KAPTINA IV.
1 Përmbaskëndai, o vëllazën, u lutemi juve edhe u porosisimë për Zotinë Iesu, sikurse i muertë prei nesh se si duhetë me ecun’ edhe me i pëlqyem Perëndisë, kështu të tepëroni ma tepërë.
2 Sepse e dini qish farë porosiash u lam juve prei Zotit Iesu.
3 Sepse kyi ashtë dashunimi i Perëndisë, shenjtënimi juei, të hiqni dorë prei kurvënisë;
4 gjithë-se-cilli të dijë me mbaitun’ anën’ e vet ndë shenjtënim e ndë nderë,
5 jo ndë pësime dëshërimi, porsi ata kombetë qi s’ngjofinë Perëndinë.
6 Të mos kapërcejë kushi e t’i bajë shtrembëtë të vëllait vet mbë këte punë, sepse Zoti ashtë shpagimtar për gjithë këto, edhe sikurse u tham juve çë përpara, edhe e vërtetuem me deshmi.
7 Sepse Perëndia nukë na thirri ndë ndynësinë, por ndë shenjtënim.
8 Përandai ai qi shkel këto , nukë shkel nierinë, por Perëndinë, qi na dha Shpirtin’ e vet të shenjtënueshiminë.
9 Edhe për dashunimin’ e vëllazënisë s’keni nevojë me u shkruem juve, sepse ju jeni të mësuem prei Perëndisë për me dashunë njiani tietërinë,
10 sepse ju e bani këte mbë gjithë vëllazënit qi janë ndë gjithë Maqedonit. Por u lutemi juve, o vëllazën me tepëruem ma tepërë mbë këte ,
11 edhe me nxituem të rrini urtë, edhe të bani të tuejatë, edhe të punoni me duert tueja, sikurse u porositëm juve,
12 qi të ecëni ndër të jashtëmit sikurse ka hie, edhe të mos keni nevojë për askend.
13 Edhe nukë due të jeni të paditun’, o vëllazën, për ata qi kanë fjetunë, qi të mos idhënohi, sikurse edhe ata të tierëtë qi s’kanë shpëresë.
14 Sepse ndë besoimë se Iesui vdiq edhe u ngjall, kështu edhe ata qi kanë fjetunë me anë të Iesuit Perëndia ka me i prumë bashkë me ate.
15 Sepse këte ua thomi juve prei fjalësë Zotit, se na të gjallëtë qi kemi mbetunë mbë të ardhëmen’ e Zotit, s’kemi me ua mbërrim’ atyneve qi kanë fjetunë.
16 Sepse Zoti vetë ka me sdripunë prei qielli me urdhënim, me za engjulli të parë, edhe me trumbetë Perëndie, edhe ata të vdekunitë qi vdiqnë mbë Krishtinë kanë me u ngjallunë ma pari,
17 mbasandai na të gjallëtë qi kemi mbetunë, kemi me u rrëmbyem bashkë me ata ndë renat, për me i dalunë përpara Zotit nd’erët, edhe kështu do të jemi përherë bashkë me Zotinë.
18 Përandai ngushulloni njiani tietërinë me këto fjalë.