1 Unë plaku mbë Gaionë të dashuninë, të cillin’ un’ e due ndë të vërtetët.
2 I dashunë, për të gjitha lutem të veç mbarë e të jesh shëndoshë, sikurse vete mbarë shpirti yt.
3 Sepse u gëzueshë shumë, se vinë vëllazën, edhe deshmojënë për të vërtetënë tate, sikurse ti ecën ndë të vërtetët.
4 S’kam ma të math gëzim se këte, të ndëgjoj se dielmt’ e mi ecinë ndë të vërtetët.
5 I dashunë, punë besëtari ban qish të bajsh mbë vëllazënit e mbë të huejët,
6 të cillëtë deshmuenë për dashuninë tate përpara kishësë; ndë i përsiellsh ata sikurse vëjen te Perëndia, ke me bamë mirë.
7 Sepse duelnë për emënin’ e ati, pa marrë gja prei kombevet.
8 Na pra kemi detyrë me pritunë të tillë nierës , qi të bahemi ndifmëtarë ndë të vërtetënë.
9 I shkrova kishësë, por Diotrefi ai qi don parësi ndër ata, nukë na pret,
10 përandai nd’arthsha, do t’i kuitoj punët’ e ati qi ban, tue na përqeshunë me fjalë të këqia; edhe tue mos i mbastuem këto, as ai vetë nukë pret vëllazënitë, por edhe ata qi duenë me i pritun’ i ndal, edhe i nxier jashtë kishet.
11 I dashunë, mos shko mbrapa të keqesë, por të mirësë. Ai qi ban mirë, ashtë prei Perëndiet, por ai qi ban keq, nuk’ e ka pamë Perëndinë.
12 Për Demetrin’ epetë deshmi e mirë prei të gjithësh, edhe prei asai të vërtetësë; edhe na apimë deshmi, edhe e dini se deshmia jonë, asht’ e vërtetë.
13 Kishiem me shkruem shumë por nukë due me të shkruem me mellan e me pendë,
14 por shpërej me të pamë për së shpeiti, edhe kemi me folunë gojë me gojë.
15 Paqtim mbë tyi. Të falenë me shëndet miqtë. U fal me shëndet miqvet emënë për emënë.
1 Unë plaku mbë Gajonë të dashurinë, të cilin’ un’ e dua me të vërtetë.
2 I dashurë, për të gjitha lutem të veç mbarë e të jesh shëndoshë, sikundrë vete mbarë shpirti yt.
3 Sepse u gëzuashë shumë, se vinjënë vëllezër edhe martirisnjënë për të vërtetënë tënde, sikundrë ti ecën ndë të vërtetët.
4 Nukë kam gëzim me të math se këtë, të dëgjonj se diemt’ e mi ecënjënë ndë të vërtetët.
5 I dashurë, punë besëtari bën, ç’t’u bënjç vëllezëret e të huajvet,
6 Të cilëtë martirisnjënë për dashurinë tënde përpara qishësë; ndë i përciellç ata sikundrë të vëjen te Perëndia, do të bënjç mirë.
7 Sepse duallnë për emërin’ e ati, pa marrë gjë nga kombetë.
8 Neve pra kemi detyrë të presëmë të tillë njerës, që të bënemi ndihmëtarë ndë të vërtetët.
9 I shkrova qishësë; po Dhiotrefi ay që do parësi ndër ata nukë na pret.
10 Përandaj ndë arthça, do t’i kujtonj punërat’ e ati që bën, tuke na përqeshurë me fialë të liga; edhe tuke mos i qënë mjaft këto, as ay vetë nukë pret vëllezëritë, po edhe ata që duanë t’i presënë i ndalon, edhe i nxier jashtë qishësë.
11 I dashurë, mos shko prapa së ligësë, po së mirësë. Ay që bën mirë, është nga Perëndia; po ay që bën keq, nuk’ e ka parë Perëndinë.
12 Për Dhimitrin epetë martiri e mirë nga të gjithë, edhe nga ajo e vërteta; edhe neve martirisëmë, edhe e dini se martiria jonë ësht’ e vërtetë.
13 Kishnjam për të shkruarë shumë, po nukë dua të të shkruanj me mellan e me pëndë;
14 Po shprenj të të shoh për së shpejti, edhe do të flasëmë gojë me gojë.
15 Paqtimi qoftë mbë tyj. Të falenë me shëndet miqtë. U fal me shëndet miqvet emër për emër.