KAPTINA VIII.
1 Edhe Saulit i pëlqente vrasëja e ati. Edhe atë ditë u ba nji ndiekëje e madhe kundrë kishësë qi ishte ndë Ierusalem; edhe të gjithë u shpërdanë ndëpër vendet e Iudesë e Samarisë, përveç apostujvet.
2 Edhe disa burra besëtarë prunë Stefaninë ndë vorr , edhe banë vaje të madhe mbi ate.
3 Edhe Sauli i bante keq kishësë, tue hymë ndëpër shtëpiat, e tue tërhequnë burra e gra, e i hethte ndë burk.
4 Ata pra qi u shpërdanë shkuenë vend mbë vend, tue dhanë zanin’ e mirë për fjalënë.
5 Edhe Filippi sdrypi ndë qytet të Samarisë, e u predikonte atyne Krishtinë.
6 Edhe gjithë gjindëja me nji zemër’ i mbajinë veç Filippit për ato qi thoshte, sepse ndëgjojin’ edhe shifin’ ato mërekulliatë qi bante.
7 Sepse prei shumë nierëzish qi kishinë fryma të ndyta, dilinë tue thërritunë me za të math, edhe shumë uloga e çala u shëndoshnë.
8 Edhe u ba gëzim i math nd’atë qytet.
9 Edhe atie ishte nji nieri qi quhei Simon, i cilli çë ndë krye të kohësë bante magjij nd’ate qytet, edhe nxirte menç popullin’ e Samarisë, tue thanë për vetëvetëhenë se ashtë nji nieri i math;
10 të gjithë të mëdhej e të vogjil i vejinë vesh, e thoshinë, se: Kyi ashtë fuqia madhe e Perëndisë.
11 Edhe i vejinë vesh, sepse i kishte nxierrë menç shumë kohë me magjit.
12 Por kur i besuenë Filippit qi epte zanin’ e mirë për punët’ e mbëretënisë Perëndisë, edhe për emënin’ e Iesu-Krishtit, pagëzoheshinë burra e gra.
13 Por edhe ai Simoni besoi; edhe si u pagëzue, mbeti bashkë me Filippinë, edhe tue pamë se baheshinë shenjë e mërekullia të mëdha, dilte jashtë menç.
14 Edhe apostujtë qi ishinë ndë Ierusalem kur ndëgjuenë, se Samaria priti fjalën’ e Perëndisë, dërguenë tek ata Pietrin’ edhe Gjionninë,
15 të cillëtë kur sdrypnë, u falnë për ata, qi të marrinë Shpirtinë Shenjt
16 (sepse edhe s’kishte sdrypun’ as mbë ndonji prei atyneve, por vesht ishinë pagëzuem mb’emënit të Zotit Iesu).
17 Atëherë vejinë duertë mbi ata, edhe merrinë Shpirtinë Shenjt.
18 Edhe Simoni kur pa, se me të vumen’ e duervet apostujvet epei Shpirti Shenjt, u pruni atyne astrë,
19 tue thanë: Më epni edhe mue këte pushtet, qi mbi cillinë-do të ve duertë, të marri Shpirtinë Shenjt.
20 Por Pietri i tha: Argjandi yt le të vdiretë bashkë me tyi, sepse kujtove se dhunëtia e Perëndisë fitohetë me astrë.
21 Ti s’ke piesë, as shortë ndë këte fjalë, sepse zemëra jote s’asht’ e dreitë përpara Perëndisë.
22 Pendohu pra prei kësai së keqesë s’ate, edhe iu lut Perëndisë, druese të ndëjehetë kyi kujtim i zemrësë s’ate,
23 sepse po të shof se je ndë vëner idhënie edhe ndë të lidhunë paudhënie.
24 Atëherë Simoni u përgjeq, e tha: Lutuni ju Zotit për mue, për mos me ardhunë mbi mue as ndonji prei asosh qi thatë.
25 Edhe ata, mbassi dhanë deshmi, edhe folnë fjalën’ e Zotit, u këthyenë ndë Ierusalem, edhe dhanë zanin’ e mirë ndëpër shumë krye-katunde të Samaritanëvet.
26 Edhe engjull i Zotit i foli Filippit, tue thanë: Ngreu, edhe shko prei anësë Mies-ditësë, mb’udhë qi sdryp prei Ierusalemit ndë Gazë, qi ashtë shkretinë.
27 Edhe ai u ngrit, e vote. Edhe qe nji nieri Ethiopës, i tredhunë, urdhënar i Kandakësë, mbretëneshës’ Ethiopësavet, i cilli ishte mbi gjithë thesorët e asai; kyi kishte ardhunë për me adhuruem ndë Ierusalem;
28 edhe kur ishte tue u këthyem, edhe tue ndenjunë mbi qerren’ e vet, po këndonte profetin’ Isai.
29 Edhe Shpirti Shenjt i tha Filippit: Avitu, e iu ngjit kësai qerreje.
30 Edhe Filippi mbassi u turr ngjat, ndëgjoi ate tue kënduem profetin’ Isai, edhe tha: Vallë merr vesht ato qi këndon?
31 Edhe ai tha: E si mundem me marrë vesht , ndë mos më diftoftë kushi? Edhe iu lut Filippit me hypun’ e me ndenjunë bashkë me ate.
32 Edhe ai vendi shkronjësë qi po këndonte ishte kyi: “U pru porsi dash për me u therë, edhe porsi qengj qi rri pa za përpara ati qi e qeth, kështu nukë hap gojën’ e vet;
33 ndë të përvumen’ e ati u ngrit gjyqi i ati; edhe brezin’ e ati kush ka me e diftuem? Sepse ngrihetë prei dheut jeta e ati”.
34 Edhe i tredhuni u përgjeq, e i tha Filippit: Të lutem, për cillinë thotë këte profeti? Për vetëvetëhenë, apor për ndonji tietër?
35 Atëhere Filippi hapi gojën’ e vet, e filloi prei kësai shkronje, edhe i dha zanin’ e mirë për Iesunë.
36 Edhe kur ishinë tue shkuem udhësë, erthnë mbë nji ujë; edhe i tredhuni thotë: Qe ku ashtë ujë; çfarëgjaje më ndal me u pagëzuem?
37 Edhe Filippi tha: Ndë besofsh me gjithë zemërë, mundesh. Edhe ai u përgjeq, e tha: Besoj se Iesu Krishti asht’ i Bir’ i Perëndisë.
38 Edhe urdhënoi me ndalunë qerrenë; edhe sdrypnë të dy nd’ujët, edhe Filippi edhe i tredhuni; edhe e pagëzoi.
39 Edhe kur duelnë prei ujit, Shpirt’ i Zotit rrëmbeu Filippinë, edhe i tredhuni s’e pa ma, por shkonte udhësë vet tue u gëzuem.
40 Edhe Filippi u gjind ndë Azot; edhe mbë të shkuemitë epte zanin’ e mirë ndëpër gjithë qytetet, deri sa erdhi ndë Kaisari.
1 Edhe Savllit i pëlqente vrasëja e ati. Edhe atë ditë u bë një ndiekëje e madhe kundrë qishësë që ishte ndë Jerusalim. Edhe të gjith’ u përndanë ndëpër vëndet të Judhesë e të Samarisë, përveç apostojvet.
2 Edhe ca burra besëtarë shpunë Stefaninë ndë varr , edhe bënë vajë të madhe mbi atë.
3 Edhe Savlli i bënte keq qishësë, tuke hyrë ndëpër shtëpiatë, e tuke hequrë svarë burra e gra, e i hithtë ndë burk.
4 Ata pra që u përndanë vajtnë vënt mbë vënt, tuke ungjullëzuarë fialënë.
5 Edhe Filippi sbriti ndë qytet të Samarisë, e u leçiste atyre Krishtinë.
6 Edhe gjëndëja me një zëmërë i mbaninë vesh Filippit për ato që thoshte, sepse dëgjonin’ edhe shihnin’ ato çuditë që bënte.
7 Sepse prej shumë njerëzish që kishinë fryma të pëgëra dilninë këto tuke thërriturë me zë të math; edhe shumë ulogë e të çalë u shëruanë.
8 Edhe u bë gëzim i math nd’ atë qytet.
9 Edhe ishte atie një njeri që qjuhej Simon, i cili që ndë krye të kohësë bënte magji nd’ atë qytet, edhe nxirte mënç llauzin’ e Samarisë, tuke thënë për vetëhen’ e ti se është një njeri i math.
10 Të gjithë të mëdhenj e të vegjël’ i vininë vesh, e thoshinë, se: “Kyj është fuqi’e madhe e Perëndisë.”
11 Edhe i vininë vesh, sepse i kish nxierrë mënç shumë kohë me magjitë.
12 Po kur i besuanë Filippit që epte zën’ e mirë për punët’ e mbëretërisë Perëndisë, edhe për emërin’ e Jisu Krishtit, pagëzoneshinë burra e gra.
13 Po edhe ay Simoni vetë besoj, edhe si u pagëzua, mbeti bashkë me Filippinë, edhe tuke parë se bëneshinë shenje e çudira të mëdha, manitej.
14 Edhe apostojtë që ishinë ndë Jerusalim, kur dëgjuanë se Samaria priti fialën’ e Perëndisë, dërguanë tek ata Pietrin’ edhe Joanninë;
15 Të cilëtë sbritnë e u falnë për ata, që të marrënë Frymë të Shënjtëruarë.
16 Sepse edhe s’kishte sbriturë as mbë ndonjë nga ata, po vetëm’ ishinë pagëzuarë mb’ emërit të Zotit Jisu.
17 Atëhere vininë duartë mbi ata, edhe merrninë Frymë të Shënjtëruarë.
18 Edhe Simoni kur pa, se me të vënët’ e duarvet apostojvet epetë Frym’ e Shënjtëruarë, u pruri atyre aspra,
19 Tuke thënë: “Më epni edhe mua këtë pushtet, që mbi cilinëdo që të vë duartë, të marrë Frymë të Shënjtëruarë.”
20 Po Pietri i tha: “Argjëndi yt le të humbasë bashkë me tyj, sepse kujtove, se dhurëtia e Perëndisë fitonetë me aspra.
21 Ti s’ke piesë as shortë ndë këtë fialë, sepse zëmëra jote s’ësht’ e drejtë përpara Perëndisë.
22 Pendohu pra nga këjo e liga jote, edhe lutu Perëndisë, mbase të ndjehetë kyj kujtim’ i zëmërësë sate;
23 Sepse po të shoh se je ndë vërer hidhërie edhe ndë të lidhurë paudhërie.”
24 Atëhere Simoni u përgjeq e tha: “Lutuni ju Zotit për mua, që të mos vinjë mbi mua asndonjë nga ato që thatë.”
25 Ata pra, passi dhanë martiri edhe folnë fialën’ e Zotit, u këthyenë ndë Jerusalim, edhe dhanë zën’ e mirë ndëpër shumë katunde të Samaritëvet.
26 Edhe ëngjëlli i Zotit i foli Filippit tuke thënë: “Ngreu, e shko nga an’ e Mesditësë, mb’ udhët që sbret prej Jerusalimit ndë Gazë (këjo është shkretëtirë).
27 Edhe ay u ngrit e vate.
Edhe ja një njeri Ethiop i dredhurë, urdhërtar i Kandhakësë, mbëretëreshës’ Ethiopëvet, i cili ishte mbi gjithë thesaret e asaj; kyj kishte ardhurë që të faletë ndë Jerusalim.
28 Edhe kur ishte tuke këthyer’ e tuke ndenjurë mbë qerren’ e ti, po këndonte profitin’ Isai.
29 Edhe Fryma i tha Filippit: “Afronu e iu ngjit kësaj qerresë.”
30 Edhe Filippi vate me vrap afërë, e dëgjoj atë tuke kënduarë profitinë Isai, edhe tha: “Vallë kupëton ato që këndon?”
31 Edhe ay tha: “E qysh munt të marr vesh , ndë mos më dëfteftë ndonjë?” Edhe iu lut Filippit të hipënjë e të rrijë bashkë me atë.
32 Edhe ay vënd’ i shkronjësë që po këndonte ishte kyj: “U pru posi berr për të therurë, edhe posi qënq që rri pa zë përpara ati që e qeth, kështu nukë hap gojën’ e ti.
33 Ndë të ungjurit t’ati u ngrit gjyqi ati; edhe brezin’ e ati kush do ta dëftenjë? Sepse ngrihetë prej dheut jeta e ati.”
34 Edhe i dredhuri u përgjeq e i tha Filippit: “Të lutem, për cilinë thotë këtë profiti, për vetëhen e ti, apo për ndonjë tiatër?”
35 Atëhere Filippi hapi gojën’ e ti, e zuri nga këjo shkronjë, edhe i dha zën’ e mirë për Jisunë.
36 Edhe tek po shkonin’ udhësë, erthnë mbë një ujë; edhe i dredhuri thotë: “Ja ku ësht’ ujë; çfarë gjëje më ndalon të pagëzonem?”
37 (Edhe Filippi tha: “Ndë beson me gjithë zëmërë, munt të bënetë .” Edhe ay u përgjeq e tha: “Besonj se Jisu Krishti ësht’ i bir’ i Perëndisë).
38 Edhe urdhëroj të qëndronjë qerreja; edhe sbritnë të dy nd’ ujët, edhe Filippi edhe i dredhuri; edhe e pagëzoj.
39 Edhe kur duallnë nga ujëtë, Frym’ e Zotit rrëmbeu Filippinë, edhe i dredhuri s’e pa më, po shkonte udhësë ti tuke gëzuarë.
40 Edhe Flippi u gjënt nd’ Azot, edhe mbë të shkuarë epte zën’ e mirë ndëpër gjithë qytetet, gjersa erdhi ndë Qesari.