KAPTINA XXI.
1 Edhe kur u afruenë ndë Ierusalem, edhe erthnë ndë Bethfagi ndaj malin’ e Ullivet, atëherë Iesui dërgoi dy dishepuj,
2 tue u than’ atyneve: Shkoni mb’atë katund qi ashtë kundruell jush, edhe përnjiherë keni me gjetunë nji gomare lidhunë, edhe nji polisht bashkë me atë; sgjidhni, e m’i bini.
3 Edhe ndë u thashtë juve gja kush, keni me i thanë, se Zoti ka nevojë për ata; edhe përnjiherë ka me i dërguem.
4 Edhe gjithë këjo u ba për me u mbushunë qish ashtë thanë prei profetit, qi thoshte:
5 “Thoni të bijësë Sionit: Qe mbëreti yt te po vien te ti i butë, edhe hipunë mbi gomare, edhe polisht bir shtaze”.
6 Edhe dishepujtë si votnë, edhe banë sikurse i urdhënoi Iesui,
7 prunë gomaren’ edhe polishtinë, edhe vunë petkat’ e veta sipër atyneve, edhe e hipnë sipër atyneve.
8 Edhe e shumëta e gjindëjesë shtruenë petkat’ e veta mb’udhë, edhe të tierë këputshinë dega drush, e i shtrojshinë mb’udhë.
9 Edhe gjindëja qi shkojshinë përpara, edhe ata qi e merrshinë mbrapa bërtitshinë, tue thanë: Hosanna mbë të birin’ e Davidit; i bekuem asht’ ai qi vien mb’emënit të Zotit. Hosanna mbë të naltat.
10 Edhe ai kur hyni ndë Ierusalem, u tund gjithë qyteti, tue thanë: Cilli ashtë kyi?
11 Edhe gjindëja thoshinë: Kyi ashtë Iesui profeti, qi ashtë prei Nazaretit Galilesë.
12 Edhe Iesui hyni ndë tempull të Perëndisë, edhe nxuer jashtë gjithë ata qi shitshin e blejshinë ndë tempull, edhe rrenoi truvezat’ e truvezarëvet, edhe shqembet’ e atyneve qi shitshinë pullumbatë.
13 Edhe u thot’ atyneve: Ashtë shkruem: “Shtëpia eme ka me u queitunë shtëpi lutëje.”, por ju e batë “shpellë viedhësish”.
14 Edhe erthnë përanë ati të verbët’ e të çalë ndë tempull; edhe i shëndoshi.
15 Por Krye-priftënit’ edhe Shkruisitë kur pan’ ato mërekullitë qi bani, edhe çunatë tue bërtitunë ndë tempull, e tue thanë: Hosanna mbë të birin’ e Davidit, u zemëruenë,
16 edhe i thanë: Ndëgjon qish thonë këta? Edhe Iesui u thotë: Po, kurrë s’keni ndëgjuem - “Se prei gojësë foshnjevet edhe prei atyneve qi thithinë gji bane gati lavdim”?
17 Edhe i la, e duel jashtë qytetit ndë Bethani, edhe mbeti natën’ atie.
18 Edhe me nadie kur u këthye ndë qytet, i erdhi uni.
19 Edhe kur pa nji dru fiku mb’udhë, erdhi mb’atë, por s’gjeti gja nd’atë, veç gjethe vetëmë, edhe i thotë: Mos u baftë ma pemë prei teje për gjithë jetënë. Edhe druja e fikut përnjiherë u tha.
20 Edhe dishepujtë kur panë, u mërekulluenë, e thanë: Qysh u tha druja e fikut përnjiherë!
21 Edhe Iesui u përgjeq, e u tha atyneve: Për të vërtet po u thom juve, ndë paçi besë, edhe të mos jeni me dy mendesh, jo veç këte të drusë fikut keni me bamë, por edhe këtij mali ndë i thançi: Ngreu edhe bier ndë det; ka me u bamë.
22 Edhe gjithë sa të lypni ndë lutëjet, tue pasunë besë, keni me i marrë.
23 Edhe kur erdhi ndër tempull, Krye-priftënit’ edhe pleqt’ e popullit i erthnë përanë atie ku mësonte, e thanë: Me çfar’ urdhëni ban këto? Edhe cilli ta ka dhanë këte urdhënë?
24 Edhe Iesui u përgjeq, e u tha atyneve: Kam me u pyetunë juve edhe unë nji fjalë, ndë ma thançi, edhe unë kam me u thanë juve, me çfar’ urdhëni baj këto.
25 Prei kah ishte pagëzimi i Gionnit? Prei qielli, a prei nierëzish? Edhe ata mendoheshinë me vetëhenë, tue thanë: Ndë thançim prei qielli, ka me thanë: Përse nuk’ i besuetë?
26 Edhe ndë thançim prei nierëzish, drueim gjindëjenë, sepse gjith’ e kanë Gionninë për profet.
27 Edhe iu përgjegjën Iesuit, e thanë: Nukë dimë. Edhe ai u tha atyneve: As unë s’u thom juve, me çfar’ urdhëni baj këto.
28 Edhe qysh u duketë juve? Nji nieri kishte dy bij; edhe erdhi tek i pari, e i tha: Bir, shko sot, e puno ndë vesht t’em.
29 Edhe ai u përgjeq, e tha: Nukë due; por mbasandai u pendue, e voiti.
30 Edhe erdhi tek i dyti, e i tha ashtu. Edhe ai u përgjeq, e tha: Unë vete , Zot; edhe nukë voiti.
31 Cilli prei të dysh i bani dashuniminë të i atit? I thonë: I pari. Iesui u thot’ atyneve: Për të vërtet po u thom juve, se publikanët’ edhe kurvatë shkojnë përpara jush ndë mbëretënit të Perëndisë.
32 Sepse Gionni erdhi te ju nd’udhë dreitënie; edhe nuk’ i besuetë; por publikanët’ edhe kurvat’ i besuenë; edhe ju si patë, nuk’ u penduetë mbasandai për me i besuem.
33 Ndëgjoni nji tietër parabullë. Nji nieri ishte zot shtëpie, i cilli mbuell nji vesht, edhe e thuri me garth, edhe gërmihi mb’atë nji gaviç, edhe ndërtoi nji pyrk, edhe e dha ndër bujq, edhe iku ndë dhe të huej.
34 Edhe kur u afrue koha e pemëvet, dërgoi shërbëtorët’ e vet te bujqitë me marrë pemën’ e ati.
35 Edhe bujqitë zunë shërbëtorët’ e ati, e njianin’ e rrafnë, e tietrin’ e vran’; e tietrin’ e gjueitnë me gur.
36 Përsëri dërgoi të tierë shërbëtorë ma tepërë se te parëtë: por ua ban’ ashtu.
37 Edhe mbasandai dërgoi të birin’ e vet tek ata, tue thanë, se : T’em bir kanë me e pasunë turp.
38 Por bujqitë kur panë të birinë, thanë njiani tietrit: Kyi ashtë trashigimtari. Eni ta vrasim’, edhe të pushtojmë trashigimin’ e ati.
39 Edhe si e zunë, e nxuernë jashtë veshtit, edhe e vranë.
40 Kur të vijë pra i zoti veshtit, qish ka me u bam’ atyne bujqve?
41 I thonë: Keq’ e ma keq ka me i prishunë; edhe veshtinë ka me ua dhanë të tierëve bujqve, të cilltë kanë me i dhanë pemëtë ndë kohë t’atyneve.
42 Iesui u thot’ atyneve: Kurrë s’keni kënduem ndër shkronjat - “Ate gur qi s’e pëlqyen’ ata qi ndërtojnë, kyi u ba për krye kanti; prei Zotit u ba ajo, edhe asht’ e mërekullueshime ndër sytë t’anë?”
43 Përandai po u thom juve, se mbëretënia e Perëndisë ka me u marrë prei jush, edhe ka me u dhanë mbë nji komp qi ban pemët’ e asai.
44 Edhe ai qi të bierë përmbi këte gur, ka me u thërrmuem; edhe mbi atë qi të bierë, ka me e përsheshunë.
45 Edhe Krye-priftënit’ edhe Fariseitë kur ndëgjuenë parabullat’ e ati, e muernë vesht se thotë për ata.
46 Edhe kërkuenë me e zanë, por drojshinë gjindëjenë, sepse e kishinë për profet.
Krie XXI.
1 E kur u‐kjas𝑒n nd𝑒 Dz̆erusalém, e arrûn nd𝑒 Bétfadz̆𝑒 afr𝑒 málit’ e Uγínj𝑒vet: aχiérna Dz̆esúi d𝑒rgói dî dis̆ípuj𝑒,
2 E θa atire: Jéts𝑒ni te χorits̆élia p𝑒rpara jûs̆𝑒, e njize kat𝑒 gjeni nj𝑒 γaiδure líδur𝑒, e bas̆k𝑒 me té nj𝑒 pulistr𝑒: e si t’ e sglíδ𝑒ni, m’ i bini mua:
3 E n𝑒 ndonjerî ju θ𝑒ft𝑒 gjagjê , t’ i θoni se Zoti i kâ b𝑒zonj𝑒: e m𝑒 nj𝑒 vrap𝑒 do t’ i d𝑒rgonj𝑒.
4 Gjiθ𝑒 k𝑒tó klen𝑒, sât𝑒 sosej e θ𝑒na e profétit𝑒, ts̆𝑒 θot𝑒:
5 T’ i θoni s𝑒 bij𝑒s e Sión𝑒s: Ši rregji jit𝑒 t𝑒 vjen i but𝑒, kālúar𝑒 mbi nj𝑒 γaiδure, e nj𝑒 pulistr𝑒 bîr γaiδúrie ts̆𝑒 vete n𝑒n𝑒 bárr𝑒s𝑒.
6 E t𝑒 váturit dis̆ípuj𝑒t𝑒 bûn si i urδurói Dz̆esúi.
7 E prûn γaiδuren, eδé pulistrin: e vûn𝑒 mbi atá pétkat’ e tire, e e uj𝑒n atjé sipr𝑒.
8 E ajó lusm𝑒 gjinde s̆tróij𝑒n pétkat’ e tire te rruga: e tjer𝑒 prísi𝑒n deg𝑒 ka líset𝑒, e i s̆tróij𝑒n te rruga:
9 E njérzit𝑒, ts̆𝑒 goδ𝑒 goδ𝑒 jítsi𝑒n p𝑒rpara, e atá ts̆𝑒 véij𝑒n prapa, θrísi𝑒n, tue θ𝑒n𝑒: Osanna t𝑒 bírit𝑒 Dáviδit𝑒: bekúar aí, ts̆𝑒 vjen n’ emb𝑒r Tinzoti: osanna nd𝑒 mê t𝑒 lártat𝑒.
10 E t𝑒 χîturit aí nd𝑒 Dz̆erusalém, u‐smol𝑒 gjiθ𝑒 χora, tue θ𝑒n𝑒: Kus̆ ê kî?
11 E gjíndet𝑒 θós̆i𝑒n: Kî ê Dz̆esúi profeti ka Nádzaret e Galilês.
12 E χiri Dz̆esúi te klis̆a e Per𝑒ndîs, e s̆tû jas̆t𝑒 gjiθ atá ts̆𝑒 s̆ísi𝑒n e blîj𝑒n te klis̆a; e prori sipr’ e p𝑒rpos̆𝑒 tríezat𝑒 e atíreve ts̆𝑒 nd𝑒rróij𝑒n χaroma, e θrónet’ e atire ts̆𝑒 s̆ísi𝑒n paγúmb𝑒t𝑒:
13 E θot atire: U‐s̆krua: Špia ime ka θrítet𝑒 s̆pî parkalesíe: e jû e kini bûr𝑒 s̆pel𝑒 vjeδusár𝑒s̆𝑒.
14 E u‐kjas𝑒n tek’ aí t𝑒 verb𝑒r, e t𝑒 s̆klepur te klis̆a: e i s̆𝑒rói.
15 Po si t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e Skríbrat𝑒 pân famásm𝑒t𝑒 ts̆𝑒 buri, e djélm𝑒t𝑒 ts̆𝑒 θrísij𝑒n te klis̆a, e θós̆i𝑒n: Osanna t𝑒 bírit𝑒 Dáviδit𝑒: u‐t𝑒rbúan,
16 E θan atîγj𝑒: E gjegje ts̆𝑒 θon atá? E Dz̆esúi θot atire: Ê χj. Ng𝑒 sglóδ𝑒t𝑒 kûrr𝑒: Se ka goja e f𝑒míj𝑒s𝑒 eδé atire ts̆𝑒 marrj𝑒n sis𝑒 pate bûr𝑒 l𝑒vdim𝑒?
17 E t𝑒 l𝑒n𝑒t atá, doγi jas̆ta χor𝑒s, e vate nd𝑒 Betanî: e u‐ngris atjé.
18 Menatnet prâ kur𝑒 prirej te χora, ndíej𝑒ti ûr.
19 E t𝑒 pârit nj𝑒 k𝑒mb𝑒 fiku mbi δromin, vate mb’ até : e ng𝑒 gjeti tek’ aí jatr𝑒 se flet𝑒 vet𝑒m, e i θa atîγj𝑒: Le t𝑒 mos léχet𝑒 mê pem𝑒 ka‐k𝑒 ti p𝑒r gjiθmôn: E fiku u‐θâ gjiθnjibas̆ku.
20 E si e pân dis̆ípuj𝑒t𝑒, u‐θavmas𝑒n, e θós̆i𝑒n: Si u‐θâ gjiθnjibas̆k𝑒 fiku?
21 E Dz̆esúi u‐p𝑒rgjekj𝑒, e θa atire: Me ftet𝑒 ju θom𝑒, se n𝑒 páts̆it𝑒 bess𝑒, e mos skudzófs̆it𝑒, kat𝑒 buni jo vét𝑒m𝑒 k𝑒té t𝑒 fíkut𝑒, po eδé n𝑒 i θé fs̆it𝑒 ktîγj𝑒 mali, Mirr𝑒, e s̆tiéu te déiti, kat𝑒 jêt𝑒.
22 E gjiθ ató s̆𝑒rbise ts̆𝑒 t𝑒 lipni me bess𝑒 te parkalesía, kat’ i kini.
23 E t𝑒 járδurit aí nd𝑒 klis̆𝑒, si is̆ e mpsoγj𝑒, i u‐kjas𝑒n t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e plékj𝑒t’ e gjindes, tue θ𝑒n𝑒: Me ts̆𝑒 θelim𝑒 bun𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise? E kus̆ t’ e δa kt𝑒 porosî?
24 E t𝑒 p𝑒rgjégjurit Dz̆esúi, θa atire: Kam𝑒 t𝑒 ju píenj𝑒 eδé ú nj𝑒 fjal𝑒: ts̆𝑒 n𝑒 jû m’ e θé fs̆it𝑒, eδé ú kat𝑒 ju θom𝑒 me ts̆il𝑒n porosî bunj𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise.
25 Pagzimi i Dz̆uánit𝑒 kaa viγj𝑒? ka kjíeγia, ô ka njérzit𝑒? E atá flísi𝑒n nd𝑒r ta, e θós̆i𝑒n:
26 Nai θé fs̆im𝑒, ka kjíeγia, kat𝑒 na θêt𝑒: P𝑒rts̆é ng𝑒 e pát𝑒t𝑒 bess𝑒? N𝑒 prâ θé fs̆im𝑒, ka njérzit𝑒, i tré mbemi gjíndes𝑒: se gjiθ𝑒 kís̆i𝑒n Dz̆uánin si profet𝑒.
27 E si u‐p𝑒rgjegj𝑒n, i θan𝑒 Dz̆esúit𝑒: Ng𝑒 e dîm𝑒. E aí θa atire: Miδé ú ng𝑒 ju θom𝑒 me ts̆il𝑒n porosî bunj𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise.
28 Ts̆𝑒 ju dúket𝑒 prân juve? Nj𝑒 njerî kis̆ dî djelm𝑒, e u‐kjas𝑒 t𝑒 párit𝑒, e i θa: Ti, djali im𝑒, jets’ e s̆𝑒rbé sot𝑒 te vres̆ta ime.
29 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e θa: Ng𝑒 dua. E prân𝑒, nd𝑒rrúar𝑒 vulem𝑒, u‐nis e vate.
30 T𝑒 kjásurit prâ te ját𝑒ri, i θa as̆tú viδé. E kî u‐p𝑒rgjekj𝑒: Jam’ e vete, zot: e ng𝑒 u‐tunt𝑒 p𝑒r t𝑒 vátur𝑒.
31 Ts̆ili te t𝑒 dî buri vulem𝑒n e t𝑒 játit𝑒? I θon atîγj𝑒: I pari. Θot atire Dz̆esúi: Me ftet𝑒 ju e θom𝑒, se gabilót𝑒t𝑒 e kúrvat𝑒 ven𝑒 p𝑒rpara jûs̆𝑒 te mbret𝑒ría e Per𝑒ndîs𝑒.
32 Se jerδi p𝑒r jû Dz̆uáni nd𝑒 δrom𝑒 lígjie t𝑒 dréj𝑒t𝑒s, e ng𝑒 e pát𝑒t𝑒 bess𝑒. Po gabilót𝑒t𝑒, e kúrvat’ e pat𝑒n bess𝑒: eδé jû ts̆𝑒 pât𝑒 ng𝑒 nd𝑒rrúat𝑒 prân vulem𝑒, sât’ e kís̆𝑒t𝑒 bess𝑒.
33 Mírr𝑒ni ves̆ njetr𝑒 parábuχ𝑒: Is̆ nj𝑒 njerî nikokjir𝑒, ts̆𝑒 kis̆ vunn𝑒 nj𝑒 vres̆t𝑒, e rreθ asâγj𝑒 i vû garδin, e g𝑒rvis̆ti tek’ ajó linóin, e stisi turr𝑒n, e ia δa pun𝑒tórvet e δéut𝑒, e vate andiδéras̆𝑒.
34 E kur u‐kjas𝑒 kj𝑒rói i pém𝑒vet, d𝑒rgói kopíj𝑒t’ e tîγj𝑒 te pun𝑒tór𝑒t’ e δéut𝑒, sât𝑒 mírrij𝑒n pém𝑒t’ e tîγj𝑒.
35 Eδé pun𝑒tór𝑒t’ e δéut𝑒, si rr𝑒mbí𝑒n kopij𝑒t’ e tîγj𝑒, k𝑒 rraχ𝑒n, k𝑒 vrân, e k𝑒 múarn𝑒 me gur𝑒.
36 Pameta d𝑒rgói tjer𝑒 kopij𝑒 mê s̆um𝑒 se t𝑒 pár𝑒t𝑒, e i bûn as̆tú viδé.
37 E t𝑒 sprasmin i d𝑒rgói t𝑒 birin e tîγj𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Tim𝑒 bírit𝑒 kat’ i kên𝑒 drê.
38 E pun𝑒tór𝑒t’ e δéut𝑒, si pân t𝑒 bírin𝑒, θan𝑒 vetmevet𝑒m: Kî is̆t aí ts̆𝑒 pret vres̆t𝑒n p𝑒r paj𝑒, éjani, e vrás𝑒j𝑒m𝑒, e kat𝑒 mbánj𝑒m𝑒 na petkun e tîγj𝑒.
39 E si e múarn’ e s̆tûn𝑒 jas̆ta vrés̆t𝑒s𝑒, e e koγokjis𝑒n.
40 Andái kur𝑒 t𝑒 vinj𝑒 i zoti i vrés̆t𝑒s𝑒, ts̆𝑒 kat’ i bunj𝑒 atire pun𝑒torve t𝑒 δéut𝑒?
41 I θon atîγj𝑒: Kat𝑒 m𝑒nd’ e sósj𝑒n𝑒 kekj𝑒 atá t𝑒 kekj𝑒: e vres̆t𝑒n kat’ e jáp𝑒nj𝑒 tjer𝑒 pun𝑒torve, ts̆𝑒 do t’ i jáp𝑒j𝑒n𝑒 pém𝑒t𝑒 m𝑒 kj𝑒ró t𝑒 tire.
42 Θot atire Dz̆esúi: Ng𝑒 sglóδ𝑒t𝑒 kûrr𝑒 te t𝑒 s̆krúamet𝑒: Gurin, ts̆𝑒 s̆tûn𝑒 m𝑒 njan𝑒 atá ts̆𝑒 stísi𝑒n, kî u‐bû p𝑒r krie angónie? Ka Inzót u‐bû k𝑒jó, e is̆t e famasme te sît𝑒 tan𝑒?
43 Prandái ju θom𝑒, se kat𝑒 ndzíret𝑒 juve mbretría e Per𝑒ndîs, e ka jípet𝑒 gjindes ts̆𝑒 t𝑒 bunj𝑒 pém𝑒t’ e sâγj𝑒.
44 E aí ts̆𝑒 bie mbi kt𝑒 gûr, ka ts̆áχet𝑒: e até mbi k𝑒 t𝑒 biér𝑒, kat’ e blúanj𝑒.
45 E t𝑒 gjégjurit parábuγat’ e tîγj𝑒 t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e Farisénj𝑒t𝑒, γojas𝑒n se θos̆𝑒 p𝑒r atá.
46 E si k𝑒rkóij𝑒n t’ e zé ij𝑒n, u‐tré mb𝑒n gjíndevet: se e kis̆𝑒n si profet𝑒.