KAPTINA VIII.
1 Edhe u diftoj juve, o vëllazën, hirin’ e Perëndisë qi ashtë dhanë mbë kishat të Makedonisë,
2 se tepërica e gëzimit atyne, kur ishinë ndë shumë provim shtrëngimi, edhe vobezia e atyneve e thella tepëroi ndë pasëjet të dorësë lirë të atyneve,
3 sepse deshmoj për këte , se mbas fuqisë atyne diftuenë dashuniminë prei vetiut,
4 tue na u lutunë me shumë të lutunë qi të marrimë këte dhunëti e këte piesën’ e shërbesësë qi ashtë mbë shenjtënit,
5 edhe këte e banë jo sikurse shpëryem, por ma parë dhanë vetëhen’ e atyne mbë Zotinë, mbasandai edhe mbë ne me dashunim të Perëndisë,
6 kaqi sa iu lutëm Titosë, sikurse e pat filluem përpara, kështu ta mbarojë këte dhunëti edhe mbë ju.
7 Por sikurse teproni mbë qish do punë , ndë besë, e ndë fjalë, e ndë mend, e ndë qish do nxitim, edhe ndë dashunit tuei mbë ne, kështu të teproni edhe ndë këte dhunëti.
8 Nuk’ e thom këte me urdhënë, por prei nxitimit të tierëvet, të provoj edhe të këthiellëtën’ e dashunisë tuei,
9 sepse e dini hirin’ e Zotit t’ynë Iesu Krishtit, se tue qenun’ i pasunë, u ba i vobek për ju, qi të bahi ju të pasunë me vobezin’ e ati.
10 Edhe për këte u ap juve këshillë, se këjo ashtë për të mirënë tuei, qi e filluetë çë viet jo veç me e bamë, por edhe me e dashunë.
11 Tashti pra mbaroni edhe të bamitë, se sikurse qetë me zemërë gati për me dashunë, kështu le të jeni edhe për me mbaruem ato qi keni.
12 Sepse ndë ashtë gati zemëra përpara, ashtë pritunë me të mirë, mbas asai qi ka ndonji, jo mbas asai qi s’ka.
13 Sepse nukë due të kenë të tierë të prajtun’ e ju shtrëngim,
14 por të bahetë si nji-nji mbë këte kohë tepërica juei, qi të mbushi të mangunit’ e atyneve, qi edhe tepërica e atyneve të mbushi të mangunitë tuei, për me u bamë si nji-nji,
15 sikurse ashtë shkruem: “Ai qi mbëlodhi të shumënë, s’i tepëroi gja , edhe ai qi mbëlodhi të pakënë, s’i mengoi gja” .
16 Por falemi ndersë Perëndisë qi ep ndë zemërë të Titosë por atë nxitim për ju,
17 sepse priti të lutunitë, edhe tue nxituem ma tepërë, duel me dashuni të vet me ardhunë te ju.
18 Edhe bashkë me atë dërguem ate vëllanë qi nderohetë ndëpër gjithë kishat për ungjillinë
19 (edhe jo veç këjo , por edhe u sgjoth prei kishash me u bamë shoq mb’udhë me këte dhunëti qi u punue prei jush për laftin’ e ati Zoti, edhe për me diftuem zemrënë tuei të gatishimenë),
20 tue u rrudhunë për këte, qi të mos u zajë ndonji me gojë për të keq për këte limoshënë të tepërme qi u punue prei nesh,
21 sepse kemi kujdes për ato qi janë të mira, jo veç përpara Zotit, por edhe përpara nierëzish.
22 Edhe dërguem bashkë me ata vëllanë t’anë, të cillin’ e kemi provuem shumë herë mbë shumë punë se asht’ i shpeitë, por tashti ashtë shumë ma i shpeitë për shpëresën’ e madhe qi ka mbë ju.
23 Sa për Titonë, ai ashtë shoku em, edhe mbë ju ndifmëtar; e sa për të tierët vëllazënit t’anë, ata jan’ apostujt’ e kishavet, laft i Krishtit.
24 Diftoni pra mb’ata, edhe përpara kishavet, si ashtë dashunia juei, edhe të mburrunitë t’anë qi kemi per ju.
Krie e tetëtë
1 U rrëfej adha juvet, o vëllazër, dhurëtin’ e Perndisë që është dhënë ndë qishëra të Maqedhonisë.
2 Se ndë mes të shumë pikëllimevet që janë dhoqimasurë me to, gëzimi i ture u qe i tepërë, e varfëria e ture e shuma, tepëroi pa masë ndë të pasurë të zëmëravet së mira t’ature.
3 Sepse me dashuri të ture u bënë dorëlirë (u ap ature këtë martiri) ndë sa patnë fuqinë, edhe mbi fuqi të ture.
4 Me shumë të luturë na vunë mbë be nevet, që të marmë na këtë dhurëti e këtë të dhënë të kësaj shërbesësë që patnë dhënë mb’ata Shënjtorë.
5 E nukë bënë vetëmë sikundrë shërbeijmë, po kanë dhënë vetëhen’ e ture protoparë mbë Zotnë, e pastaje mbë nevet, me dashuri të Perndisë.
6 Kaqë që jemi luturë nevet Titosë, që sikundrë nisi më përpara, ashtu të sosjë këtë të mirë edhe ndër ju.
7 Ma sikundrë tepëroni mbë çdo punë me besë, e me fjalë, mbë mënd, e mbë çdo të shpejtë, edhe ndë dashuri tuaj mbë nevet, kështu të jini të tepërë edhe mbë këtë dhurëti.
8 Nuk’ u thom sikur u porsit, po me të shpejtë të së tjerëvet dhoqimas edhe oreksn’ e dashurisë suaj.
9 Sepse e diji juvet dhurëtin’ e Zotit Sonë Iisu Hristoit që ndonëse qe i pasurë, u varfërua për juvet, që të zotëroni juvet me varfëri të tij.
10 E u ap juvet nasihat mbë këtë, sepse ësht’ e vëjierë për juvet këjo, që e nistë jo vetëmë ta bëjëtë, po edhe ta dojëtë që vjet.
11 Ndashti pa sosnie të bërëtë, që sikundr’ është gati Shpirti mbë të dashurë, kështu të jetë edhe mbë të sosurë sikundrë kini fuqinë.
12 Sepse nd’është oreksi për të dhënë, ësht’ e dheksurë, sikundrë ka gjithëkush, jo sikundrë nukë ka.
13 Sepse këto i thom jo të jetë të prëjturë ndë të tjerë, e ndë juvet shtrëngim, po të jetë si teje këteje, ndashti mbë këtë kohë të tepëruaritë tuaj, le të zërë vënd me të lipsurit’ e ature.
14 E të tepëruarit’ e ature, le të zërë vënd ndë të lipsuritë tuaj, që të bënet’ e tamamta.
15 Sikundr’ është shkruarë: Ai që mbëjidh shumë, nukë pat marrë më tepërë nga merra. E ai që mbëjodhi të pakënë nukë mori më pak nga sa i duhej.
16 E lëvdim pastë Perndia që ka vënë atë spudhi ndë zëmërë të Titosë për juvet.
17 Sepse e dheksi porsinë, e si qe më i shpejtë, dolli me dashuri të tij të vin mbë juvet.
18 E kemi dërguarë bashkë me të edhe atë vëlla, që ka ëmër të madh ndëpër gjithë qishëra për Ungjill.
19 (Edhe jo vetëmë këjo, po është zgjedhurë edhe shok nga qishëratë i udhësë sonë, me këtë të mirë që bënetë prej nesh për nder të Zotit, e për të dëftuarë dashurinë tuaj të shpejtënë).
20 Ruhemi nga këjo, që të mos na kallëzojë njeri nevet për këtë të tepërë të lejmosinit që ndahetë nga nesh.
21 Sepse na vështrojëmë të dukemi pa hile jo vetëmë përpara Perndisë, po edhe përpara njerëzet.
22 E kemi dërguarë me këta edhe një vëlla tënënë që e kemi dhoqimasurë shumë herë ndë shumë punëra që ësht’ i shpejtë, e ai ndashti është më shumë i shpejtë për tharos të shumë që ka mbë juvet.
23 E pa për Titonë, ai është shoku im e ndihmësi mbë ju. E të tjerëtë vëllazër tanë janë apostojt’ e qishëvet, e nderi i Krishtit.
24 Mbë këta adha bëni të duketë përpara qishëvet, cila është dashuria juaj, e përse mburremi na për juvet.