KAPTINA XI.
1 Edhe Iesui kur mbaroi tue porositunë të dy-mbë-dhetë dishepujt’ e vet, sdrypi prei andej për me mësuem e me predikuem ndëpër qytetet e atyneve.
2 Edhe Gjionni kur ndëgjoi ndë burgut punët’ e Krishtit, dërgoi dy vetë prei dishepujvet vet, e i tha:
3 Ti je ai qi ka me ardhunë, apor presimë nji tietër?
4 Edhe Iesui u përgjeq, e u tha atyneve: Shkoni e nepni za Gjionnit për ato qi ndëgjoni, e shifni:
5 Të verbëtë shofinë, e çala ecinë, të kromosunë qirohenë, e shurdha ndëgjojnë, të vdekunë ngjallenë, e të vobegjivet u diftohet’ ungjilli.
6 Edhe i lumun’ asht ai qi të mos shkandalizohetë mbë mue.
7 Edhe këta tue votunë, Iesui filloi me i thanë gjindëjesë për Gjionninë: Ç’dueltë me vum’ ore ndë shkreti? Kallam qi përkundetë prei erësë?
8 Por ç’dueltë me pamë? Nieri veshunë me petka të buta? Qe ata qi kanë veshunë petka të buta ku janë ndëpër shtëpiat e mbëretënavet.
9 Por ç’dueltë me pamë? Profet? Për të vërtet po u thom juve: Edhe ma tepërë se profet.
10 Sepse kyi asht’ ai qi ashtë shkruem për atë: “Qe unë te po dërgoj engjullinë (za-dhanësinë) tem përpara faqesë sate, i cilli ka me ndrequn’ udhënë tande përpara teje”.
11 Për të vërtet po u thom juve, se : Ndërmiet atyneve qi kanë lemë prei grash, nuk’ ashtë çuem ma i math se Gjionn Pagëzori, por ma i vogëli ndë mbëretënit të qillvet, ashtë ma i math se ai.
12 Çë prei ditsh Gjionn Pagëzorit deri tashti, mbëretënia e qillvet ngutetë, edhe ata qi ngutenë, e rrëmbejnë.
13 Sepse gjithë profetënitë, edhe ligja profetizuenë deri mbë ditë të Gjionnit.
14 Edhe ndë daçi me pritunë këte fjalë , ai asht’ Elia qi kishte për me ardhunë.
15 Ai qi ka veshë me ndëgjuem, le të ndëgjojë.
16 Por me se ta përgjaj këte bres? I përgjan çunavet vogjilë qi rrinë ndëpër tregjet, edhe u thërrasinë shokvet vet,
17 e thonë: U ram fyllit, edhe nukë karcyetë; u bam vaje, edhe nuk qjatë.
18 Sepse erdhi Gjionni as tue ngran’ as tue pimë, edhe thonë, se : Ka diallinë.
19 Erdhi i bir’ i nieriut tue ngran’ e tue pimë, edhe thonë: Qe nieri ngranës e venë-pimës, miku i publikanëvet e i fajtorëvet; edhe ditunia duel’ e dreitë prei të bijvet vet.
20 Atëherë filloi me qirtuem ato qytetetë, mbë të cilat’ u banë ma të shumatë mërekulliat’ e ati, sepse nuk’ u penduenë: Mjeri ti, Horazin!
21 Mjeri ti, Bethsaida! Sepse këto mërekullia qi janë bamë mbë ju, ndë baheshinë ndë Tyrë e ndë Sidonë, çë kur se kishinë me u penduem me thes e me pluhunë.
22 Veç po u thom juve, se : Ndë Tyrë e ndë Sidonë ma i durueshim ka me qenë mundimi ndë ditë të gjyqit, se mbë ju.
23 Edhe ti, Kapernaum, qi je ngritunë nalt deri mbë qiell, ke me sdrypunë deri ndë ferr, sepse këto mërekullia qi janë bamë te ti, ndë baheshinë ndë Sodom, kishinë me mbetunë deri mbë ditë të sotshime.
24 Veç po u thom juve, se ndë dhe të Sodomvet ma i durueshim ka me qenë mundimi ndë ditë të gjyqit, se mbë tyi.
25 Nd’atë kohë Iesui u përgjeq, e tha: Të lavdoj tyi, o Atë, Zot i qiellit edhe i dheut, se ua mpshefe këto punë të ditshunat e të mentshunavet, edhe ua sbulove foshnjevet.
26 Po, o Atë, sepse pëlqimi yt kështu u ba përpara teje.
27 Të gjitha m’u dhanë n’dorë prei t’im et, edhe kurkushi s’e ngjef birinë, veç Ati; edhe kurkushi s’e ngjef Atinë, veç i biri, edhe ai qi të dojë i biri me ia sbuluem.
28 Ejani tek unë, gjithë sa jeni të lodhun’ e të ngarkuem, edhe unë kam me u praitunë juve.
29 Merrni sgjedhënë teme mbë qafë tuei, edhe mësoni prei meje; sepse jam i butë, edhe i përvutë ndë zemërë, edhe keni me gjetunë të praitunë ndë shpirtënat tuei.
30 Sepse sgjedha eme asht’ e mirë, edhe barra eme asht’ e letë.
1 Kur Jezusi kreu së porosituni dymëdhjetë nxanësit e vet, u nis prej andej, për me mësue e me dhanë kumtin në qytetet e tyne.
Dërgata e Gjon Pagëzuesit
2 Kur Gjoni ndigjoi në burg për veprat e Krishtit, çoi fjalë me anë të nxanësve të vet 3 dhe e pyeti: «A je ti ai që vjen, apo të presim një tjetër?». 4 Jezusi u përgjigj e u tha: «Shkoni e njoftoni Gjonin për çka shihni e ndigjoni. 5 Të verbtët shohin rishtas dhe të çalët ecin. Të gërbulunit pastrohen e shurdhët ndigjojnë. Të vdekunit ngjallen e të skamunit po marrin ungjillin. 6 E lum ai që nuk pengohet prej meje».
7 Kur shkuen ata, Jezusi nisi me u folë turmave për Gjonin: «Çka dolët me kundrue në shkretinë. Një kallam të lëkundun nga era? 8 Por, çka dolët me pa? Një njeri të veshun me petka të buta? Ja, ata që mbajnë petka të buta janë në pallatet e mbretënve. 9 Porse, çka shkuet me pa? Një profet? Po, po ju them, edhe ma shumë se një profet. 10 Ky asht ai për të cilin qe shkrue:
Ja, unë po dërgoj
ljamësin tim para teje
me përgatitë udhën tande para teje .
11 Vërtet po ju them: nuk u lund nga të lindunit prej grave dikush ma i madh se Gjon Pagëzuesi. Por, ma i vogli në mbretninë e qiejve asht ma i madh se ai. 12 Qysh prej ditëve të Gjon Pagëzuesit deri tani, mbretnia e qiejve dhunohet dhe dhunuesit e marrin. 13 Të gjithë profetët e ligji deri te Gjoni profetizuen. 14 Dhe, nëse doni me e pranue, ai asht Elia që do të vijë. 15 Kush ka veshë, të ndigjojë.
16 Me çka ta përngjasoj këtë brezni? Asht e ngjashme me fëmijët që rrinë ulun nëpër sheshe, që u bëzajn të tjerëve 17 tue thanë:
"I ramë fyellit për ju e nuk vallëzuet,
vajtuem e nuk mbajtët zi".
18 Erdhi Gjoni, pa hangër e pa pi, e thonë: "Ka djallin". 19 Erdhi Biri i njeriut, tue hangër e tue pi, e thonë: "Ja një njeri llupës e pijanec vene, mik i tagrambledhësve e mëkatnorëve". Por urtisë i japin të drejtë veprat e veta».
Mjerimi i qyteteve
20 Atëherë nisi me qortue qytetet në të cilat ndodhën shumica e mrekullive të tij, ngaqë nuk u penduen: 21 «Mjerë ti, Korazin! Mjerë ti, Betsaidë! Se po të kishin ndodhë në Tir e Sidonë mrekullutë që ndodhën ndër ju, kaherë do të kishin ba pendesë me thes e me hi. 22 Megjithatë, po jua them, Tiri e sidona do ta kenë ma kollaj se ju në ditën e gjyqit.
23 E ti, Kafarnaum,
mos do të naltohesh deri në qiell?
Në skëterrë do të rrokullisesh.
Se, po të kishin ndodhë në Sodomë mrekullitë që ndodhën në ty, do të ishte mbetë deri më sot. 24 Megjithatë, po ju them se toka e Sodomës do ta ketë ma kollaj se ti në ditën e gjyqit».
Mbretnia u takon të thjeshtve
25 Në atë kohë Jezusi vijoi e tha: «Të lëvdoj, o Atë, Zot i qiellit e i tokës, se ua mshehe këto të ditunve e të mençunve dhe ua zbulove të thjeshëtve. 26 Po, o Atë, se kështu u krye çka asht e pëlqyeshme për ty. 27 Gjithçka mu dorëzue mue prej Atit tim e askush nuk e njeh birin përveç Atit. As Atin nuk e njeh kush, përveç Birit dhe atij që Biri dëshiron me ia zbulue.
28 Ejani te unë të gjithë ju të kapitun e të randuem, e unë do t'ju çlodh. 29 Merrni përsipër zgjedhën time e mësoni prej meje, se jam i prujtë e me zemër të përulun dhe do të gjeni pushim për shpirtënt tuej. 30 Se zgjedha ime asht e kollajtë e barra ime e lehtë».