1 Të faniturit’ e Vavillonësë, që pa Isaia i biri i Amosit.
2 Ngreni shenjë mbi malt të lartë, ngreni zënë tek ata, tuntni dorënë që të hynjënë ndër dyert të parëvet.
3 Un’ urdhërova ata që kam vënë, po më fort thërrita të fortët’ e mi për zemëratënë t’ime, ata që gëzonenë për lavdinë t’ime.
4 Zëri një shumice mbi malet, posi një gjëndëje të madheje, një zë i trubullë i mbëretëret kombavet që janë mbëledhurë; Zoti i ushtërivet po vështron ushtërin’ e luftësë.
5 Po vinjënë nga dheu i largë, nga fundi i anëvet qiellit, Zoti edhe armët’ e zemëratës’ ati, që të shuanjënë gjithë dhenë.
6 Klani me ulërimë, sepse u afrua dit’ e Zotit, do të vinjë posi prishëje prej Fuqi-madhit.
7 Përandaj gjithë duartë do të sgjidhenë, edhe ç’do zemërë njeriu do të tretetë.
8 Edhe do të trishtonjënë; të dhëmbura e shtrëngime do t’i pushtonjën’ ata; do të kenë të dhëmburë, posi ajo që piell, do të mbetenë të habiturë njëri te jatri, faqet’ e atyreve (do të jenë) posi flaka.
9 Na dit’ e Zotit tek po vien, e keqe edhe me zemëratë e me mëri të flakëtë, që të shkretonjë dhenë, edhe do të shuanjë nga ay faltorët’ e ati.
10 Sepse yjet’ e qiellit edhe shenjet’ e yjevet ati nukë do të lëshonjënë dritën’ e tyre; dielli do t’erretë ndë të lindurit të ti, edhe hëna nukë do të lëshonjë dritën’ e saj.
11 Edhe do të mundonj botënë për të ligënë, edhe të paudhëtë për panomin’ e atyreve; edhe do të pushonj madhështin’ e madhështorëvet, edhe do të përunj mëndëjen’ e lartë të njerëzet frikëshim.
12 Do t’e bënj njerinë më të vëlyerë se arin’ e qëruarë, po më fort njerinë, se arin’ e Ofirit.
13 Përandaj do të tunt qiejtë, edhe dheu do të luanjë vëndit ti, ndë zemëratët të Zotit ushtërivet, edhe ndë ditët të zemëratësë ti të flakëtësë.
14 Edhe do të jetë posi kapruall që e gjuanjënë, edhe posi dele mbeturë mb’ udhë; si-cili do të kthenetë te gjëndëj’ e ti, edhe si-cili do t’ikënjë ndë vënt të ti.
15 Gjithëkush të gjëndetë do të çponetë, edhe gjith’ ata që janë mbëledhurë do të bienë prej thike.
16 Edhe bijt’ e atyreve do të copëtonenë ndër syt t’ atyreve, shtëpit’ e atyreve do të plaçkitenë, edhe grat’ e atyreve do të turpëronenë.
17 Na tek do të ngre Midhëtë mbi ata, të cilëtë nukë do të mendonjënë për argjënt, edhe ari nukë do t’u pëlqenjë atyre.
18 Po harqet’ e atyreve do të dërmonjënë dialoshatë, edhe nukë do t’u dhëmbetë për pemën’ e barkut; syri i atyreve nukë do të kursenjë djem.
19 Edhe Vavillona, lavdia e mbëretëret, të mburrurit’ e lavdëruarë të Haldhevet, do të jetë posi atëhere kur prishi Perëndia Sodhomat’ e Gomorratë;
20 kurrë ndonjëherë s’ka për të ndenjurë njeri, as s’ka për të ngulurë njeri tendë bres pas brezi; as Arapëtë s’kanë për të ngulurë tendat’ e tyre atie, as bari nukë do të prëhen’ atie,
21 po bisha do të prëhen’ atie, edhe shtëpit’ e atyreve do të jenë plot me shtëzë që ulërinjënë; edhe kamille-zoq do të rrinë atie, edhe njerës t’egrë do të karcenjën’ atie;
22 edhe maçokë të egrë do të thërresënë ndër shtëpit t’atyreve të shkretatë, edhe çakaj ndër pallatet të prëjturit; edhe koh’ e asaj po afronetë të vinjë, edhe dit e asaj nukë do të sgjatenë.
© Old Testament books in Tosk by Kostandin Kristoforidhi (transliteration from Greek to Latin) 1884 © Interconfessional Bible Society of Albania Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Kostandin Kristoforidhi në 1884 (transliterim nga gërmat greke në latine) © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë Interconfessional Bible Society of Albania