KAPTINA I.
1 Pauli edhe Siluani edhe Timotheu mbë kishën’ e Thessalonikanëvet mbë Perëndinë Atinë, edhe mbë Zotinë Iesu Krisht: hir qoftë mbë ju edhe paqtim prei Perëndisë Atit t’ynë, edhe prei Zotit Iesu Krisht.
2 I falemi ndersë përherë Perëndisë për gjithë ju, edhe u përmendimë juve ndë të falunat t’ona,
3 tue kuituem pa pushim punën’ e besësë tuei, edhe mundimin’ e dashunisë edhe durimin’ e shpëresësë mbë Zotinë t’anë Iesu Krishtinë, përpara Perëndisë edhe Atit t’ynë;
4 tue ditun’, o vëllazën të dashunë prei Perëndisë, të sgjedhunitë tuei,
5 sepse ungjilli ynë nuk u ba te ju me fjalë vetëmë, por edhe me fuqi, edhe me Shpirtinë Shenjt, edhe me shumë të mbushëme mendienë, sikurse e dini qish farë qem ndërmiet jush për ju.
6 Edhe ju batë sikurse bam na edhe Zoti, sepse pritët fjalënë ndër shumë shtrëngim, me gëzimin’ e Shpirtit Shenjt,
7 kaqi sa u batë shëmbëllëtyrë mbë gjith’ ata qi besuenë ndë Maqedoni e ndë Ahai.
8 Sepse prei jush nuk’ u përhap fjala e Zotit vetëmë ndë Maqedoni e ndë Ahai, por edhe mbë qish do vend e mbërrini zani i besësë tuei te Perëndia, kaqi sa s’kemi nevojë të flasimë gja,
9 sepse ata diftojnë për ne qish farë të hymi gjetëm te ju, edhe si u këthyetë te Perëndia prei idhujsh, qi t’i shërbeni Perëndisë gjallë edhe të vërtetit,
10 edhe të pritni Birin’ e ati prei qijevet, qi e ngjalli prei së vdekunish, Iesunë, qi na shpëtoi prei zemërimit qi vien.
Krie e parë
1 Pavllua, e Silluanoi, e Timotheoi mbë Qishë të Seleniqotet, mbë Babanë Perndinë, e mbë Zonë Iisu Hristonë, le të jetë dhurëti mbë jush, e paq nga Perndia Babai inë, edhe nga Zoti Iisu Hristoi.
2 Bëjmë lëvdim Perndisë kurdo për gjithë juvet, tuke kujtuarë juvet mbë të falurë tonë.
3 Kurdo kujtonemi punën’ e besësë suaj, e mundimn’ e dashurisë, e durimn’ e shpëresësë të Zotit sonë Iisu Hristoit, përpara Perndisë e Babait sonë.
4 Si ata që njohëmë nga Perndia, vëllazër të dashurë, të cgjedhuritë tuaj.
5 Sepse Ungjilli inë nuk’ u bë mbanë jush me fjalë vetëmë, po edhe ndë fuqi, e ndë Shpirtinë Shënjt, e ndë të mbushurë të shumë, sikundr’ e diji çfarë lloi qem nevet ndë mes tuaj për të mirë tuaj.
6 E juvet u bëtë gjarë nevet edhe Zotit, tuke dheksurë fjalënë me shumë pikëllim, me gëzim të Shënjtit Shpirt.
7 Kaqë që jini bërë juvet ksomblë mbë gjith’ ata që besuanë ndë Maqedhoni e nd’Ahai.
8 Sepse prej jush u përhap fjala e Zotit, jo vetëmë ndëpër Maqedhoni e ndëpër Ahai, po edhe mbë çdo vënd arrijti besa juaj që kini mbë Perndinë, kështu që nukë duhetë që të flasëmë na gjë.
9 Sepse ata për nevet rrëfejënë çfarë lloi qe të hiritë tanë ndër ju, e qish nga Idhollatë kthejtitë vetëhenë tuaj mbë Perndinë, për të punuarë Perndin’ e gjallë e të vërtetënë.
10 E për të priturë të birit së tij nga Qielltë, atë që ngjalli ai nga të vdekuritë, Iisunë që na shpëtoi nevet nga urgjia që duan të vinte.