KAPTINA V.
1 Merrni mbrapa pra Perëndinë, si dielm të dashunë,
2 edhe ecëni ndë dashuni, sikurse edhe Krishti na deshi, edhe dha vetëvetëhenë për ne dhunëti e kurban te Perëndia për erë të mirë.
3 Edhe kurvëni, e qish do ndynësi, a lakëmim, as të mos qjuhetë ndër ju, sikurse duhetë mbë shenjtënit.
4 Edhe turpëni e fjalë të marra a fjalë për gas, të cillatë s’kanë hie, por ma tepërë të falunë ndersë.
5 Sepse këte e dini, se qish do kurvar, a ndynës, a lakëmues, i cilli asht’ idhullatër, s’ka trashigim ndë mbëretënit të Krishtit, e të Perëndisë.
6 Askushi le të mos u gënjejë juve me fjalë të kota, sepse për këto punë vien zemërimi i Perëndisë mbë të bijt’ e të pabindëmesë.
7 Mos kini piesë pra me ata.
8 Sepse njiherë ishit’ errësinë, por tashti jeni dritë mbë Zotinë, ecëni si dielmt’ e dritësë
9 (sepse pem’ e Shpirtit ashtë mbë qish do mirëni, e dreitëni, e vërtetëni),
10 tue provuem qish asht’ e pëlqyeshime te Zoti.
11 Edhe mos kini shoqëni bashkë me punët e errësinësë qi janë pa pemë, por ma tepër’ i qartoni.
12 Sepse ato qi punohenë pshefazë prei atyneve, ashtë turp me i zan’ edhe me gojë.
13 Por gjith’ ato punë qi janë për me u qartuem, shpërfaqenë prei dritësë,
14 sepse qish do punë qi shpërfaqet’ ashtë dritë. Përandai thotë: Çohu ti qi fle, e ngreu prei së vdekunish, edhe Krishti ka me të ndritunë.
15 Shikoni pra si të ecëni me kujdes, jo si të paditshim, por si të ditshim,
16 tue shpërblemë kohënë, sepse dittë janë të këqia.
17 Përandai mos bahi të marrë, por merrnia vesht qish ashtë dashunimi i Zotit.
18 Mos dehi me venë, qi mb’ate ashtë plank-prishie, por mbushuni me Shpirtinë Shenjt ,
19 tue ligjëruem ndër vetëhenë tuei me psallmë, e me hymën, e me kankë shpirtënie, tue kënduem e tue psallunë ndë zemërët tuei mbë Zotinë,
20 tue iu falunë ndersë përherë për të gjitha Perëndis’ edhe Atit mb’emënë të Zotit t’ynë Iesu Krishtit.
21 Tue iu përungjunë njiani tietërit me frikë të Perëndisë.
22 Ju gratë, u përungji burravet tuei, porsi Zotit,
23 sepse burri ashtë kryet’ e gruesë, sikurse edhe Krishti ashtë kryet’ e kishësë, edhe ai ashtë shëlbuesi i korpit.
24 Por sikurse kisha i përungjetë Krishtit, kështu edhe gratë le t’u përungjenë burravet vet mbë qish do punë .
25 Ju burratë, doni gratë tueja, sikurse edhe Krishti deshi kishënë, edhe dha vetëvetëhenë për ate,
26 për me e shenjtënuem e për me u qiruem me të lamit’ e ujit me anë të fjalësë,
27 qi ta nxierri përpara vetëvetëhesë kishë të lavdueshime, pa pasunë palavi, a rrudhë, a ndonji këso farë gjaje, por qi te jetë shenjte e faqe-bardhë.
28 Kështu kanë detyrë burratë me dashunë grat’ e veta, porsi korpin’ e vet; ai qi do gruen’ e vet, do vetëvetëhenë.
29 Sepse askushi ndonjiherë s’e muer mëni mishin’ e vet, por e ushqen edhe e ngrof, sikurse edhe Zoti kishënë.
30 Sepse jemi anët’ e korpit ati, prei mishit ati, edhe prei eshtënavet ati.
31 “Përandai nieriu ka me lanë t’atin’ edhe t’amënë, edhe ka me u ngjitunë mbas gruesë vet, edhe të dy kanë me qenunë nji mish”.
32 Kyi myster asht’ i madh, por unë thom këte për Krishtin’ edhe për kishënë.
33 Por edhe gjithë-se-cilli prei jush kështu le ta detë gruen’ e vet, edhe grueja le ta ketë frikë burrinë.
1 Ecëni pra pas Perëndisë, si dielm të dashurë;
2 Edhe ecëni ndë dashuri, sikundrë edhe Krishti na deshi, edhe dha vetëhen’ e ti për ne dhuratë e kurban te Perëndia, për erë të mirë.
3 Edhe kurvëri e çdo ndyrësi, a lakëmim, as të mos zihetë n’gojë ndër ju, sikundrë u gjan shënjtorëvet;
4 As turpëri e fialë të marra a fialë për gas, të cilatë s’kanë hije; po më tepërë të falurë ndersë.
5 Sepse këtë e dini, se çdo kurvar, a ndyrës, a lakëmimtar, i cili ësht’ idhullatrë, s’ka trashëgim ndë mbëretëri të Krishtit e të Perëndisë.
6 Asndonjë le të mos u kobonjë juve me fialë të kota; sepse për këto punë vien zemërata e Perëndisë mbi të bijt’ e së pabindurësë.
7 Mos kini piesë pra me ata.
8 Sepse njëherë ishit’ errësirë, po tashi jeni dritë mbë Zotinë;
9 Ecëni si dielmt’ e dritësë,
10 (Sepse pem’ e Frymësë është mbë çdo të mirë, e drejtëri, e të vërtetë), tuke provuarë ç’ësht’e pëlqyerë te Zoti
11 Edhe mos kini shoqëri ndë punërat të papemsë të errësirësë, po më tepër’ i qërtoni.
12 Sepse ato që punonenë fshehurazi nga ata, është turp edhe të zihen’ edhe me gojë.
13 Po gjith ato punë që janë për të qërtuarë, shpërfaqënë nga drita; sepse çdo punë që shpërfaqetë është dritë.
14 Përandaj thotë: Sgjonu ti që fle, edhe ngreu prej së vdekurish, edhe Krishti do të ndriçonjë tyj.
15 Shikoni pra qysh të ecëni me kujdes; jo si të paditurë, po si të diturë,
16 Tuke shpërblerë kohënë, sepse ditë janë të këqia.
17 Përandaj mos bëhi të marrë, po kupëtoni ç’është dashurimi i Zotit.
18 Mos dehi me verë, që nd’ atë është ka plënkprishëje; po mbushuni me Frymë të Shënjtëruarë ,
19 Tuke kuvenduarë ndër vetëhet tuaj psallma, e hymna, e kënkë shpirtërishte, tuke kënduar’ e tuke psallurë Zotit ndë zemëret tuaj;
20 Tuke i falurë ndersë përherë për të gjithë Perëndisë edhe Atit mb’ emërit të Zotit tënë Jisu Krishtit;
21 Tuke i unjurë kryetë njëri tiatrit me frikë të Perëndisë.
22 Ju gratë, u përunjuni burravet tuaj posi Zotit;
23 Sepse burri është kryet’ e gruasë, sikundrë edhe Krishti është kryet’ e qishësë, edhe ay është shpëtimtar’ i trupit.
24 Po sikundrë kisha i përunjetë Krishtit, kështu edhe gratële t’u përunjenë burravet të tyre mbë çdo punë.
25 Ju burratë, doni gratë tuaja, sikundrë edhe Krishti deshi qishënë, edhe dha vetëhen’ e ti për atë,
26 Që ta shënjtëronjë e ta qëronjë me të larët’ e ujit, me anë të fialësë;
27 Që ta nxierrë atë përpara vetëhesë ti qishë të lavduruarshime, pa paturë, a rrudhë, a ndonjë të tillë gjë, po që të jet’ e shënjtëruar’ e faqebardhë.
28 Kështu duhetë burratë të duanë grat’ e tyre, posi trupërat’ e tyre. Ay që do gruan’ e ti, do vetëhen’ e ti;
29 Sepse asndonjë ndonjëherë s’e mori mëri mishin’ e ti, po e ushqen edhe e ngroh, sikundrë edhe Zoti qishënë.
30 Sepse jemi anët e trupit ati, prej mishit ati, edhe prej eshtëravet ati.
31 “Përëndaj njeriu do të lërë t’ anë e t’ ëmënë edhe do të ngjitetë pas gruasë ti, edhe të dy do të jenë një mish”.
32 Këjo fshehësirë ësht’ e madhe; po unë e them këtë për Krishtin’ e për qishënë.
33 Po edhe gjithësecili prej jush kështu le ta dojë gruan’ e ti, posi vetëhen’ e ti; edhe gruaja le t’i ketë frikë burrit.