KAPTINA X.
1 Edhe si thirri të dy-mbë-dhetë dishepujt’ e vet, u dha urdhënë përmbi shpirtënat e paqiruem, me i nxierrë, edhe me shëndoshunë çdo sëmundëje, e çdo lingatë.
2 Edhe emënat’ e dy-mbë-dhetë Apostujvet janë këta: I pari, Simoni, qi thohei Pietër, edhe Andreu i vëllai ati; Iakobi i biri Zebedeut, edhe Gjionni i vëllai ati;
3 Filippi, edhe Bartholomeu; Thomai, edhe Mattheu publikani; Iakobi i biri Alfeut, edhe Lebbeu, ai qi u thirr përmbi-emënënë Thadde;
4 Simoni Kananiti, edhe Iuda Iskarioti, ai qi e trathtoi mbasandai.
5 Këta të dy-mbë-dhetë dërgoi Iesui, mbassi i porositi, tue thanë: Mos shkoni mb’udhë të kombevet, edhe mos hyni ndë qytet të Samaritvet,
6 por ma shumë shkoni ndëpër dhent e hupuna të shtëpisë Israelit.
7 Edhe tue shkuem, predikoni, tue thanë, se u afrue mbëretënia e qillvet.
8 Shëndoshni të sëmunë, qironi të kromosunë, ngjallni të vdekunë, nxirni djemën; dhunëti muertë, dhunëti epni.
9 Mos kini ar, as argjand, as rame ndëpër brezat tuei;
10 mos kini straicë mb’udhë, as dy këmisha, as këpucë, as shkop, sepse punëtori asht’ i zoti për ushqimin’ e vet.
11 Edhe mbë çdo qytet a katund qi të hyni, pyetni, cilli asht’ i vëjefshim nd’atë; edhe mbetni atie deri sa të dilni.
12 Edhe kur të hyni ndë shtëpit, përshëndetni atë.
13 Edhe shtëpia ndë qoft’ e vëjefshime, paqtimi tuei le të vijë mb’atë, por ndë mos qoft’ e vëjefshime, paqtimi tuei u këtheftë mbas jush.
14 Edhe ai qi të mos u presi juve, as të mos ndëgjojë fjalëtë tueja, kur të dilni prei asai shtëpie, a prei ati qyteti, shkundni pluhunin’ e kambëvet tueja.
15 Për të vërtet po u thom juve, se : Ma i durueshim ka me qenë mundimi mbë dhe të Sodomvet e të Gomorvet, ndë ditë të gjyqit, se mb’ atë qytet.
16 Qe unë te po u dërgoj juve porsi dhentë ndë miedis të ujqvet, bahi pra të urtë porsi gjarpinjtë, edhe të butë porsi pullumbatë.
17 Edhe mbani vesh prei nierëzish, sepse kanë me u dhanë juve ndër duer ndëpër bashkë-ndeitëje, edhe kanë me u rrafunë juve ndë felak ndëpër synagogat e veta;
18 edhe kanë me u nxierrë juve, për punët meje, përpara të parësh, e përpara mbëretënish, për deshmi mb’ata, edhe mbë kombet.
19 Por kur t’u apinë juve ndër duer, mos kini gaile se kush, a se si keni me folunë.
20 Sepse nukë jeni ju ata qi flitni, por Shpirti Atit tuei qi flet ndër ju.
21 Edhe vëllai ka me trathtuem të vëllanë për vdeke, i ati të birinë; edhe bijtë kanë me ngritunë krye kundrë përindvet, edhe kanë me i vramë.
22 Edhe keni me u marrë mëni prei së gjithëve për emëninë t’em; edhe ai qi të durojë deri mbë të mbrapmenë, kyi ka me u shpëtuem.
23 Por kur t’u përzanë prei këti qyteti, ikni mbë tietrinë; sepse për të vërtet po u thom juve, se s’keni me i mbaruem qytetet’ e Israelit, deri sa të vijë i bir’ i nieriut.
24 Nuk’ ashtë dishepulli përmbi mieshtrinë, as shërbëtori përmbi të zotinë.
25 Miaft ashtë për dishepullinë me u bamë si mieshtri vet, edhe shërbëtori si i zoti. Ndë thirrnë të zotin’ e shtëpisë Beelzebul, sa ma shumë shtëpiarët’e ati?
26 Mos i droni pra ata, sepse s’ashtë gja e mbulueme, qi s’ka me u sbuluem; edhe gja e pshefëtë, qi s’ka me u marrë vesht.
27 Ate qi po u thom juve nd’errësinët, thonia ndë dritët, edhe ate qi po ndëgjoni ndër vesh, predikonia mbi majët të shtëpisë.
28 Edhe mos droni ata qi vrasinë korpinë, por shpirtinë s’mundenë me e vramë, por droni ma shumë ata qi mundenë me hupunë ndë xhehenem edhe shpirtin’ edhe korpinë.
29 Nukë shitenë dy zoq për nji astër? Por nji prei atynevë s’ka me ranë mbë dhet pa urdhënin’ e Atit tuei.
30 Por juve edhe gjithë qimet’ e kresë janë ngjehunë.
31 Mos droni pra, sepse ju dani prei shumë zoqsh.
32 Kushdo pra qi të më rrëfejë përpara nierëzish, edhe unë kam me e rrëfyem përpara t’im et qi ashtë ndë qillt.
33 Por kush të më muhojë përpara nierëzish, edhe unë kam me u muhuem përpara t’im et qi ashtë ndë qillt.
34 Mos kujtoni se kam ardhunë me vumë paqtim mbë dhet; s’kam ardhunë me vunë paqtim, por thikë.
35 Sepse kam ardhunë me damë nierinë kundrë të i atit, edhe bijënë kundrë s’amësë, edhe nusenë kundrë së vieherrësë.
36 Edhe anëmiqt’ e nieriut kanë me qenë shtëpiarët’ e ati.
37 Ai qi do të i atin’ e t’amënë ma tepërë se mue, nuk’ asht’ i vëjefshunë për mue. Edhe ai qi do bir a bijë ma tepërë se mue, nuk’ asht’ i vëjefshunë për mue.
38 Edhe ai qi nukë merr kryqin’ e vet, e nukë vien mbas meje, nuk’ asht’ i vëjefshunë për mue.
39 Ai qi gjen jetën’ e vet, ka me e bierrë; edhe ai qi bier jetën’ e vet, për punë t’eme, ka me e gjetunë.
40 Ai qi pret juve, ka pritunë mue, edhe ai qi pret mue, ka pritun’ ate qi më ka dërguem.
41 Ai qi pret profet mb’emënë profeti, ka me marrë pagë profeti; edhe ai qi pret të dreitë mb’emënë të dreiti ka me marrë pagë të dreiti.
42 Edhe ai qi t’i api nji potir ujë të ftofëtë ndonjianit këtyne të vogjilëvet vetëmë mb’emënë dishepulli, për të vërtet po u thom juve, se s’ka me hupunë pagën’ e vet.
Krie X.
1 E θe rritur dimbe δiét δišípuljit e tîje , i δa atire zotrîn e špírtravet te χúaje , se ti ndziére n, e te še rónje n nga se mûnd, e nga te viljakosur.
2 É me ret e dimbe δiét Apóstulje vet jân kta. I pari, Simuni tše θe χet Piéte r, e Ndreu vlau tîje ,
3 Jápe ku i Dzebeδéut, e Janji vlau tîje , Fe ljipa, e Vártuli, Tumazi, e Matéu gabe ljoti, Jápe ku i Alféut, e Lebéu, tše u‐θe rrít Taddê,
4 Simún Kananéu, e Juδa Skarióti, tše prana e šiti.
5 Kta dimbe δiét de rgói Džesúi; po tše i porsiti, tue θẽ n: Mos vafši te uδa e džentílje vet, e mos χîši te χora e Samaritanvet:
6 Po étse ni mê špéit pas déljevet te biérra te špîs Israélit.
7 Vatur prana preδikoni, tue θẽ n: Se u‐kjas rregje ría e kjíelvet.
8 Še roni te se mure t, ngjále ni te vdékurit, pastroni lebruste , ndzirni špirtrat e χúaje : faregjê múartit, faregjê jipni.
9 Mos mbâši âr, jo re gjẽ́ nt, jo turrés nde r brezet tâje :
10 Jo traste pe r uδe s, jo dî te nde rrúame, jo tsariχe, jo δikanikje : pse aí tše šurbén kâ te ngre nit e tîje .
11 Pra tek tše dó χôr, o katunte ju χîši, píeni, kuš nd’ até e št i mîr: e atié kjintroni njera kûr te dálje ši.
12 Tue χîtur prana te špia, m’ i fálje ši.
13 E nd’ ajó špî kjofte e mîr, árθe te pákjia júaje mbi até : e nde prana se kjofte e mîr, pákjia júaje u‐priérte tek ju.
14 E nde njerî se ju mbiéθte , e ẽ ng márre te veš fiálje t túaje : dâlje ju jašta špîs, o asâje χórie, škúnde ni pié χte ka kẽ mbet túaje .
15 Pe r ve rtét ú ju θom: Pêne mê te ljea kat kêt katundi Sóde me s, e Gomorre s te dita e džuδidzit, se ajó χôr.
16 Šiχni, ú ju de rgonje si delje nde mest úljkje vet. Jini pe r kte te špéite si gjaljprat, e te bute si pe lumbat.
17 Rúχi pra ka njére zit. Pse ju kjéle nje n nde kuventet, e te sinagogat e tire ju korromáre nje n χûnje .
18 E jini te kjeltur pe rpara kréravet, eδé rrégje ravet pe r mua, pe r martrî atire e džentílje vet.
19 E kûr te ju vê šin nde r dúart e tire, mos u‐lavšit si, e tše kini te θoni: se nd’ at χêr ju vién δẽ n juve, tše kini te θoni.
20 Pse nẽ ng jini ju tše fjini, po špirti Táte se tê je , tše fjét tek ju.
21 E vlau kjele n te mórtia te vlân, e jati te birin: e te biljte ngre χen kunte r príndravet, e i vrase n:
22 E jini te dašur ljik ka gjiθ pe r é me rin tim: po aí tše rre jíret njera lúrte mu, aí salvonet.
23 Kûr prana ju pe rze fšin te kjo χôr, ikni te jatra. Pse pe r ve rtét ju θom, nẽ ng kini škúar χorat e Israélit, njera te vĩnje i Biri njeríut.
24 Nẽ ng e št δišipul mbi δáskaljin, jo šerbe túar mbi te zotin e tîje .
25 I sose n δišípuljit, te jêt si δáskalji tîje : e šerbe túarit, si zoti tîje . Nde te zotin e špîs e θe rríte tin Beldzebúb: sâ mê atá te špîs tîje ?
26 Mos i trẽ mbi atire. Se faregjê e št i mbuljúar, tše se vién e duket: e i fšeχur, tse se vién e diχet.
27 Tše ju θom ú nde t’ érre tit, θúanie ju te drita: e até tše gjégjeni te veši, preδikárnie sipe r špivet.
28 E mos i trẽ mbi atire, tše vrase n kurmin, e se mund vrase n špirtin: po trẽ mbi mê ‐špéit atîje , tše mund vrâs špirtin, e kurmin nde piste .
29 Nẽ ng šiten di pássare nje ran: e nje nde r ta nẽ ng bie mbi δê pa Tate n tê je ?
30 Eδé kjimet e kréit tê je jân gjiθ te ne me rúara.
31 Prandái mos trẽ mbi: ju ve ljeni mê se šûm pássare.
32 Pe r kte nganjé , tše me skomoliste pe rpara njére zvet, eδé ú skomolíse nje até pe rpara Táte se tim, tše e št nde r kjíele t:
33 E nganjé , tše se me njoχte pe rpara njére zvet, eδé ú se njoχ até pe rpara Táte se tim, tse e št nde r kjíele t.
34 Mos ju dukte , se ú erδa te ve ja pákjien mbi δên: nẽ ng erδa te ve ja pákjien, po špate n.
35 Pse erδa te ndânje njeríun ka tata tîje , e te bilje n ka je ma sâje , e te rên ka viéχe rra sâje :
36 E armíkje t’ e njeríut jân atá te špîs tîje .
37 Aí tše do mîr atin o ê me n mê se mua, ẽ ng e št pe r mua: e aí tše do mîr birin o bilje n mê se mua, ẽ ng e št pe r mua.
38 E aí tše nẽ ng merr krikjen e tîje , e vién pas meje, nẽ ng e št pe r mua.
39 Aí tše gjet gjele n e tîje , e bíer: e aí tše búar gjele n e tîje pe r mua, e gjẽ n.
40 Aí tše mbiéθ juve, mbiéθ mua: e aí tše mbiéθ mua, mbiéθ até , tše me de rgói.
41 Kuš mbiéθ profetin nd’ é me rit profetit, merr rroge n e profetit: e kuš mbiéθ te dréitin nd’ é me rit te dréitit, merr rroge n e te dréitit.
42 E kuš δe ft e pî njîje nde kta te vígje lje nje kjeljkje ûje te ftoχt vetmiθ nd’ é me rit δišípulji: pe r ve rtét ú ju θom, nẽ ng bíer rroge n e tîje .