KAPTINA III.
1 Përandai, o vëllazënit’ e mi, gëzohi mbë Zotinë, për me u shkruem juve por ato fjalë , sa për mue, nukë randohem, por për ju ashtë mirë.
2 Ruhi prei qenvet, ruhi prei punëtorëvet këqi, ruhi prei rreth-presëjesë,
3 sepse na jemi rreth-presëja qi lusimë Perëndinë me shpirt edhe qi mburremi mbë Iesu Krishtinë,
4 edhe s’kemi shpëresë mbë misht, ndonëse edhe unë mundem me pasunë shpëresë mbë misht.
5 Ndë qoftë se kuiton ndonji tietër këte shpëresë mbë misht, unë duhetë me pasunë ma shumë: rreth-premë tetë ditsh, prei kombit Israelit, prei farësë Beniaminit, Hebre prei Hebresh, prei ligjësë Farise,
6 prei përvëlimit zemërësë ndiekësi i kishësë, prei dreitënisë qi ashtë prei ligjësë qeshë faqe-bardhë.
7 Por ato qi ishinë tek unë për dobi, këto i kuitova për dam për Krishtinë;
8 edhe për të vërtetë të gjitha i kuitoj se janë për dam për kapërcimin’ e së ngjofëmesë Iesu Krishtit Zotit t’em; për ate të gjitha i damova, edhe i kujtoj se janë plehë, qi të fitoj Krishtinë,
9 edhe të gjindem tek ai, pa mos pasunë dreitëninë t’eme qi ashtë prei ligjësë, por ate qi ashtë prei anësë besësë Krishtit, dreitëninë qi ashtë prei Perëndisë përmbi besët;
10 qi të ngjof ate, edhe fuqin’ e së ngjallëmes’ ati, edhe shoqënin’ e pësimevet ati ardhunë mbë nji formë me vdekën’ e ati,
11 druese do të ndief me ia mbërrimë të ngjallëmesë prei së vdekunish.
12 Jo se unë tashti mora bravurinë , a se jam bam’ i kullutë, por ecij mbrapa mos e marr, sepse për ate jam kapunë prei Iesu Krishtit.
13 O vëllazën, unë s’kuitoj për vetëhenë t’eme se e kam marrë, por nji punë punoj , harroj të mbrapënatë, edhe shtrihem me zan’ ato qi kam përpara,
14 ecij mbas shenjit përmbi bravurin’ e së thërritëmesë naltë prei Perëndisë mbë Iesu Krishtinë.
15 Sa jemi të kullutë pra, le të kemi ndër mend këte, edhe ndë paçi ndër mend tietërazi, edhe këte ka për me ua sbuluem juve Perëndia.
16 Por mb’ate qi e mbërrim, le t’ecimë mbas asai udhe, le të kemi ndër mend por ate.
17 O vëllazën, bani si baj unë, edhe vini ore ata qi ecinë kështu, sikurse keni shëmbëllëtyrë vetëhenë tuei.
18 Sepse shumë ecinë, për të cillët, u thoshiem juve shumë herë, edhe tashti thom tue qjamë, se janë anëmiqt’ e kryqit Krishtit;
19 atyneve e mbrapëna ashtë të hupunitë, atyneve perëndi ashtë barku, edhe lafti atyneve ashtë ndë turpëni t’atyneve, të cillëtë kanë ndër mend punët’ e dheut.
20 Por qyteti ynë ashtë ndë qijet, prei andej presim’ edhe shëlbuesinë Zotinë Iesu Krisht,
21 i cilli ka për me ndërruem korpin’ e së përungjëmesë t’onë, qi të bahetë nji formë me korpin’ e laftit ati, mbas së vepëruemesë qi ai mundei edhe t’i vejë ndënë vetëvetëhet të gjitha.
1 Përandaj, o vëllezërit’ e mi, gëzohuni mbë Zotinë, që t’u shkruanj juve po ato fialë , sa për mua nukë purtonj, po për ju është mirë.
2 Ruhi nga qëntë, ruhi nga punëtorët’ e liq; ruhi nga të prerëtë;
3 Sepse rrethpresëja jemi neve që lusëmë Perëndinë me frymë, edhe që mburremi mbë Jisu Krishtinë, edhe nukë kemi shpëresë ndë misht;
4 Ndonëse edhe unë kam shpëresë ndë misht. Ndë qoftë se kujton ndonjë tiatër, se ka shpëresë ndë misht, unë gjan të kem më shumë;
5 Rrethprerë tetë diç, prej kombit të Israilit, prej farësë Veniaminit, Evre prej Evresh, pas nomit Farise,
6 Nga përvëlimi zemërësë ndiekësi i qishësë, nga drejtëria që është nga nomi faqe-bardhë.
7 Po ato që më ishinë fitim, këto i kujtova dëm për Krishtinë.
8 Edhe me të vërtetë të gjitha i kujtonj se janë dëm për kapërximin’ e së njohurësë Jisu Krishtit, Zotit tim; për atë i dëmtova të gjitha, edhe i kujtonj se janë plehë, që të fitonj Krishtinë
9 Edhe të gjëndem tek ay, pa pasurë drejtërinë time që është nga nomi, po atë që është nga an’ e besësë Krishtit, drejtërinë që është prej Perëndisë mbi besët;
10 Që të njoh atë, edhe fuqin’ e të ngjallurit ati, edhe shoqërin’ e pësimevet ati, e të bënem me një formë me vdekëjen’ e ati;
11 Mbase t’i arrinj të ngjallurit prej së vdekurish.
12 Jo se unë ndashti mora bravurënë , a se jam bër’ i kulluarë, po ecënj prapa, mos e marr atë , sepse për atë jam zënë nga Jisu Krishti.
13 O vëllezër, unë s’kujtonj për vetëhenë time se e kam marrë atë ;
14 Po një punë punonj , harronj ato që shkuanë prapa, edhe shtrihem të zë ato që kam përpara, ecënj pas shenjësë mbi bravurën’ e të thërriturit prej së larti nga Perëndia mbë Jisu Krishtinë.
15 Sa jemi të kulluarë pra, le të kemi ndër mënt këtë; edhe paçi ndër mënt tietërë gjë, edhe këtë do t’ua sbulonjë juve Perëndia.
16 Po mb’ atë që arrijtëm, le të ecëjmë, pas asaj, le të kemi ndër mënt po atë.
17 O vëllezër, bëni si bënj unë, edhe vini re ata që ecënjënë kështu, sikundrë na keni shëmbëllesë.
18 Sepse shumë ecënjënë, për të cilët u thoshnjam juve shumë herë, edhe ndashti them tuke qjarë, se ata jan’ arëmiqt’ e kryqit Krishtit;
19 Atyreve e pastajmeja është humbje, atyreve Perëndia është barku, edhe lavdia e atyreve është ndë turpëri t’atyreve, andejë nga presëmë ndër mënt punërat’ e dheut.
20 Po qyteti ynë është ndë qiejet, që ku edhe presëm edhe Shpëtimtar, Zotinë Jisu Krisht;
21 I cili do të ndërronjë trupin’ e të përunjurit tënë, që të bënetë në një formë me trupin’ e lavdis’ ati, pas vepërimit që ay munt të vërë ndënë vetëhet të ti të gjitha.