KAPTINA IV.
1 Kah janë luftënat’ e qartatë ndër ju? Jo këndyj, prei dëshërimesh qi bajënë luftë ndë copat të mishit tuei?
2 Dëshëroni, e s’keni, vritni, e keni zmir, edhe s’mundeni me fituem; qartoni e luftoni, por s’keni, sepse nukë lypni.
3 Lypni, e nukë merrni, sepse lypni keq, qi të prishni ndë dëshërimet tueja.
4 Kurvarë e kurva, a nuk’ e dini se miqësia e botës’ ashtë anëmiqësia e Perëndisë? Ai qi të detë pra me qenunë miku i botësë, bahet’ anëmiku i Perëndisë,
5 Apor kuitoni se shkronja thotë kot, ajo fryma qi ndenji ndër ju dëshëron për zmir?
6 Por Perëndia ep nji ma të math hir, përandai thotë: “Perëndia rri kundrë madhështorëvet, e u ep hir të përungjëvet”.
7 Ulni kryetë pra mbë Perëndinë, i rrini kundrë diallit, edhe ka me ikunë prei jush.
8 I afrohi Perëndisë, edhe do t’u afrohetë juve. Pastroni duert’, o fajtorë, edhe qironi zemërat’, o nierës me dy mendie.
9 Hiqni keq e bani vajë e qjani; gazi juei le të këthehetë mbë vajë, edhe gëzimi mb’ idhënim.
10 Përungji përpara Perëndisë, edhe ka me u ngritunë juve.
11 Mos flitni keq njiani për tietërin’, o vëllazën; ai qi flet keq për vëllanë, edhe gjukon të vëllanë, flet keq për ligjënë, edhe gjukon ligjënë; edhe ndë gjukofsh ligjënë, nukë je rueitës i ligjësë, por gjukatës.
12 Nd’ashtë ligjë-dhanësi ai qi mundetë me shpëtuem edhe me hupunë, kush je ti qi gjukon tietërinë?
13 Eni tashi ju qi thoni: Sot a nesërë kemi me votunë ndë këte qytet, e kemi me bam’ atie nji vit, edhe kemi me tregjetuem, e kemi me fituem;
14 ju qi nuk’ e dini se qish do të jetë nesërë, sepse qish ashtë jeta juei? Ashtë nji avullë qi duketë për pak kohë , e mbasandai hupetë;
15 ndë vend për me thanë: Ndë dashtë Perëndia, edhe ndë rrofshim, kemi me bamë këte a ate.
16 Por tashi mburreni mbë madhështiat tueja; gjithë të tillë të mburrunë asht’ i keq.
17 Kush di pra me bamë mirë, e nukë ban, ai ban faj.
Krie e katërtë
1 Nga janë luftëratë e qartatë ndër juvet? Jo këteje, nga dëshërimetë tuaj që ecëjnë si trima ndë mele tuaj?
2 Dëshëroni, e nukë kini. Vritni, e zilepsni. E nukë mundni të gjeni. Qërtoni e lëftoni e nukë mundni të gjeni skoponë, sepse nuk’ e kërkoni juvet.
3 Kërkoni e nuk’ mirri, sepse kërkoni likshtë që të prishni ndë të pëlqiera tuaj.
4 Kurvjarë e kurvjare, nuk’ e diji juvet se miqësia e kësaj jetet është hasmëri e Perndisë? Cilido që të jetë miku i kësaj jetet, bënetë armiku i Perndisë.
5 A mejtoni që thotë mbë të mbrazëtë karta: Shpirti që ndënji mbë nevet u do me dashuri të zilisë?
6 E ai ep një dhurëti më të madhe, pra andaj thotë: Perndia mb’ata që mbahenë mbë të madh, u rri kondrë, e së unjëvet u ep dhurëti.
7 Binduni adha te Perndia, rrini kondrë të paudhit, e do të ikëjë prej jush.
8 Afëroni Perndisë, e do të afëronetë mbë juvet. Pastroni duartë, o fajëtorë, e kërkoni zëmëratë tuaj, o njerëz me di faqe.
9 Pikëlloni, e rriji mbë të zi, e qai. Gazi juaj le të kthenetë mbë zi, e gëzimi mbë helm.
10 Unjuni përpara Zotit, e do t’u ngrërë juvet.
11 Mos thoi të keq njeri për jatërinë, o vëllazër. Ai që flet likshtë për vëllanë, a gjukon vëllan’ e tij, ai gjukon nomnë. Nukë je ruajtësi nomit, po gjukatasi.
12 Një është nomotheti, ai që mund të sosjë, edhe të humbasë. Ma ti që gjukon tjatërinë, cili je?
13 Ejani juvet adha ndashti që thoi: Sot a nesëret do të vemi ndë këtë qutet e do të mbillemi atje një motëmot, e do të reshperojëmë edhe do të fitojëmë.
14 Juvet që nuk’ e diji atë që do të jetë nesër, sepse ç’është jeta juaj? Ajo është një avull që për një çikë duketë, e pastaje humbetë.
15 Ndaje të thoshetë juvet: Ndë dashtë Zoti, e do të rrojmë, e të bëjmë këtë, edhe atë.
16 Ma ndashti mburri mbë të mbajturë të madh tuaj. Çdo të mburrurë të tillë është të liga.
17 Cilido adha njeh të bëjë të mirënë, e nuk’ e bën, ai është mbë faj.