KAPTINA V.
1 Merrni mbrapa pra Perëndinë, si dielm të dashunë,
2 edhe ecëni ndë dashuni, sikurse edhe Krishti na deshi, edhe dha vetëvetëhenë për ne dhunëti e kurban te Perëndia për erë të mirë.
3 Edhe kurvëni, e qish do ndynësi, a lakëmim, as të mos qjuhetë ndër ju, sikurse duhetë mbë shenjtënit.
4 Edhe turpëni e fjalë të marra a fjalë për gas, të cillatë s’kanë hie, por ma tepërë të falunë ndersë.
5 Sepse këte e dini, se qish do kurvar, a ndynës, a lakëmues, i cilli asht’ idhullatër, s’ka trashigim ndë mbëretënit të Krishtit, e të Perëndisë.
6 Askushi le të mos u gënjejë juve me fjalë të kota, sepse për këto punë vien zemërimi i Perëndisë mbë të bijt’ e të pabindëmesë.
7 Mos kini piesë pra me ata.
8 Sepse njiherë ishit’ errësinë, por tashti jeni dritë mbë Zotinë, ecëni si dielmt’ e dritësë
9 (sepse pem’ e Shpirtit ashtë mbë qish do mirëni, e dreitëni, e vërtetëni),
10 tue provuem qish asht’ e pëlqyeshime te Zoti.
11 Edhe mos kini shoqëni bashkë me punët e errësinësë qi janë pa pemë, por ma tepër’ i qartoni.
12 Sepse ato qi punohenë pshefazë prei atyneve, ashtë turp me i zan’ edhe me gojë.
13 Por gjith’ ato punë qi janë për me u qartuem, shpërfaqenë prei dritësë,
14 sepse qish do punë qi shpërfaqet’ ashtë dritë. Përandai thotë: Çohu ti qi fle, e ngreu prei së vdekunish, edhe Krishti ka me të ndritunë.
15 Shikoni pra si të ecëni me kujdes, jo si të paditshim, por si të ditshim,
16 tue shpërblemë kohënë, sepse dittë janë të këqia.
17 Përandai mos bahi të marrë, por merrnia vesht qish ashtë dashunimi i Zotit.
18 Mos dehi me venë, qi mb’ate ashtë plank-prishie, por mbushuni me Shpirtinë Shenjt ,
19 tue ligjëruem ndër vetëhenë tuei me psallmë, e me hymën, e me kankë shpirtënie, tue kënduem e tue psallunë ndë zemërët tuei mbë Zotinë,
20 tue iu falunë ndersë përherë për të gjitha Perëndis’ edhe Atit mb’emënë të Zotit t’ynë Iesu Krishtit.
21 Tue iu përungjunë njiani tietërit me frikë të Perëndisë.
22 Ju gratë, u përungji burravet tuei, porsi Zotit,
23 sepse burri ashtë kryet’ e gruesë, sikurse edhe Krishti ashtë kryet’ e kishësë, edhe ai ashtë shëlbuesi i korpit.
24 Por sikurse kisha i përungjetë Krishtit, kështu edhe gratë le t’u përungjenë burravet vet mbë qish do punë .
25 Ju burratë, doni gratë tueja, sikurse edhe Krishti deshi kishënë, edhe dha vetëvetëhenë për ate,
26 për me e shenjtënuem e për me u qiruem me të lamit’ e ujit me anë të fjalësë,
27 qi ta nxierri përpara vetëvetëhesë kishë të lavdueshime, pa pasunë palavi, a rrudhë, a ndonji këso farë gjaje, por qi te jetë shenjte e faqe-bardhë.
28 Kështu kanë detyrë burratë me dashunë grat’ e veta, porsi korpin’ e vet; ai qi do gruen’ e vet, do vetëvetëhenë.
29 Sepse askushi ndonjiherë s’e muer mëni mishin’ e vet, por e ushqen edhe e ngrof, sikurse edhe Zoti kishënë.
30 Sepse jemi anët’ e korpit ati, prei mishit ati, edhe prei eshtënavet ati.
31 “Përandai nieriu ka me lanë t’atin’ edhe t’amënë, edhe ka me u ngjitunë mbas gruesë vet, edhe të dy kanë me qenunë nji mish”.
32 Kyi myster asht’ i madh, por unë thom këte për Krishtin’ edhe për kishënë.
33 Por edhe gjithë-se-cilli prei jush kështu le ta detë gruen’ e vet, edhe grueja le ta ketë frikë burrinë.
Krie e pesëtë
1 Bëni të gjarë Perndisë si djelm të dashurë.
2 E ecëni mbë dashuri, sikundr’ na deshi edhe Krishti nevet, e dha vetëhen’ e tij për nevet mblatë e kurban te Perndia, për të mirisurë.
3 Edhe kurvëri e çdofarë të pëgërë, a lakëmim, as të mos zihetë ngoje ndër juvet, sikundrë ka hie ndë Shënjtorë.
4 As e turpshime, as kuvënde të marra, as bufonërira, që janë të pahie, po më tepërë efharisti e lëvdim.
5 Sepse këtë dijie, që çdo kurvjar, a i paqëruarë, a lakëmeës, që ai ësht’ idhollollatr’, s’kanë klironomi ndë mbretëri të Krishtit e të Perndisë.
6 Ndonjë mos u gënjejë juvet me fjalë të mbrazëta, sepse për të tila punëra urgji e Perndisë mbë të bij të pabindurë.
7 Mos doi adha të kini shoqëri me ta.
8 Sepse njëherë jeshëtë errëcirë, ma ndashti dritë mbë Zotnë. Ecëni si djelmt’ e dritësë.
9 (Se pemma e Shpirtit është mbë çdofarë të mirë e të drejtë, e të vërtetë).
10 Dhoqimasni juvet vetëhenë, cila ësht’ e pëlqierë te Zoti.
11 E mos doi të kini pjesë ndë punëra të papemmë të errëcirësë, po edhe më tepërë të rrihni faqenë.
12 Sepse punëtë që bënenë nga ata ndë të fshehurë, janë të turpçime edhe të thuhenë.
13 Ma gjith’ ato që janë për të hedhurë poshtë, do të çfaqenë prej dritet, sepse gjith’ ajo që çfaq (punëratë) është dritë.
14 Andaj thotë: Ngreu mbë këmbë ti që flë, e ngjallu nga të vdekuritë, e do të ndrijë ti Krishti.
15 Vështroni adha të ecëni me kujdes, jo si të pamënd, po si të dijturë.
16 Tuke shpërblierë kohënë, sepse ditë janë të këqia.
17 Pra andaj mos u bëni të pamënd, po digjuarë të thelimësë Zotit.
18 E mos dehi me verë, që mb’atë ësht’ asotia, po mbushni me Shënjtnë Shpirt.
19 Tuke kuvënduarë ndëpër juvet me psallmora e me imno, e këngëra të Shpirtit, tuke kënduarë, e tuke psallurë me zëmëra tuaj mbë Zotnë.
20 Tuke dhënë lëvdim gjithënjë për çdofarë punë Perndisë e babait mbë ëmër të Zotit sonë Iisu Hristoit.
21 Tuke bindurë njeri ndë jetërinë me frikë të Perndisë.
22 Gratë le të bindenë ndë burra të ture si mbë Zonë.
23 Sepse burri është Krie mbë gruanë, sikundr’ është Krishti kreu i Qishësë, e ai është sotiri i kurmit.
24 Po sikundrë bindetë Qisha mbë Krishtinë, kështu le të bindenë edhe gratë mbë burra të ture mbë të gjitha.
25 Ju burratë doi gratë tuaj, sikundrë edhe Krishti deshi Qishënë, e dha për atë vetëhen’ e tij.
26 Që ta shënjtëron atë, tuke kërkuarë atë me të larë të ujit me anë të fjalësë.
27 Të bëjë që të duketë përpara tij Qisha veshurë me nder, pa lerë, pa lapë, a ndonjë të tillë punë, po të jetë e Shënjtëruarë, e pa katigori.
28 Kështu duhetë të duanë burratë grat’ e ture, si edhe trupet’ e ture. Ai që do gruan’ e tij, do vetëhen’ e tij.
29 Sepse ndonjë nuk urreu kurrë kurmin’ e tij, po e ushqen e e mbulon atë, si edhe Zoti Qishënë.
30 Sepse jemi anë të kurmit së tij, nga misht’ e tij, edhe nga eshtërat’ e tij.
31 Andaj njeriu do të lërë baban’ e tij, edhe mëmmën’ e tij, e do të bashkonetë me grua të tij, e do të jenë të di një kurm.
32 Kij Mistir ësht’ i madh, e unë thom mbë Krishtinë edhe mbë Qishë.
33 Andaje edhe cilido nga jush le të dojë gruan’ e tij si edhe vetëhen’ e tij, e gruaja pa të trëmbetë burrit.