KAPTINA II.
1 Por ti fol sa duhenë për mësimin’ e shëndoshë.
2 - Pleqtë të jenë të esullë, të hieshim, të urtë, të shëndoshë ndë besët, ndë dashunit, ndë durimt.
3 Kështu edhe plakatë të bihenë sikurse u ka hie shenjtënavet, mos jenë kallëzimtore, mos jenë dhanë mbas venësë shumë,
4 të jenë mësimtorë të mira, qi të mësojënë të ratë, të kenë dashuni mbë burrat, e dashuni mbë dielmt,
5 të urta, të qiruta, shtëpiare, të mira, krye-ulta mbë burrat e veta, qi të mos nemetë fjala e Perëndisë.
6 Kështu porosit edhe të ritë të jenë të urtë.
7 Mbë të gjitha punët të diftojsh vetëhenë tande për figure të vepëravet mira, tue rueitunë ndë mësimt pa prishie e hieshim,
8 fjalë të shëndoshë e të pazanë me faj, qi të turpënohet’ ai qi ashtë kundrë, a të mos ketë me folunë për ju as ndonji të keqe.
9 Shërbëtorëtë t’u ulinë kryetë zotënivet vet, mbë gjithë punët të jenë të pëlqyeshim, të mos dalinë kundrë me fjalë.
10 Të mos viedhinë, por të diftojënë qish do besë të mirë, qi të stolisinë ndër gjithë punët mësimin’ e Shëlbyesit t’ynë Perëndisë.
11 Sepse u duk i shpëtueshimi hir i Perëndisë mbë gjithë nierëzit,
12 qi na mëson neve me mohuem pabesëninë edhe dëshërimet’ e botësë, e të rroimë ndë këte jetë me urti e me dreitëni, e me besë të mirë,
13 tue pritunë të lumenë shpëresë, edhe të dukunit’ e laftit të madhit Perëndi, edhe Shëlbyesit t’ynë Iesu Krishtit,
14 i cilli dha vetëvetëhenë për ne, qi të na shpërblejë prei qish do farë paligjënie, edhe të na qirojë për vetëhen’ e ati popullë të sgjedhunë, zemër-përvëlutë për vepëra të mira.
15 Këto fol, e porosit, e qarto me qish do farë urdhëni, askushi le të mos të hedhi poshtë.
1 Po ti fol sa gjanjënë për mësimin e shëndoshë.
2 - Pleqtë të jenë të esullë, të hieshim, të urtë, të shëndoshë ndë besët, ndë dashurit, ndë durimt.
3 Kështu edhe plakatë të bihenë sikundrë u ka hie shënjtorëvet; mos jenë kallëzimtare, mos jenë dhënë pas verësë shumë, të jenë mësimtare të mira,
4 Që të mësonjënë të ratë të duanë burrat’ e tyre e djemt’ e tyre,
5 Të urta, të qëruara, shtëpiruajtëse, të mira, t’u unjënë kryetë burravet tyre, që të mos vllasfimisetë fiala e Perëndisë.
6 – Kështu porosit edhe të ritë të jenë të urtë
7 - Mbë të gjitha të dëftenjç vetëhenë tënde për formë të punëravet mira, tuke ruajturë ndë mësim paprishëje,
8 Edhe hijeshim, fialë të shëndoshë e të pagjukuarë për të lik, që të ketë turp ay që është kundrë, e të mos ketë asndonjë të ligë të flasë për ju. –
9 Shërbëtorëtë t’u unjënë kryetë zotërinjvet tyre, mbë gjithë punërat të jenë të pëlqyershim, të mos flasënë kundrë;
10 Të mos marrënë gjën' e huajë, po të dëftenjënë gjithë besën’ e mirë, që të stolisënjë ndër gjithë punërat mësimin' e Perëndisë, Shpëtimtarit tënë.
11 Sepse u duk i shpëtuarshimi hir’ i Perëndisë mbë gjithë njerëzitë
12 Që na mëson të mohojmë pabesërinë edhe dëshërimet’ e botësë, e të rrojmë ndë këtë jetë me urtësi e me drejtëri e me besë të mirë,
13 Tuke priturë Shpëresën’ e lumurë, edhe të dukurit’ e lavdisë Perëndisë math edhe Shpëtimtarit tënë Jisu Krishtit;
14 I cili dha vetëhen’ e ti për ne, që të na shpërblenjë prej çdo paudhërie, edhe të na qëronjë për vetëhen’ e ti llaus të sgjedhurë, zemër-përvëluarë për punëra të mira.
15 Këto fol, e porosit, e qërto me çdo farë urdhëri; asndonjë le të mos të hedhë poshtë tyj.