KAPTINA XIV.
1 Nd’atë kohë Herodi katër-urdhënsi ndëgjoi zanin’ e Iesuit,
2 edhe u tha shërbëtorëvet vet: Kyi ashtë Gjionn Pagëzori; ai ashtë ngjallë prei së vdekunish, edhe përandai punohenë mërekullia prei ati.
3 Sepse Herodi zuni Gjionnin’ edhe e lidhi, edhe e vuni ndë burk për Herodiadënë gruen’ e Filippit të vëllait vet.
4 Sepse Gjionni i thoshte, se : Nuk asht’ e udhësë me pasunë ti atë.
5 Edhe donte me e vramë, por dronte gjindëjenë, sepse e kishinë për profet.
6 Edhe kur qenë për me u festuem ditt’ e të lemit Herodit, e bija Herodiadësë karceu ndë miedis, edhe i pëlqeu Herodit.
7 Përandai iu zotue asai me be, me i dhanë qish të lypi.
8 Edhe ajo mbassi qe mësuem prei s’amësë vet, thotë: Nem mue kryet’ e Gjionn Pagëzorit këtu mbë kupët.
9 Edhe mbëreti u idhënue, por për bet qi bani, edhe për ata qi ishinë ndenjunë bashkë me atë, urdhënoi me u dhanë.
10 Edhe dërgoi, e i preu kryetë Gjionnit ndë burk.
11 Edhe kryet’ e Gjionnit u pru mbë kupët, e iu dha vaizësë; edhe ajo ia pruni s’amësë vet.
12 Edhe dishepujt’ e ati erthnë, e ngritnë korpinë, edhe e vorruenë; mbasandai erthnë, e i dhanë za Iesuit.
13 Edhe Iesui kur ndëgjoi, iku prei andej me lundër mbë nji vend të shkretë veç-anë; edhe gjindëja kur ndëgjuenë, e muerrnë mbrapa mbë kambë prei qytetevet.
14 Edhe Iesui kur duel, pa shumë gjindëje, edhe iu dhimpt për ata, edhe shëndoshi të sëmunët’ e atyneve.
15 Edhe si u ngrys, i erthnë përanë dishepujt’ e ati, e thanë, se: Vendi asht’ i shkretë, edhe koha tashti ka kaluem; lisho gjindëjenë me votunë ndëpër katundet, për me blemë të ngrana për vetëvetëhenë.
16 Por Iesui u tha atyneve: S’kanë nevojë me votunë, ipni ju atyneve me ngranë.
17 Edhe ata i thonë: S’kena këtu veç pesë bukë, edhe dy peshq.
18 Edhe ai tha: Bini mue ato këtu.
19 Edhe urdhënoi gjindëjenë me ndenjunë përmbi barënat; edhe muer pesë bukëtë, e dy peshqitë, edhe çoi sytë përpietë ndë qiell, e bekoi; edhe mbassi i theu, u dha bukëtë dishepujvet, edhe dishepujtë gjindëjesë.
20 Edhe hangrën të gjithë, e u nginë, edhe ngritnë tepëricën’ e copavet, dy-mbë-dhetë kosha plot.
21 Edhe ata qi hangrën ishin’ afër pesë mijë burra, veç gravet, e çunavet vogjilë.
22 Edhe Iesui përnjiherë nguti dishepujt’ e vet me hymë ndë lundrët, e me shkuem përtej ma përpara se ai, deri sa të lishojë gjindëjenë.
23 Edhe ai lishoi gjindëjenë, hipi ndë malt veç-anë për me u falunë; edhe si u ngrys, ishte vetëm’ atie.
24 Edhe lundra tashti ishte ndë miedis të detit, tue u përpiekunë prei valësh, sepse era ishte kundrë.
25 Edhe mbë të katërtënë rueitien’ e natësë Iesui voti tek ata, tue ecunë përmbi det.
26 Edhe dishepujtë kur pan’ atë tue ecunë përmbi det, u përzien’ e thanë, se: Ashtë hije; edhe prei frikësë bërtitnë.
27 Por Iesui përnjiherë u foli atyneve, tue thanë: Kini zemërë, unë jam; mos u frikoni.
28 Edhe Pietri u përgjeq, e i tha: Zot, ndë je ti, urdhënomë me ardhunë te ti mbi ujënat.
29 Edhe ai tha: Eja. Edhe Pietri sdrypi prei lundrësë, e eci mbi ujënat, për me ardhunë te Iesui.
30 Por kur pa erënë të fortë, u frikue; edhe si filloi me u zhytunë bërtiti, tue thanë: Zot, shpëtomë.
31 Edhe Iesui përnjiherë shtrini dorën’, edhe e kapi, edhe i tha: O besë-pak, mbë çë se qe me dy mendesh?
32 Edhe ata si hynë ndë lundrët, pushoi era.
33 Edhe ata qi ishinë ndë lundrët erthnë, edhe e adhuruenë, tue thanë: Për të vërtet je Bir Perëndie.
34 Edhe si shkuenë përtej, erthnë ndë dhet Gennisaret.
35 Edhe nierëzit’ e ati vendi kur e ngjoftnë, dërguenë ndëpër gjith’ atë nahije, edhe i prunë ata qi kishinë keq.
36 Edhe i luteshinë, veç me prekunë shqepin’ e petkut ati; edhe sa vetë e preknë, u shëndoshnë.
Krie XIV.
1 Nd’ at mot gjegje Eroδi tetrarka é me rin e Džesúit:
2 E θa šerbe torvet e tîje : Kî e št Janje Tista: aí u‐ngre ka te vdékurit, e pre kte fukjît šurbenje n tek aí.
3 Pse Eroδi zẽ nur Janjin, e ljiδi: e e vû nde filjakjî pe r Eroδíaδen te šokjen e Fe ljipe s vláut tîje .
4 Pse Janji θôje atîje : Ti nẽ ng mund kêš até .
5 E si dúaje te vrit, ju‐trẽ mb gjíndies: se e mbaje n si profete .
6 Arδur prana dita e te ljerit Eroδit e bilja Eroδíaδes ljúaje ti atié nde mest, e i pe ljkjéu Eroδit.
7 Prandái i taksi me bê ti jip asâje até tše te ljípneje .
8 E ajó porsitur pe rpara ka e je ma: Ẽ m mua, i θa, ktu mbi ke t taljûr kríet e Janje Tíste se .
9 E u‐χeljmúa rregji: po pe r paje t bêvet, e atíreve tše iše n bašk, kumandói ti jipej.
10 E de rgói ti príse je n kríet Janjit te filjakjía.
11 E kríet e tîje kje siél mbi nje taljûr, e kje δẽ n váše ze s, e ke jó ja kjeli se je me s.
12 E vatur δišípuljit e tîje , múartin kurmin, e e vûn nde varre t: e arδur ja rre fíeje tin Džesúit.
13 E po tše e gjegje Džesúi, u‐mbióθ atêje nde nje vark, te nje vente i vete m me njân: e po tše e gjégje tin gjinde t, vân pas atîje mbe kẽ mb ka χorat.
14 E dâlje Džesúi, pâ šûm gjinde , e pat ljipisî pe r ta, e še rói te se mure t e tire.
15 Ardur prana mbré manet, ju‐kjáse tin δišípuljit e tîje , tue θẽ n: Vendi e št pa‐njerî, e χera eδé škoi: lje gjinde t, te vên te katundet, se te biénje n pe r ta te ngrẽ nit.
16 E Džesúi θa atire: Se kân ku te vên: jipni atire ju te χân.
17 E atá i θân: Nẽ ng kemi ktu se pes kravelje, e di piškje .
18 E aí θa: Silni mua atá ktu.
19 E po tše kumandói gjínde vet t’ úlje šin mbi bare t, mârre pes kraveljet, e di piškjit, tue rúaje tur te kjíela i bekói: e po tše i tšáiti, δa bukte δišípuljvet, e δišípuljit gjínde vet.
20 E χẽ́ nge rtin gjiθ, e u‐ndẽ́ nde tin. E me tsopat tše kjintrúan ndzúartin dimbe δiét kufa piót.
21 E atá tše χaje n iše n pes mîlje burra, vetše grâte , e te vígje ljit.
22 E mbiátu Džesúi štíje ti δišípuljit e tîje te χipje n te varka, e te škoje n pe rpara atîje mbatân, njera te lje šóneje gjinde t.
23 E po tše lje šói gjinde t, u‐ngjit te malji i vetmiθ te parkaljésneje . E arδur mbré manet, iš atié i vete m.
24 Po varka iš nde mest dêtit škunduljisur ka suvaljat: se áje ri iš kunte r.
25 E tek e káte rta vidžílie e náte se , vate tek atá Džesúi tue etsur mbi déitin.
26 E pâr δišípuljit até tše étsneje mbi déitin, u‐tarakstin, tue θẽ n: Se e št umbe r. E pe r trẽ mbsî θerríte tin.
27 E mbiátu folji atire Džesúi, tue θẽ n: Bẽ ni zé me r: jam ú, mos trẽ mbi.
28 E pe rgjegjur atîje Piétri θa: Zot, nde jê ti, kumandóm te vĩnje tek ti mbi uje t.
29 E aí θa: Eja. E po tše u‐kalâr ka varka Piétri, étsneje mbi uje t pe r te vêje te Džesúi.
30 Pâr prana áje rin e fort, u‐trẽ mb: e si zê je e mbitej, θe rriti tue θẽ n: Zot, salvóm.
31 E mbiátu Džesúi ndé itur dore n, e rrembéu: e i θa: Njerî pak‐béssie, pse mbete i rre jirtur?
32 E χipur atá te varka, papsi áje ri.
33 E atá te varka, vatur, e aδorartin, tue θẽ n: Ve rtét jê Biri Tinzoti.
34 E po tše škúan mbatân, vân te δeu Dženésarit.
35 E si e njoχtin njére zit e atîje vendi, de rgúan pe r gjiθ ató ân, e i kjeltin pe rpara gjiθ atá tše iše n kekje :
36 E e parkaljése je n ti ngíse je n vetmiθ poδên e te véšure s tîje . E sâ e ngân, u‐še rúan.