1 Edhe Perëndia foli gjithë këto fialë, tuke thënë:
2 Unë (jam) Zoti Perëndia yt, që të kam nxierrë nga dheu i Egjyptërisë, nga shtëpia e shërbesësë.
3 Mos kesh të tierë perëndira, veç meje.
4 Mos bënjç për vetëhenë tënde idhull, as të përgjajturë ndonjë gjëje që (është) lart ndë qiell, a që (është) poshtë ndë dhet, a që është ndër ujërat përposh dheut; 5 mos u falesh, as t’i luç, sepse unë Zoti Perëndia yt (jam) Perëndi zilitar, që shpaguanj fajet’ e atërëvet mbi djemt, gjer mbë të tretin’ edhe të katrëtinë (bres) atyreve që më kanë mëri, 6 edhe bënj përdëllim mbë milëra (brezash) atyreve që më duanë, edhe ruanjën’ urdhërimet’ e mi.
7 Mos marrç emërin’ e Zotit Perëndisë tënt mbë të kotë, sepse Zoti nukë do të nxierrë pa faj atë që merr emërin’ e ati mbë të kotë.
8 Kujto ditën’ e savvatësë, që të shënjtëronjç atë. 9 Gjashtë dit puno, edhe bën gjithë punët’ e tua, 10 por e shtata ditë (është) Savvata e Zotit Perëndisë tënt, (nd’atë ditë) mos bënjç asndonjë punë (as) ti, as yt bir, as jot bilë, (as) shërbëtori yt, as shërbëtoreja jote, as bagëtia jote, as i huaji yt, që (është) përbrënda dyervet tua, 11 sepse (ndë) gjashtë dit Zoti bëri qiellin’ edhe dhenë, detinë, edhe gjithë sa (janë) nd’ato, edhe të shtatënë ditë pushoi.
12 Ndero tët-atë e tët ëmë, që të bënesh jetëgjatë mbi dhet, që të ep Zoti Perëndia yt.
13 Mos vraç.
14 Mos kurvëronjsh.
15 Mos viethç.
16 Mos bënjç deshmi të rreme kundrë të afërmit tënt.
17 Mos dëshëronjç shtëpin’ e të afërmit tënt, mos dëshëronjç gruan’ e të afërmit tënt, as shërbëtorin’ e ati, as shërbëtoren’ e ati, as kan’ e ati, as gomarin’ e ati, as çdo gjë që (ësht’) e të afërmi tënt.
18 Edhe gjithë gjëndëja shihte bubullimat’ e vetëtimatë, edhe zën’ e trumbetësë, edhe malinë tuke nxierrë tym; edhe gjëndëja kur pa, u hoqnë, e ndenjnë së largu. 19 Edhe i thanë Moisiut: Ti folë neve, edhe do të dëgjojmë, edhe le të mos na flasë Perëndia, që të mos vdesëmë.
20 Edhe Moisiu i tha gjëndëjesë: Mos frikësohi, sepse Perëndia erdhi t’u provonjë, edhe që të jetë frika e ati përpara jush, që të mos fëleni.
21 Edhe gjëndëja ndenji për së largu, edhe Moisiu u afrua ndë errësirët atie ku (ishte) Perëndia.
22 Edhe Zoti i tha Moisiut: Kështu u thuaj të bijet Israilit: 23 Ju patë se fola nga qielli me ju; mos bëni perëndira të argjënttë me mua, as mos bëni perëndira t’artë për vetëhenë tuai; 24 bëni për mua therore prei dheu, edhe bëni kurbanetë tuai të diegurë gjithë mbi atë, edhe dhuratatë tuaja të paqtimit, dhëntë tuaja, e qetë tuai, mbë gjithë çdo vënt, atie ku të përmënt emërinë tim, do të vinj te ti, e do të bekonj ty; 25 edhe ndë bëfsh therore prei gurësh për mua, të mos (e) ndërtonjç prei guri të gdhëndurë, sepse, ndë shkofsh hekurishtënë tënde sipër’ asai, do të ndynjç atë; 26 edhe mos hipç me shkallë mbi therorenë time, që të mos sbulonetë të sveshuritë tat mbi atë.
© Old Testament books in Tosk by Kostandin Kristoforidhi (transliteration from Greek to Latin) 1884 © Interconfessional Bible Society of Albania Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Kostandin Kristoforidhi në 1884 (transliterim nga gërmat greke në latine) © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë Interconfessional Bible Society of Albania