KAPTINA XIII.
1 Edhe mb’atë ditë Iesui si duel prei shtëpisë, rrinte përanë detit.
2 Edhe u mbëlothnë tek ai shumë gjindëje, kaqi sa hyni ndë lundrët, me ndenjunë; edhe gjithë gjindëja rrinte ndë buzë të detit.
3 Edhe ai u foli atyneve shumë me parabulla, tue thanë: Qe mbiellësi te duel me mbiellë;
4 edhe tue mbiellë, disa fara ranë përan’ udhësë, edhe erthnë shpendëtë, e i hangrën të gjitha;
5 edhe të tiera ranë mbi gurishta, ku s’kishte dhe shumë, edhe përnjiherë binë, sepse s’kishte dhe të thellë,
6 por kur leu dielli, u dogjën; edhe mbassi s’kishinë rranjë, u thanë.
7 Edhe të tiera ranë ndër drizat, edhe u rritnë drizatë, e i mbytnë.
8 Edhe të tiera ranë mbë dhe të mirë, edhe nepshinë pemë, njiana nji qind, e tietra gjashtë-dhetë, e tietra tri-dhetë.
9 Ai qi ka veshë me ndëgjuem, le të ndëgjojë.
10 Edhe dishepujt’ erthnë përanë, e i thanë: Përse u flet atyneve me parabulla?
11 Edhe ai u përgjeq, e u tha atyneve: Sepse mbë ju ashtë dhanë me marrë vesht të mpsheftat’ e mbëretënisë qillvet, por mb’ata nuk’ ashtë dhanë.
12 Sepse ai qi ka, do t’i nepet’ edhe ma , edhe do të teprohetë, por ai qi s’ka, edhe qish të ketë, do të mirretë prei ati.
13 Përandai u flas atyneve me parabulla, sepse tue pamë, nuk shofinë; edhe tue ndëgjuem, nukë ndëgjojnë, as nukë marrinë vesht.
14 Edhe mbushetë mb’ata profezia e Isaisë, qi thoshte: “Me ndëgjim keni me ndëgjuem, por s’keni me marrë vesht; edhe tue pamë do të shifni, por s’keni me pamë,
15 sepse u trash zemëra e këtij populli, edhe ndëgjuenë randë me veshët, edhe mbyllnë syt’ e vet, qi të mos shofinë ndonjiherë me sytë, edhe të ndëgjojnë me veshët, edhe të marrinë vesht me zemrënë, edhe të këthehenë, qi t’i shëndosh”.
16 Por juve të lumunë janë sytë, se shofinë, edhe veshëtë tuei, se ndëgjojnë.
17 Sepse për të vërtet po u thom juve, se shumë profetën edhe të dreitë dëshëruenë me pamë sa shifniju , por nukë panë; edhe me ndëgjuem, sa ndëgjoni ju , por nukë ndëgjuenë.
18 Ju pra ndëgjoni parabullën’ e mbiellësit.
19 Kushdo qi ndëgjon fjalën’ e mbëretënisë, edhe s’e merr vesht, vien i keqi, edhe rrëmben atë qi ashtë mbiellë ndë zemërë t’ati. Këjo asht’ ajo qi u mbuell për-an’ udhësë.
20 Edhe qish u mbuell mbi gurishtat, kyi asht’ ai qi ndëgjon fjalënë, edhe përnjiherë e merr me gëzim;
21 por s’ka rranjë mbë vetëvetëhenë, andai ashtë për pak kohë; sepse kur bahetë shtrëngim a të ndiekunë për fjalënë, përnjiherë shkandalizohetë.
22 Edhe qish u mbuell ndër drizat; kyi asht ai qi ndëgjon fjalënë; por gaileja e kësai jete, edhe gënjimi i gjasë mbysinë fjalënë, edhe bahetë pa pemë.
23 Edhe qish u mbuell mbë dhe të mirë; kyi asht’ qi ndëgjon fjalënë, edhe e merr vesht; përandai ai bije pemë, edhe ban njiani nji qind, e tietri gjashtë-dhetë, e tietri tri-dhetë.
24 Nji tietër parabull’ u pruni atyneve, tue thanë: Mbëretënia e qillvet ashtë përgjaitunë me nji nieri qi mbuell farë të mirë nd’arë të vet.
25 Por tue fjetunë nierëzitë, erdhi anëmiku aty, edhe mbuell egjër ndërmiet grunit, edhe iku.
26 Por kur bini bari edhe bani pemë, atëherë u duk edhe egjëri.
27 Edhe shërbëtorët’ erthnë për-anë të zotit shtëpisë, e i thanë: Zot, nukë mbolle ti farë të mirë nd’arët tande? Kah duel pra egjëri?
28 Edhe ai u tha atyneve: Ndonji nieri anëmik ka bamë këte. Edhe shërbëtorët’ i thanë: Do pra të shkojm’ e të sgjedhim’ atë?
29 Por ai tha: Jo, sepse tue mbëledhun’ egjërinë, drujse mos shkulni gruninë përnjiherë me atë.
30 Lini të rritenë të dyja bashkë deri mbë të korrunit; edhe ndë kohë të korrunit kam me u thanë korrësavet: Mbëlithni ma përpara egjëratë, edhe i lithni dorëza për me i diegunë, por grunin’ e mbëlithni ndë grunar t’em.
31 Nji tietër parabull’ u pruni atyneve, tue thanë: Mbëretënia e qillvet përgjan me nji koqe senapi, të cillën’ e muer nji nieri, edhe e mbuell nd’arët të vet.
32 Ajo ashtë ma e vogëlë se gjithë faratë, por kur rritetë, ashtë ma e madhe se gjithë barënatë, edhe bahetë dru, kaqi sa vinë shpendët’ e qiellit, e rrinë ndë degat t’asai.
33 Nji tietër parabull’ u tha atyneve: Mbëretënia e qillvet përgjan me brumë, të cillin’ e muer nji grue, edhe e vu mbrenda ndë tre matësa mielli, deri sa u mbrum gjithë.
34 Këto të gjitha ua foli Iesui gjindëjesë me parabulla; edhe pa parabulla nuk’ u fliste atyneve,
35 qi të mbushetë qish ashtë thanë prei profetit, qi thoshte: “Kam me hapunë gojënë t’eme me parabulla; kam me folë të mpshefta prei çë kur se ashtë ngrefunë bota”.
36 Atëherë Iesui la gjindëjenë, e erdhi ndë shtëpit; edhe dishepujt’ e ati i erthnë për-anë, e thanë: Na difto parabullën’ e egjëravet arësë.
37 Edhe ai u përgjeq, e u tha atyneve: Ai qi mbiell farën’ e mirë asht’ i bir’ i nieriut;
38 edhe ara ashtë bota; edhe far’ e mirë janë të bijt’ e mbëretënisë; edhe egjëratë janë të bijt’ e të keqit;
39 edhe anëmiku qi mbuell ato ashtë dialli; edhe të korrunit asht’ e mbrapmeja jetësë; edhe korrësatë jan’ engjujtë.
40 Sikurse pra mbëlidhen’ egjëratë, edhe digjenë ndë ziarrm, kështu ka me qenë mbë të mbrapmen’ e kësai jete.
41 I bir’ i nieriut ka me dërguem engjujt’ e vet, edhe ka me mbëledhunë prei mbëretënis’ ati gjithë shkandujtë, edhe ata qi punojnë pa ligjë;
42 edhe kanë me i hedhunë ndë furrë të ziarrmit; atie ka me qenë të qjamit’ edhe të dridhunit’ e dhambëvet.
43 Atëherë të dreitëtë kanë me ndritunë si dielli ndë mbëretënit të Atit vet. Ai qi ka veshë me ndëgjuem, le të ndëgjojë.
44 Për-së-ri mbëretënia e qillvet përgjan me nji thesore mpshefunë nd’arë, të cillënë kur e gjeti nji nieri, e mpshefi; edhe prei gëzimit vet vete e shet gjithë qish ka, edhe blen atë arë.
45 Për-së-ri mbëretënia e qillvet përgjan me nji nieri tregëtar, qi kërkonte margaritarë të mirë;
46 ai kur gjeti nji margaritar shumë të ndershim, voiti e shiti gjithë sa kishte, edhe e bleu.
47 Për-së-ri mbëretënia e qillvet përgjan me nji rretë qi u hoth ndë det, edhe mbëlodhi çdo fare gjaje ;
48 edhe si u mbush, e nxuernë ndë buzë të detit, edhe ndeitnë, e mbëlothnë të miratë nd’enë, edhe të këqiat’ i hodhnë jashtë.
49 Kështu ka me qenë mbë të mbrapmen’ e jetësë: kanë me dal engjujtë, edhe kanë me damë të këqijtë prei të dreitëve, edhe kanë me i hedhunë ndë furrë të ziarrmit;
50 atie ka me qenë të qjamit’ edhe të dridhunit’ e dhambëvet.
51 Iesui u thot’ atyneve: Muertë vesht këto të gjitha? I thonë: Po, Zot.
52 Edhe ai u tha atyneve: Përandai çdo Shkruis qi ka mbushunë punët e mbëretënisë qillvet, përgjan me nji nieri zot shtëpie, qi nxier prei thesoresë vet gjaja të reja, edhe të vietëra.
53 Edhe Iesui mbassi mbaroi këto parabulla, iku prei andej.
54 Edhe si erdhi ndë dhe të vet, mësonte ata ndëpër synagogat e atyneve, kaqi sa mërekulloheshinë, e thoshinë: Kah i erdhi këti këjo dituni, e këto fuqia?
55 Nuk’ ashtë kyi i bir’ i mieshtrit qi ndërton? E am’ e ati nukë thohetë Mariam, edhe të vëllazënit’ e ati Iakob, edhe Iose, edhe Simon, edhe Iudë?
56 Edhe të motërat’ e ati nukë janë të gjitha ndër ne? Kah i erthnë pra këti këto të gjitha?
57 Edhe shkandalizoheshinë mb’atë. Por Iesui u tha atyneve: Nuk’ashtë profet i pa-ndershim kurkundi , veç ndë dhet të vet, e ndë shtëpit të vet.
58 Edhe nukë bani atie shumë mërekullia, për pabesënin’ e atyneve.
Krie XIII.
1 Nd’ at dit dâlje Džesúi ka špia, uljej rrê ze dêtit.
2 E u‐mbjoθtin mbân atîje gjinde šûm, akj sa pat χipej mbi nje vark t’ uljej: e gjiθ gjíndia kjintrói te zali,
3 E folji atire šûm me pe rralez, tue θẽ n: Njô dúal aí tše mbíel, se te mbiêl.
4 E nde te štẽ n fare n, tsa râ pe r úδie, e érθe tin zókje te e kjíele s, e e χẽ́nge rtin.
5 Mê ditsá râ mbi gure t, ku nẽ ng kiše n šûm bot, e mbiátu ljeu, se ẽ ng kiš te pe rgjîrtur bótie.
6 E si dúal díeli u‐dokje : e pse nẽ ng kiš rrẽ nje, u‐θâ.
7 E mê ditsá râ mbi drizat: e u‐rríte tin drizat, e e pe rpíje tin.
8 Mê ditsá prana râ mbi δéun e mîr: e krapissi, tsa mbe nje kjinte , tsa mbe trezét, tsa mbe triδiét.
9 Kuš kâ veš te gjegjet, é te gjegjet.
10 E kjasur δišípuljit i θân: Pe r tše i fiét atire me pe rralez?
11 E pe rgjegjur aí, i θa: Pse juve ju kje δẽ n te njiχni misteret e rregje rîs e kjíelvet: e atire nẽ ng i kje δẽ n.
12 Pse kuš kâ, atîje i jipet, e i mburonet: kuš pra nẽ ng kâ, eδé até tše kâ i mirret.
13 Pe r kte ú fiás atire me pe rralez: pse tue vréitur nẽ ng šoχe n, e tue gjegjur nẽ ng marre n veš, ne nde ljgonje n.
14 E be χet mbi atá profidzía Isaîs tše θot: Gjégje ni me veš, e nẽ ng diljgoni: e tue pâr vreni, e nẽ ng šiχni.
15 Pse u‐ndraš zé me ra e ksâje gjíndie, e gjégje tin me ve š te ngure t, e mbe líje tin sît e tire: se te mos síχe je n me sît, e te gjégje je n me vešt, e te ndíeje n me zé me re n, e te priršin, e ú ti še roja.
16 Po ljumt sît tâje se šoχe n, e vešt tâje se gjegjen.
17 Se pe r vertét ju θom, se šûm profetra, e njere z te dréit diše rúan te šíχe je n tše šiχni ju, e nẽ ng e pân: e te gjégje šin até tše gjégje ni ju, e nẽ ng e gjégje tin.
18 Mandái ju mírre ni veš pe rráleze n e atîje tše mbíel.
19 Nganjé , tše gjegje n fiálje n e rregje rîs, e nẽ ng e de ljgón, vién i ljigu, e rre mbén até tše kje mbiêl te zé me ra tîje : ke jó e št ajó tše u‐mbúal pe r úδie.
20 Ajó prana tše u‐mbúal mbi gure t, kî e št, tše gjegje n fiálje n, e mbiátu e merr me χarê:
21 Po se kâ rrê nje nde té , e ê pak‐moti. E si árθe te χeljmi e te pe rze rit pe r paje t fiálje s, mbiátu skandalidzaret.
22 E ajó tše u‐mbúal te drizat, e št kî, tše gjegje n fiálje n, e kuideša ksâje jétie, e e rrémia δivarit mbíte nje n fiálje n, e nẽ ng krapisse n.
23 Ajó prana tše u‐mbúal mbi δéun e mîr, e št kî tše gjegjet fiálje n, e e nde ljgón: aí pe r ve rtét krapisse n, e bẽ n tsa nje kjinte , tsa trezét, e tsa triδiét.
24 Njate r pe rralez i vû pe rpara atire, tue θẽ n: Rregje ría e kjíelvet u‐gjâ njeríut, tše mbúal fare n e mîr te petku tîje .
25 E kûr njére zit fié je n, erθ armiku tîje , e mbúal égje r nde mest krapóit, e iku.
26 E kûr štû bari, e krapissi, aχíera u‐duke eδé égje ra.
27 Kjasur prana šerbe tore t e zotit špîs, i θân atîje : Zot, nẽ ng mbole fâr te mîr te δeu it? Prandái si kâ égje re n?
28 E aí θa atire: Njerî armík be ri kte . Šerbe tore t prana i θân: Do tše vatur te mbiéδe mi?
29 E aí θa: Jo: se tue mbiéδur égje re n, te mos te škuljni bašk me té eδé grure t.
30 Ljeni te rriten bašk njera nde te korra, e te moti te kórravet i θoni kórazvet: Mbjiδni pe rpara égje re n, e ljíδnie δomát pe r te dígje ni; krapúan prana mbjíδe nie te katokji im.
31 Njate r pe rralez i vû pe rpara atire tue θẽ n: Rregje ría e kjíelvet i gjet kokjes sinapit, tše mârr njeríu e mbúal te petku tîje :
32 Ajó pe r ve rtét ê mê e vóge lje se gjiθ farat: kûr prana u‐rríte te , e št mê e maδe nde r gjiθ ljakrat, e bẽ net arvur, akje sa vĩnje n zókje te e kjíels, e bẽ nje n foljê te dege t e tîje .
33 Njate r pe rralez i rre fíeti atire. Rregje ría e kjíelvet i gjet brumit θare t, tše mârr grúaja e pe štíel te trî menza míel, njera te jêt i θare túar gjiθ.
34 Gjiθ kto šurbise rrefíeti Džesúi me pe rralez gjínde vet: e pâ pe rralez nẽ ng fjit atire:
35 Se te be χej e θe na e profetit tše θot: Ú χápe nje me pe rralez golje n time, sbuljonje šurbise te šéχura, tše ka te zẽ nit e jéte se .
36 Aχíera, lje ríer gjinde t, vate te špia Džesúi: e ju kjáse tin δišípuljit e tîje , tue θẽ n: Bẽ n te nde ljgónje mi pe rráleze n e égje re s te petkut.
37 E aí pe rgjegjur θa atire: Aí tše mbíel fare n e mîr, e št i Biri i njeríut.
38 Petku prana, e št jeta. E fara e mîr, kta jân te biljte e rregje rîs. E égje rat, jân te biljte e te ljigut.
39 Armiku prana, tše mbúal kto, e št diáli. E te korrat, e št te furnúarit e jéte se : e kôrzit, jân ẽ́ ngje ljit.
40 Andái si mbjíδen égje rat, e digjen mbe ziárr: ke štú vién nde te ljósurit e ksâje jétie.
41 I Biri i njeríut de rgón aχíera ẽ́ ngje ljit e tîje , e mbjíδe n ka rregje ría e tîje gjiθ skándalet, e gjiθ atá, tše bẽ nje n te ljige n:
42 E i štíen te kamini ziárrit. Atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.
43 Aχíera te dréitit lamparíse nje n si díeli te rregje ría e Jatit tire. Kuš kâ veš te gjegjet, é te gjegjet.
44 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet te rzúarit fšeχur te petku jašte : tše gjetur njeríu, e fšeχu, e pre χarên e tîje vete, e šet tše dó kâ, e bjên at petke .
45 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet merkantit, tše ke rkón perna te búkura.
46 E gjetur nje perne te štréite, vatur šiti gjiθ até tše kiš, e biéiti até .
47 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet rríte se e štẽ n te dêti, e tše mbiéθ piškje gjiθ šórtie.
48 Tše , kûr u‐mbiúa, po tše e χóljkje tin mbi zalin, e u‐uljtin, sgjóθtin te mire t nde ruganjet, e te ljíkje te i štûn jašte .
49 Ke štú vién nde te ljósurit e jéte se : dalje n ẽ́ ngje ljit, e sgjeδe n te ljíkje te ne mes te dréitvet,
50 E i štíen te kamini ziárrit: atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.
51 I θot aθire Džesúi: Nde ljgúat ju gjiθ kto šurbise? I θôn atîje : E χ, Zot.
52 E aí θa atire: Pe r kte nga skribe i me súar nde rregje rît e kjíelvet, i gjet njeríut zotit špîs, tše ndzíer ka te rzúari tîje šurbise te rea e te viétra.
53 E kje, se furnúar Džesúi kto pe rralez, u‐nis atêje .
54 E arδur te katundi tîje i me sói te sinagoga e tire, akje sa atá kjintroje n te marmaróst, e θojen: Kâ ktîje kjo urte sî, e kto fukjî?
55 Ẽ ng e št kî i biri miéštrit? Nẽ ng θuχet e je ma tîje Maríe, e vléze rit e tîje , Jápe ke , Sep, Simún, e Jûδe ?
56 E te motrat e tîje , ẽ ng jân gjiθ nde r nê? Andái kâ ktîje gjiθ kto šurbise?
57 E skandalidzáre šin tek aí. E Džesúi i θa: Nẽ ng e št profete pâ ndêr mosse te katundi tîje , e te špia tîje .
58 E se be ri atié me rákulje šûm, pe r béssien tše atá se kiše n.