?
27 Sepse i biri i njeriut ka për t’ardhurë me gjithë nderëtë e lëvdimetë të babait së tij, bashkë me ëngjëjt’ e tij, e ahiere do të apë mbë cilëdo sikundrë ka punuarë.
28 Me të vërteta u thom juvet, janë ca nga këta që rrinë këtu, që ata do të mos shohënë vdekëjë, ngjera sa të shohënë të bir e njeriut që të vijë ndë mbretëri të tij.