KAPTINA IV.
1 Përmbaskëndai, o vëllazën, u lutemi juve edhe u porosisimë për Zotinë Iesu, sikurse i muertë prei nesh se si duhetë me ecun’ edhe me i pëlqyem Perëndisë, kështu të tepëroni ma tepërë.
2 Sepse e dini qish farë porosiash u lam juve prei Zotit Iesu.
3 Sepse kyi ashtë dashunimi i Perëndisë, shenjtënimi juei, të hiqni dorë prei kurvënisë;
4 gjithë-se-cilli të dijë me mbaitun’ anën’ e vet ndë shenjtënim e ndë nderë,
5 jo ndë pësime dëshërimi, porsi ata kombetë qi s’ngjofinë Perëndinë.
6 Të mos kapërcejë kushi e t’i bajë shtrembëtë të vëllait vet mbë këte punë, sepse Zoti ashtë shpagimtar për gjithë këto, edhe sikurse u tham juve çë përpara, edhe e vërtetuem me deshmi.
7 Sepse Perëndia nukë na thirri ndë ndynësinë, por ndë shenjtënim.
8 Përandai ai qi shkel këto , nukë shkel nierinë, por Perëndinë, qi na dha Shpirtin’ e vet të shenjtënueshiminë.
9 Edhe për dashunimin’ e vëllazënisë s’keni nevojë me u shkruem juve, sepse ju jeni të mësuem prei Perëndisë për me dashunë njiani tietërinë,
10 sepse ju e bani këte mbë gjithë vëllazënit qi janë ndë gjithë Maqedonit. Por u lutemi juve, o vëllazën me tepëruem ma tepërë mbë këte ,
11 edhe me nxituem të rrini urtë, edhe të bani të tuejatë, edhe të punoni me duert tueja, sikurse u porositëm juve,
12 qi të ecëni ndër të jashtëmit sikurse ka hie, edhe të mos keni nevojë për askend.
13 Edhe nukë due të jeni të paditun’, o vëllazën, për ata qi kanë fjetunë, qi të mos idhënohi, sikurse edhe ata të tierëtë qi s’kanë shpëresë.
14 Sepse ndë besoimë se Iesui vdiq edhe u ngjall, kështu edhe ata qi kanë fjetunë me anë të Iesuit Perëndia ka me i prumë bashkë me ate.
15 Sepse këte ua thomi juve prei fjalësë Zotit, se na të gjallëtë qi kemi mbetunë mbë të ardhëmen’ e Zotit, s’kemi me ua mbërrim’ atyneve qi kanë fjetunë.
16 Sepse Zoti vetë ka me sdripunë prei qielli me urdhënim, me za engjulli të parë, edhe me trumbetë Perëndie, edhe ata të vdekunitë qi vdiqnë mbë Krishtinë kanë me u ngjallunë ma pari,
17 mbasandai na të gjallëtë qi kemi mbetunë, kemi me u rrëmbyem bashkë me ata ndë renat, për me i dalunë përpara Zotit nd’erët, edhe kështu do të jemi përherë bashkë me Zotinë.
18 Përandai ngushulloni njiani tietërinë me këto fjalë.
Krie e katërtë
1 Më të pastajmenë adha, vëllazër, u lutemi juvet e u vëmë ndë be mbë Zonë Iisunë, që sikundrë kini mpsuarë nga nesh, mb’atë lloi që duhetë t’ecëni e të pëlqeni Perndisë, që të shtoni shumë.
2 Sepse ju e diji çfarë porsie u kemi dhënë juvet, nga an’ e Zotit Iisuit.
3 Sepse këtë do Perndia, Shënjtërimnë tuaj, që të ruhi nga kurvëria.
4 Të dijë cilido nga jush të ruajë enënë (kurmnë) e tij me Shënjtërim e me nder.
5 Jo ndë heqëjë të dëshërimit, si ato filitë që nukë njohënë Perndinë.
6 Që të mos tepërojë, a të mos gënjejë njeri vëllan’ e tij ndë të bërë të keq, sepse ndë gjithë këto punëra Zoti mundon, sikundr’ u kemi thënë juvet më përpara e u kemi martirisurë.
7 Sepse Perndia nukë na thirri ndë të pëgërë, po ndë Shënjtërim.
8 Andaj ai që shkel të tillë punë, nukë ksenderon njeri, po ksenderon Perndinë, që ka dhënë ndër nevet Shpirtinë Shënjt të tijnë.
9 Sa për dashuri pa të vëllazërisë nukë kini hri që t’u shkruajmë na juvet, sepse juvet vetë kini mpsuarë nga Perndia të doi njeri-jatërinë.
10 Sepse juvet këtë e bëni mbë gjithë vëllazër, që janë ndëpër gjithë Maqedhoni, po u lutem juvet, vëllazër, që të tepëroni më shumë.
11 E kërkoni të rroni me të paqë, e të bëni punëtë tuaj, e të punoni me duar tuaj, sikundr’ u kemi juvet porsiturë.
12 Që të bireni me të jashtësmitë me nder, e të mos kini mbë ndonjë hri.
13 Nukë dua pa, vëllazër, të jini të padijturë për ata që flënë, që të mos helmoni, sikundrë helmonenë të tjerëtë ata që s’kanë shpëresë (të së ngjallturit).
14 Sepse ndë besojëmë që Iisui vdiqi edhe u ngjall, kështu edhe Perndia ata që janë fleturë me anë të Iisuit, do t’i bjerë bashkë me atë.
15 Sepse mbi fjalë të Zotit u thom juvet këtë, që na që jemi të gjallë, që jemi ruajturë për t’ardhurë të Zotit, do të mos arrijmë ata që fletnë.
16 Sepse Zoti vetë, me urdhër, e me zë t’Ëngjëllit, e me zë të drubetësë Perndisë do të cbresë nga Qielli, e ata që kanë vdekurë mbë Krishtinë do të ngrihenë protoparë.
17 Pasandaj na që jemi të gjallë, që jemi mbeturë, do të biremi mbi mjergullë nd’erë me ata bashkë për të priturë të Zotit, e kështu do të jemi gjithënjë bashkë me Zotnë.
18 Parigorisni adha njeri-jatërinë me këto fjalë.