KAPTINA XVIII.
1 Edhe mbaskëndai Pauli si iku prei Athinësë, erdhi ndë Korinthë;
2 edhe gjeti nji farë Iudeu qi quhei Akuilë, lemë ndë Pont, e ardhunë rishtas prei Italisë, me gruen’ e vet Priskilënë (sepse Klaudiu kishte urdhënuem me ikunë gjithë Iudeitë prei Romësë), edhe erdhi për-an’ atyneve;
3 edhe sepse kishinë të dy nji mieshtri, mbeti për-an’ atyneve edhe punonte, sepse e kishinë mieshtrinë me bamë tenda.
4 Edhe fliste ndë synagogët çdo të shëtunë, edhe u mbushte mendienë Iudevet e Grekëvet.
5 Edhe Sila e Timotheu kur sdrypnë prei Makedonisë, Paulit i shtrëngohei shpirti, e epte deshmi te Iudeit, se Iesui ashtë Krishti.
6 Edhe ata mbassi i delinë kundrë edhe vlasfimojinë, shkundi petkatë, e u tha atyne: Gjaku juei qoftë mbi kryet tuei; unë jam i këthiellëtë; çë tashti e mbaskëndai kam me votunë ndëpër kombet.
7 Edhe si sdrypi prei andej, erdhi ndë shtëpi të nji farë nieriu qi quhei Iust, i cilli dronte Perëndinë, edhe shtëpia e ati ishte ngjitunë për krahash me synagogënë.
8 Edhe Krispi i pari i synagogës’ i besoi Zotit bashkë me gjithë shtëpin’ e vet; edhe shumë vetë prei Korinthianëvet tue ndëgjuem, besojin’ edhe pagëzoheshinë.
9 Edhe Zoti i tha Paulit natënë nd’andërrë: Mos u friko, por fol, edhe mos pushojsh;
10 sepse unë jam bashkë me tyi, edhe askushi s’ka me vumë dorë mbi tyi, për me të bamë keq, sepse kam shumë popull ndë këte qytet.
11 Edhe ndenji atie nji vit e gjashtë muej, tue u mësuem atyne fjalën’ e Perëndisë.
12 Edhe Gallioni kur ishte prokonsull i Ahaisë, gjithë Iudeit’ u ngritnë me nji zemërë kundrë Paulit, edhe e prunë ndë gjykatë,
13 tue thanë, se: Kyi u mbush mendienë nierëzëvet me iu lutunë Perëndisë kundrë ligjësë.
14 Edhe Pauli kur ishte për me hapunë gojënë, Gallioni u tha Iudevet: Ndë ishte ndonji punë pa udhë, a ndonji punë e keqe, o Iude, kishiem me u ndëgjuem juve me udhë,
15 por ndë qoftë ndonji kërkim për fjalë e për emëna e për ligjënë tuei, venia ore ju; sepse unë s’due me u bamë gjyqtar i këtyneve punëve .
16 Edhe i përzuni prei gjykatësë.
17 Edhe gjithë Grekëtë zunë Sostheninë të parën’ e synagogësë, edhe e rrifinë përpara gjykatësë; edhe Gallioni s’kishte gaile as për ndonji prei kësosh.
18 Edhe Pauli mbassi priti mëjaft ditt, u la shëndet vëllazënavet, edhe lundroi për Syri; edhe bashkë me atë Priskulla edhe Akuila, mbassi rroi kryetë ndë Kegkrea, sepse e kishte bamë kusht.
19 Edhe erdhi ndë Efesë, edhe la ata aty, por ai vetë hyni ndë synagogët, e fliste me Iudeit.
20 Edhe iu lutnë me mbetunë ma shumë kohë për-an’ atyneve, por ai nukë desh;
21 por u la shëndet atyne, e tha: Pa fjalë duhetë të baj festënë qi vien ndë Ierusalem, edhe kam me u këthyem për-së-ri te ju, ndë dashtë Perëndia. Edhe lundroi prei Efesësë.
22 Edhe si duel mbë tokë ndë Kaisari, hypi ndë Ierusalem , edhe përshëndeti kishënë, edhe sdrypi ndë Andiohi.
23 Edhe mbassi ndenji disa kohë atie , duel, e shkonte me rresht ndëpër gjithë vendin’ e Galatisë edhe të Frygisë, tue forcuem gjithë dishepujtë.
24 Edhe nji farë Iudeu qi quhei Apollos, lemë ndë Aleksandri, nieri i ditshim, edhe i fortë ndë shkronjat, erdhi ndë Efesë.
25 Kyi ishte mësuem ndë udhë të Zotit; edhe i nxehei shpirti, e fliste, e mësonte punët’ e Zotit shtrëngueshim, tue ngjofunë veç pagëzimin’ e Gjionnit.
26 Edhe kyi filloi me folunë me sy çelë ndë synagogë; edhe Akuila e Priskilla kur ndëgjuen’ ate, e muernë me vetëhe, edhe i diftuen’ udhën’ e Perëndisë ma shtrëngueshim.
27 Edhe ai mbassi donte me shkuem ndë Ahai, vëllazënit’ u shkruenë dishepujvet, e i shtyjinë me e pritunë, i cilli kur erdhi, u ndimoi shumë atyneve qi kishinë besuem me anë të hirit,
28 sepse me shumë fuqi ua sbulonte Iudevet ndër sy të botësë, tue diftuem me anë të shkronjavet, se Iesui ashtë Krishti.