KAPTINA XII.
1 Nd’atë kohë Iesui voiti ndëpër të mbielluna për ditë të shëtunash; edhe dishepujvet vet u erdhi uni, edhe filluenë me shkoqunë kallëza, e me ngranë.
2 Edhe Fariseitë kur panë, i thanë: Qe dishepujt’ e tu te bajn’ ate qi s’asht e udhësë me bamë për të shëtunë.
3 Por Iesui u tha atyneve: S’keni kënduem qish bani Davidi, kur i erdhi uni ati, edhe atyneve qi ishinë bashkë me atë.
4 Qysh hyni ndë shtëpit të Perëndisë, edhe hangër bukët’ e paravumëjesë, të cillatë s’ishte e udhësë me i ngran’ ai, as ata qi ishinë bashkë me atë, por priftënitë vetëmë?
5 Apor s’keni kënduem ndë ligjë, se për ditë të shëtunash priftënitë përlyejnë të shëtunënë ndë tempull, edhe janë të pafaj?
6 Edhe po u thom juve, se këtu ashtë nji ma i math se tempulli.
7 Edhe ndë e kishitë ditunë qish ashtë: “Due përdëllim, e jo kurban”, s’kishitë me i bamë fajtorë të pafajtë.
8 Sepse i bir’ i nieriu asht’ i zoti edhe të shëtunësë.
9 Edhe si sdrypi prei andej, erdhi ndë synagogët t’atyne.
10 Edhe qe tek ishte nji nieri qi kishte dorën’ e thatë. Edhe e pyetnë, e thanë: Ndë qoftë se asht’ e udhësë me shëndoshunë për të shëtuna? Për me e përfolunë.
11 Edhe ai u tha atyneve: Cilli nieri prei jush ka me qen’ ai, qi të ketë nji dele, edhe ndë raftë këjo ndë gropë për ditë të shëtunash, s’ka me e kapun’, e me e ngritunë?
12 Sa ma tepërë pra dan nieriu prei delesë? Përandai asht’ e udhësë me bamë mirë për të shëtuna.
13 Atëherë i thotë nieriut: Shtri dorënë tande. Edhe ai e shtrini, edhe u ba e shëndoshë porsi tietra.
14 Por Fariseitë duelnë, e banë këshille kundrë ati për me e prishunë.
15 Por Iesui kur e muer vesht, iku prei andej, edhe i voitnë mbrapa shumë gjindëje, edhe i shëndoshi të gjithë;
16 edhe i porositi shtrëngueshim mos me e diftuem,
17 qi të mbushetë qish ashtë thanë prei profetit Isaisë, qi thoshte:
18 “Qe shërbëtori em, qi sgjodha; i dashuni em, qi e pëlqeu shpirti em; kam me vumë Shpirtinë t’em mbi atë, edhe ka me diftuem gjyq mbë kombet.
19 S’ka me bamë fjalë, as s’ka me bërtitunë; as s’ka me ndëgjuem kush zanin’ e ati ndëpër rrugat.
20 S’ka me shqyem kallam të thyem, edhe s’ka me shuem li të tymitunë, deri sa të bierë gjyqinë ndë mundëje.
21 Edhe kombetë kanë me shpëryem mb’emënit t’ati”.
22 Atëherë i prunë nji të diallosunë të verbëtë, edhe shurth, edhe e shëndoshi, kaqi sa i verbëti edhe shurdhi fliste edhe shifte.
23 Edhe gjithë gjindëja mërekulloheshin’ e thoshinë: Drujse mos ashtë kyi i bir’ i Davidit?
24 Por Fariseitë kur ndëgjuenë, thanë: Kyi nukë nxier djemënitë, veç me anë të Beelzebulit të parit djemënavet.
25 Edhe Iesui si ngjofi mendimet’ e atyneve, u tha atyneve: Çdo mbëretëni ndë u daftë kundrë vetëvetëhesë, shkretohetë; edhe çdo qytet a shtëpi ndë u daftë kundrë vetëvetëhesë, s’ka me qindruem.
26 Edhe Satanai ndë nxierrtë Satananë, u da kundrë vetëvetëhesë; qysh ka me qindruem pra mbëretënia e ati?
27 Edhe unë ndë nxierrsha djemënitë me anë të Beelzebulit, bijtë tuei me ç’anë i nxierrinë? Përandai ata kanë me qenë gjyqtarëtë tuei.
28 Por ndë nxierrsha djemënitë me anë të Shpirtit Perëndisë, vall’ e mbërrini mbë ju mbëretënia e Perëndisë.
29 A si mundetë kushi me hymë ndë shtëpit të fortit, e me rrëmbyem enët’ e ati, ndë mos lithte ma përpara të fortinë? Edhe atëherë ka me rrëmbyem shtëpin’ e ati.
30 Ai qi nuk ashtë bashkë me mue, ashtë kundrë meje; edhe ai qi nukë mbëleth bashkë me mue, shpërdan.
31 Përandai po u thom juve, se : Çdo faj e çdo vlasfimi do t’u ndëjehetë nierëzëvet, por vlasfimia kundrë Shpirtit Shenjt, nukë do t’u ndëjehetë nierëzëvet.
32 Edhe ai qi të thotë fjalë kundrë të birit nieriut, do t’i ndëjehetë, por ai qi të thotë kundrë Shpirtit Shenjt, nukë do t’i ndëjehet’ as mbë këtë jetë, as mb’atë qi vien.
33 A bani drun’ e mirë, edhe pemën’ e asai të mirë; a bani drun’ e keqe, edhe pemën’ e asai të keqe, sepse druja njifetë prei pemësë.
34 Këlysh gjarpinjsh, qysh mundeni me folë të mira, tue qenë të këqij? Sepse goja flet prei së tepëruemit zemërësë.
35 Nieriu i mirë nxier të mira prei thesoresë mirë të zemërësë; edhe nieriu i keq nxier të këqia prei thesoresë keqe.
36 Edhe po u thom juve, se çdo fjalë qi s’lypsetë, ndë e folshinë nierëzitë, kanë me dhanë fjalë për atë ndë ditë të gjyqit.
37 Sepse prei fjalësh tua ke me dal i dreitë; edhe prei fjalësh tua ke me u dënuem.
38 Atëherë u përgjegjën disa prei Shkruisish e prei Fariseish, e thanë: Mieshtër dona me pamë nji shenjë prei teje.
39 Edhe ai u përgjeq, e u tha: Bres i keq edhe kurvar lypën shenjë; edhe shenjë s’ka me u dhanë, për-veç shenjit profetit Iona,
40 sepse sikurse Ionai qe ndë barkut të bishësë detit tri ditt e tri nett; kështu edhe i bir’ i nieriut ka me qenë ndë zemërët të dheut tri ditt e tri nett.
41 Burra Ninevitë kanë me u ngjallë bashkë me këte bres ndë ditë të gjyqit, edhe kanë me e gjukuem për të keq, sepse u penduenë ndë predikimt të Ionait; edhe qe këtu ku ashtë ma tepërë se Ionai.
42 Mbëretënesha e anësë Mies-ditësë ka me u ngjallë bashkë me këte bres ndë ditë të gjyqit, edhe ka me e gjukuem për të keq, sepse erdhi prei së mbaruemes’ anëvet dheut për me ndëgjuem ditunin’ e Solomonit; edhe qe këtu ku ashtë ma tepërë se Solomoni.
43 Shpirti i paqiruem kur del prei nieriut, shkon ndëpër vende të thata pa ujë, tue kërkuem të praitunë, e nukë gjen.
44 Atëherë thotë: Le të këthehem ndë shtëpit t’eme, andej kah dola; edhe si vien, gjen ate shprazunë, e mpshimë, e stolisunë;
45 atëherë vete, e merr me vetëhe shtatë shpirtëna të tierë ma të këqij se vetëvetëhenë, edhe hyjnë, e rrin’ atie; edhe të mbrampet’ e ati nieriu bahenë ma të këqia se të paratë. Kështu ka me qen’ edhe mbë këte bres të keq.
46 Edhe ai kur ishte por tue folë gjindëjesë, qe e ama edhe të vëllazënit’ e vet te po rrijshinë jashtë, e kërkojshinë me i folë.
47 Atëherë nji vetë i tha: Qe jot amë, edhe t’yt vëllazën te po rrinë jashtë, e kërkojnë me të folë.
48 Por ai u përgjeq, e i tha ati qi foli: Cilla asht’ ama eme, edhe cilltë janë vëllazënit’ e mi?
49 Edhe shtrini dorën’ e vet mbi dishepujt e vet, e tha: Qe ama eme, edhe vëllazënit’ e mi!
50 Sepse cilli të bajë dashunimin’ e t’im et qi ashtë ndë qillt, ai asht’ em vëlla, e motër, e amë.
Krie XII.
1 Nd’ at mot vate Dšesúi njé i te štúnie nde més te mbiéljavet: e δišípuljit e tîje kiše n û, e zûn te χíljkje je n kalinje , e te χaje n.
2 E Fariserat pâr kte , i θân atîje : Ši δišípuljit tẽ nte bẽ nje n tše se mund be net nde te štune t.
3 E aí θa atire: Nẽ ng δiavastit tše be ri Daviδi, kûr pat û, e atá tše iše n me té :
4 Se χiri aí te špia e Tinzoti, e χẽ nge r bukte e autarit, tše nẽ ng i ngit atîje te χâje , ne atire, tše iše n me té , mosse príftravet vete m?
5 O ẽ ng δiavastit te ljedža se nde te štunat priftrat te kjiša ke púte nje n te štune n, e jân pa‐ftesur?
6 Ju θom prana, se ktu e št nje mé i maθ se kjiša.
7 E nde kiše t njoχur, tše e št: Ljipisî dua, e jo sagrifitse : nẽ ng kiše t kundanartur te pa‐ftesmit:
8 Pse i Biri njeríut e št i zoti eδé te štune s.
9 E nisur atêje , vate te sinagoga e tire.
10 E njô nje burr tše kiš dore n e θât, e e píejtin, tue θẽ n: Nde jipet nde te štunat te še rônje ? se t’ e ngaljésie n.
11 E aí θa atire: Tsilji e št nde r ju, tše kâ nje delje te vetme, e nde ke jó tek e štúnia i rafte nde nje grop, nẽ ng e rre mbén, e e ngrê n?
12 Po sâ njeríu e št mê i mîr se nje delje? Prandái nde r te štunat mund bẽ nje mîr.
13 Aχíera i θot njeríut: Ndê j dore n tẽ nde. E e ndé iti, e u‐prúar e tê r si jatra.
14 Fariserat prana tše dúaltin atêje , múartin kundzilje kunte r atîje , si te birje n.
15 E Džesúi tše e dîje iku atêje : e vân pas atîje gjinde šûm, e še rói gjiθ atá:
16 E kumandói atire te mos e kalzoje n.
17 Sa te be χej tše u‐θa ka Isaía proféti, tše θot:
18 Njô dialji im, tše ú sgjoδa, i dášuri mîr i im, tek u‐ndẽ nde zé me ra ime. Ú vê špirtin tim mbi até , e aí rre fíen džuδidzin gjínde vet.
19 Nẽ ng bẽ n tsîlje , nẽ ng θe rrét, e mosnjerî gjegje n kjátse vet vudže n e tîje :
20 Nẽ ng tšân kálme rin e piást, e mitšin tšé bẽ n kamnúa nẽ ng šúan, njera tše te múnde nje ljedža:
21 E nd’ é me rit tîje gjinde t pantéχe nje n.
22 Aχíera u‐bê pe rpara atîje nje i zẽ n ka špirti χúaje , i verbe r eδé mung, e e še rói sa i vérbe ri e mungu fjit, e šiχ.
23 E kjindroje n me grik χapte gjinde t, e θoje n: Mos e št kî i biri Daviδit?
24 Fariserat prana gjegjur kte , θân: Kî nẽ ng ndzíer δimonte mosse me Beldzebubin kréin e δimonvet.
25 E pâr Džesúi trût e tire, i θa: Nga rregje rî e ndáitur nde vetχên, bẽ net e škret: e nga χôr, o špî e ndáitur nde vetχên, nẽ ng rre jiret.
26 E nde satanassi ndzíer satanassin, u‐ndâ mbe vetχên: si kâ te rrie štúara rregje ría e tîje ?
27 E nd’ ú pe r Beldzebubin ndzíer špirtrat e χúaje , biljte tâje pe r ke i ndziére n? Pe r kte atá kân te jên júδe tše rat tâje .
28 Nd’ ú prana pe r Špirtin e Tinzoti ndzíer špirtrat e χúaje , mandái erθ mê pâr mbi ju rregje ría e Tinzoti.
29 O si mund χĩnje njeríu te špia e te fortit, e ti kalônje mbroljat e tîje , nde mos ljiθte pe rpara te fortin? e aχíera mund i džéše nje špîn e tîje .
30 Aí tše nẽ ng e št me mua, e št kunte r meje: e aí tš’ ẽ ng mbiéθ me mua, špriše n.
31 Pe r kte ju θom: Nga ftesme , e malkím i nde ljenet njére zvet, po malkimi i Špirtit nẽ ng i nde ljenet.
32 E kuš θe fte nje fiâlje kunte r Birit njeríut, i nde ljenet atîje : kuš prana e θe fte kunte r Špirtit šé it, nẽ ng i nde ljenet jo te kjo jet, jo te ajó tše kâ te vĩnje .
33 O bẽ ni árvurin te mîr, e frutin e tîje e bẽ ni te mîr: o bẽ ni árvurin te ljik, e frutin e tîje e bẽ ni te ljik: pse ka fruti njiχet árvuri.
34 Rratsîm anapre mteš, si mund fólje ni šurbise te mira, po tše jini te ljikje ? pse ka te mburúarit e zé me re s golja fiét.
35 Njeríu i mîr ka te rzúari mîr i zé me re s ndzíer te mirat: e njeríu ljik ka te rzúari ljik ndzíer te ljigat.
36 Eδé ju θom, se nga fiâlje e mbraze t, tše θe fšin njére zit, pe r até kan jape n kunt te dita e džuδidzit.
37 Pse ka fiálje t tẽ nde ke te kêš δẽ n ljikj, e ka fiálje t tẽ nde ke te jêš i kundanartur.
38 Aχíera u‐pergjékje tin ditsá nde r Skribrat e Fariserat, tue θẽ n: Δáskalje , dúami te šomi ka ti nje sinjâl.
39 E aí pe rgjegjur θa atire: Dženeratsiûn e ljîge , e e škatarrúar ke rkón sinjâl: e sinjâl nẽ ng i jipet ašâje , mosse sinjali Džone s profétit.
40 Pse si Džona kje te barku balene s trî dit, e trî nat, ke štú kâ te rrie i Biri njeríut te zé me ra e δéut trî dit, e trî nat.
41 Burrat Ninivitra ngre χen te džuδidzi me ke t dženeratsiúne , e e kundanáre nje n: se atá bẽ̂ n peniténdzie nde te preδikárturit e Džone s. E njô ktu e št nje mê i maθ se Džona.
42 Rregje reša e miesdíte se ngre χet te džuδidzi me ke t dženeratsiúne , e e kundanare n: pse erθ ka s’ ê mê δê se te gjegjet urte sîn e Salamunit, e ši ktu nje mê i maθ se Salamuni.
43 Kûr pra špirti i pe rgúar daljte ka njeríu, štiχet pe r vende pa‐úje , tue ke rkúar te pré itur, e nẽ ng e gjẽ n.
44 Aχíera θot: Prírem te špia ime, ka dola. E arδur e gjet mbraze t, šîje tur, e stoljisur.
45 Aχíera vete, e merr me té njete r štat špírte ra mê te ljikje se aí, e χíje tur rrîn atié: e te práse met dit te atîje njeríu be χen mê te ljiga se te parat. Ke štú i vién eδé ke sái dženeratsiúnie te kekje.
46 Si aí fjit gjínde vet, njô e je ma, e te vléze rit e tîje rrije n jašt, tše ke rkoje n ti fjíse je n.
47 E nje i θa: Ši se jat’ ê m, e tû vleze r rrîn jašt, tše ke rkonje n te te fiáse n.
48 E aí pe rgjegjur, θa atîje tše i fóljneje : Kuš e št me ma ime, e kuš jân vléze rit tim?
49 E ndé itur dore n mbi δišípuljit e tîje , θa: Njô me ma ime, e vléze rit e mî.
50 Pse kušdó te bẽ nje ve ljeme n e Tate s tim, tše e št nde r kjíele t: aí e št vlau im, e mote r, e mê me .