KAPTINA VIII.
1 Edhe për ato kafshat qi u bahenë kurban idhujvet, e dimë se të gjithë kemi mend, por mendëja madhështon, e dashunia ndërton.
2 Ndë i duketë kuit se di gja, nukë ngjofi asgja, sikurse duhetë me ngjofunë,
3 por ndë dashtë kushi Perëndinë, kyi ashtë ngjofunë prei ati.
4 Për të ngranëtë pra e atyne kafshavet qi u bahenë kurban idhujvet, e dimë se idhulli s’ashtë asgja ndë botët, edhe se s’ashtë tietër Perëndi, përveç njianit.
5 Sepse ndë qofshin’ asish qi thohenë perëndina, a ndë qiell, a mbë dhet (sikurse janë shumë perëndina, edhe shumë zotëna),
6 por për ne ashtë nji Perëndi Ati, prei të cillit janë të gjitha, edhe na mb’ate; edhe nji Zoti Iesu Krishti, qi me anë t’ati janë të gjitha, edhe na me anë t’ati.
7 Por nuk’ ashtë mbë të gjithë këjo mendëje, sepse disa vetë me ndërgjegjëjen’ e idhullit, deri sot e han’ ate porsi kafshë bamë kurban idhujvet, edhe ndërgjegjëja e atyneve qi asht’ e dobë ndyhetë.
8 Por gjella nuk na nxier të pëlqyeshim përpara Perëndisë, sepse as ndë hangrëshim, kemi me pasunë gja ma tepërë, as ndë mos hangrëshim, kemi me pasunë gja ma pak.
9 Por shikoni, se kyi pushteti juei mos bahetë shkandullë mbë të dobët.
10 Sepse ndë paftë kushi tyi qi ke mend, se rri ndë mësallë ndë vend të idhujvet, s’ka me iu ndërtuem ndërgjegjëja e ati qi asht’ i dobë, për me ngran’ ato kafsha qi u bahenë kurban idhujvet?
11 Edhe për mendëjenë tande, ka me hupunë vëllai i dobë, për të cillinë vdiq Krishti.
12 Edhe kur të fëjeni ju kështu mbë vëllazënit, e t’u rrifni atyne ndërgjegjëjen’ e dobë, keni fëjyem mbë Krishtinë.
13 Përandai ndë shkandalizoftë gjella t’em vëlla, s’kam për me ngranë mish për gjithë jetënë, për mos me shkandalizuem t’em vëlla.
Krie e tetëtë
1 E për ato kafshë që therjënë nd’idhollë, na e dimë që gjithë kemi të dijturë. Të dijturitë mbahetë mbë të madh, ma dashuria stis.
2 E nd’është ndonjë që mendonetë se di gjë, edhe s’ka dijturë gjë sikundrë duhetë.
3 Ma kush do Perndinë, ai është njohurë prej asaj.
4 Pa për të ngrën’ adha nga ato që janë therturë nd’Idhollë, e dimë që Idholl s’është fare gjë ndë botë, e që s’është jetërë Perndi, përveçe njëit vetëmë.
5 Sepse ndonëse janë nga ata që quhenë Perndira ndër Qiell, a mbi dhe (sikundrë janë Perndira shumë, e zotërinj shumë).
6 Ma sa për nevet një Perndi vetëmë është, babai, që nga ai janë gjithë punëtë, edhe nevet prej asi. Edhe një Zot vetëmë, Iisu Hristoi, që nga ai janë gjithë punëtë, edhe nevet me anë të tij.
7 Ma nuk është mbë të gjithë të njohuritë. E dica ngjera sot me fiqir të idhollit, hanë të tillë gjellë si të therturë nd’Idhollë. E mëndie ture si ësht’ e sëmurë, u molepsetë.
8 E një gjellë nevet nukë na nxjer afër te Perndia, sepse as ndë hagrëçim, do të kemi gjë më tepërë, as ndë mos hagrëçim, do të kemi gjë më pak.
9 Po vështroni mirë se mos kij urdhëri juaj bënetë mbodhi ndë të sëmurë.
10 Sepse ndë të paftë njeri tij që je i dijturë të rriç ndë mësallë ndë vënd t’idhollëvet, do të mos i lozë fiqiri i tij që ësht’ i smundurë të hajë të therturatë nd’idhollë?
11 E (kështu) për të dijturitë tat do të humbasë vëllai it i sëmuri, që për atë vdiq Krishti.
12 E kur të fëjeni ju me të tillë punë kondrë vëllazëret, a kur t’u prishni ature fiqir’ e ature që është i smundurë, fëjeni mbë Krishtinë.
13 Pra andaj ndë skandalis të ngrënëtë vëllanë tim, do të mos hamë kurrë mish, që të mos s(k)andalis vëllanë tim.