1 Zemëra e mbëretit (është) ndë dorët të Zotit posi rriedhë ujërash: ku të dojë, këthen atë.
2 Gjith’ udhët’ e njeriut i dukenë të dreita ndër syt t’ati, po Zoti peshon zemëratë.
3 Të bënjë ndonjë dreitëri e gjyq, është më e pëlqyerë te Zoti se kurbani.
4 Syri i keq, e zemëra madhështore, e drit’ e të pabesëvet, (janë) fale.
5 Mendimet’ e kujdestarit (janë) vetëmë mbë të plotë, po ç’do madhështori (janë) me të vërtetë për nevolë.
6 Të fituarët’ e gjësë me gluhë të rreme (është) të kotë të paqëndruarë ndër ata që kërkonjënë vdekëje.
7 Rrëmbesat’ e të pabesëvet do t’i humbasnjën ata, sepse s’duanë të bënjënë të dreitënë.
8 Udh’ e njeriut prishurë (ësht’) e shtrëmbëtë, po pun’ e të qëruarit (ësht’) e dreitë.
9 Më mirë të rrijë (njeriu) ndë çipt të dhomësë, se ndë shtëpi të gjërë bashkë me grua që do zënëje.
10 Shpirti i të paudhit dëshëron të ligënë, i afërmi nukë gjën hirë ndër syt t’ ati.
11 Kur mundonetë përqeshësi, i mituri bënetë më i urtë; edhe i urti kur mësonetë, xë mënt.
12 I dreiti mendonetë për shtëpin’ e të paudhit, (po) të paudhëtë rrëzonenë ndë të keqet.
13 Kush zë veshët’ e ti, kur klëthet i vobegu, do të klëthasë edhe ay, po nukë do të dëgjonetë.
14 Dhurat’ e fshehurë sbut zemëratë, edhe dhurëtia ndë gji (sbut) mëri të fortë.
15 (Është) gëzim për të dreitinë të bënjë gjyq, po për punëtorët’ e së paudhësë (është) prishëje.
16 Njeriu që ka humbur’ udhën’ e urtësisë ka për të ndenjurë ndë mbëledhëjet të vrarëvet.
17 Kush do dëshërimnë (do të bënet’) i vobek; kush do verë e mirrë nukë do të bënet’ i pasurë.
18 I pabesi (do të jetë) shkëmbes’ e të dreitit, edhe faltori (do të jetë) shpërblim i të dreitëvet.
19 Më mirë të rri (njeriu) ndë dhe të shkretë, se bashkë me grua qartatore e zemërake.
20 Thesar i paçimuarë edhe mirra (gjëndenë) ndë shtëpi të urtit, po njeriu i marrë i prish ato.
21 Kush gjuan dreitëri e përdëllim do të gjënjë jetë, e dreitëri, e lavdi.
22 I urti rrëzon qytetin’ e të fortëvet, edhe heth poshtë murin’ e shpëresës’ ati.
23 Kush ruan golën’ e ti e gluhën’ e ti, ruan shpirtin’ e ti nga shtrëngimetë.
24 Madhështuar e perqeshës krye-lartë kluhet’ ay që punon me zemërim madhështie.
25 Dëshërimetë vrasën’ atë që purton, sepse duart’ e ati nukë duanë të punonjënë;
26 gjithë ditënë dëshëron dëshërime, po i dreiti ep edhe s’kurcen.
27 Kurbani i të pabesëvet (ësht’) i ndohtë; shumë më tepërë (kur) e bien’ atë me dreqësi.
28 Deshmitari i rrem do të vdiretë, po ay njeri që bindetë do të flasë përherë.
29 Njeriu i paudhë ashpëron faqen’ e ti, po i dreiti drejton udhët’ e tia.
30 S’ka dituri, as urtësi, as këshille, kundrë Zotit.
31 Kali bënetë gati për ditën’ e luftësë, po shpëtimi është prej Zotit.