1 Duaj pra Zonë Perëndinë tënt, edhe ruaj të ruajturat’ e atij, e urdhërimet’ e atij, e gjyqet’ e atij, e porosit’ e atij, gjithë dit.
2 Edhe dineni sot, sepse jo djemtë tuaj, (që nukë njohnë, e nukë panë mundimin’ e Zotit Perëndisë tuaj, madhërit’ e atij, dorën’ e atij të fortënë, edhe krahun’ e atij të ndejturinë,
3 edhe shenjet’ e atij, e punët e atij, sa bëri ndë mest të Egjyftërisë, mbi Faraonë mbëretin’ e Egjyftërisë, edhe mbi gjithë dhen’ e atij,
4 edhe sa i bëri ushtëris’ Egjyftëret, kuajvet atyre, e qerrevet atyre, me ç’mëndyrë bëri ujërat’ e Detit Kuq të mbytin’ ata, kur u ndiqinë juve prapa, edhe Zoti i shoi ata gjer mbë këtë ditë,
5 edhe ç’ u bëri juve ndë shkretëtirët, gjersa të vinitë ndë këtë vënt,
6 edhe ç’i bëri Dathanit e Abiramit të bijet Eliabit të birit Reubenit, qysh hapi dheu golën’ e tij, e përpiu ata, edhe fëmilët’ e atyre, e tendat’ e atyre, e gjithë pasëjen’ e atyre, ndë mest të gjith’ Israilit); 7 po sytë tuaj panë gjithë punët’ e Zotit të mëdhatë, sa bëri.
8 Përandaj të ruani gjithë porositë që po të urdhëronj unë sot, që të forcohi, e të hyni, e të trashëgoni dhenë që po vijni për të trashëguar’ atë; 9 edhe të bëhi ditë-gjatë mb’ atë dhe që u përbetua Zoti atëret tuaj t’ua apë atyre edhe farës’ atyre, dhe që rrieth klumësht e mjaltë.
10 Sepse ay dheu, që hyn nd’ atë për të trashëguar’ atë, nuk’ është posi dheu i Egjyftërisë që dualltë nga ay, që mbillnje farënë tënde, edhe e ujitnje me këmbënë tënde, posi kopësht lakrash, 11 po ay dheu që shkoni nd’ atë për të trashëguar’ atë, (është) dhé malesh e fushash që pi ujë nga shiu i qiellit, 12 edhe që e shikon Zoti kurdo: syt’ e Zotit Perëndisë tënt janë mbi atë, që ndë kryet të vitit e gjer ndë funt të vitit.
13 Edhe ndë dëgjofshi me kujdes porosit’ e mia që po u u urdhëronj unë juve sot, të doni Zotinë Perëndinë tuaj, edhe të lutni atë me gjithë zëmërënë tuaj, e me gjithë shpirtinë tuaj; 14 atëherë do t’i lëshonj shinë dheut tuaj ndë kohët t’ atij, të lashtinë edhe të voninë, që të mbëlethsh grurëtë t’at, e verënë tënde, e valtë t’at; 15 edhe do t’i ap bar fushavet tua për bagëtit e tua, që të hash e të nginjesh.
16 Kini kujdes vetëhesë suaj, mos gënjehetë zëmëra juaj, e dilni jasht’ udhësë, lutni perëndira të tierë, e u fali atyre, 17 e dhizetë zemërimi i Zotit kundrë jush, e mbyll qiellinë të mos bierë shi, edhe dheu të mos bënjë pemët’ e tij, edhe shuhi sa-kaqë-herash nga dheu i mirë që u ep juve Zoti.
18 Të vini pra këto fialët’ e mia ndë zëmërët tuaj, e ndë shpirt tuaj, edhe t’i lithni ato me shenjë mbi dorët tuaj, edhe të jenë posi përpara ballit ndë mest të syvet tuaj, 19 edhe t’ua mësoni djemvet tuaj, tuke folurë për ato, kur të rrish ndë shtëpit tënde, e kur t’ecënjç mb’ udhë, e kur të biesh të flesh, e kur të sgjonesh; 20 edhe t’i shkruajsh ato mbi shtyllat të shtëpisë s’ate, edhe mbi dyerët të tua, 21 që të shumonenë dit tuaja, edhe dit e djemvet tuaj mb’ atë dhe që u u përbetua Zoti atëret tuaj t’ua apë, posi dit’ e qiellit mbi dhet.
22 Sepse ndë ruajçi me kujdes gjithë këto porosi që po u u urdhëronj unë juve, për të bër’ ato, të doni Zonë Perëndinë tuaj, të ecni ndër gjith’ udhët e atij, edhe të ngjiti pas atij, 23 atëherë Zoti do të dëbonjë gjithë këta komba përpara jush, edhe do të trashëgoni komba më të mëdhenj e më të fortë se ju. 24 Gjithë vëndi tek të shkelë gjurma e këmbëvet tuaja, do të jetë juaji, që nga shkretëtira e që nga Livani, që nga lumi, nga lumi i Efratit, e gjer ndë det mb’ anë të perënduarit, do të jetë sinori juaj. 25 Asndonjë nukë do të muntnjë të qëndronjë përpara jush. Zoti Perëndia juaj do të shtierë frikënë tuaj e tristimnë tuaj mbë gjithë faqet t’atij dheut që do të shkelni, sikundrë ua tha juve.
26 Na unë tek po vë sot përpara jush bekim e mallëkim; 27 bekim, ndë dëgjofshi porosit’ e Zotit Perëndisë tuaj, që po u urdhëronj unë juve sot, 28 edhe mallëkim, ndë mos dëgjofshi porosit’ e Zotit Perëndisë tuaj, po të priri nga ajo udha që po u urdhëronj unë juve sot, që të vijni prapa perëndive të tierë që s’i keni diturë.
29 Edhe Zoti Perëndia yt kur të të këllasë nd’ atë dhe që po vete për të trashëguar’ atë, të vesh bekimnë mbi malt të Gerizimit, edhe mallëkimnë mbi malt të Eballit. 30 A nukë (janë) këta përtej Jordhanit, udhësë mb’ anë të perënduarit diellit, ndë dhet të Hanaanitëvet, që rrinë ndë fushët, kundrej Gillgallit, ndaj lisin’ e Morehut?
31 Sepse ju kapërceni Jordhaninë, që të hyni të trashëgoni atë dhenë që po u ep juve Zoti Perëndia juaj, 32 edhe do të trashëgoni atë, e do të rrini nd’ atë. Edhe të kini kujdes të bëni gjith’ urdhërimet’ e gjyqetë, që po u vë unë juve sot përpara sysh.