1 Edhe do të bënjç therorenë që të tymonjç me thimiamë, të bënjç atë prei druje shittimi, 2 një kut të gjatë, e një kut të gjërë; të jetë me katrë çipe, edhe (të jetë) dy kut e lartë, krahët’ e asai (të jenë) prei një gjëje. 3 Edhe ta mbulonjç përqark me ar të këthiellëtë, kryet’ e asai, e ijet’ e asai përqark, e krahët’ e asai, edhe t’i bënjç asai një kurorë t’artë përqark. 4 Edhe t’i bënjç asai dy rrathë t’artë ndënë kurorët t’asai, t’i bënjç (ato) afërë të dy çipevet asai mbë të dy ijet e asai, edhe të jenë vënde për shulet, që të mbanjënë atë me ata. 5 Edhe të bënjç shuletë prei druje shittimi, edhe t’i mbulonjç përqark me ar. 6 Edhe të vësh atë kundruell kurtinësë, që (është) përpara arkësë deshmimit, kundruell shpërblimtoresë që është mbi deshmiminë, atie ku do të dukem ty. 7 Edhe Aaroni do të tymonjë mbi atë me thimiamë ere të mirë mëngjes për mëngjes; do të tymonjë mbi atë, kur të bënjë gati kandiletë. 8 Edhe Aaroni kur të dhezë kandiletë, të tymonjë mbi atë, thimiamë kurdo përpara Zotit ndë brezat tuai. 9 Mos bini thimiamë të huajë mbi atë, as kurban të diegurë gjithë, as dhuratë (të ngrëni), as mos derthç mbi atë kurban të piri. 10 Edhe Aaroni do të bënjë shpërblim mbi brirët t’asai një herë ndë vit, me gjakun’ e dhuratësë shpërblimit për faj; një herë ndë vit do të bënjë shpërblim mbi atë ndër brezat tuai, këjo (është) fort e shënjtëruarë te Zoti.
11 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 12 Kur të marrç kryet’ (e emëravet) të bijet Israilit pas numërit atyre, atëhere çdo njeri t’i apë Zotit shkëmbesë për shpirtin’ e ti, kur të nëmëronjç ata, që të mos vinjë ndonjë plagë mbi ata, kur t’i numëronjç, 13 këtë do t’apënë; gjithëkush të shkonjë ndë të numëruarët, gjymësë shiklle pas shikllësë vëndit mirë (shiklla [është] njëzet gjerahe) gjymësë shiklle (të jetë) dhurata e Zotit; 14 gjithëkush të shkojë ndë të numëruarët, që nga njëzet viet e përpietë ndë moshë, do t’i apë dhuratë Zotit. 15 I pasuri të mos apë më tepërë, edhe i vobegu të mos apë më pak së gjymësë shiklle, kur t’i apënë dhuratë Zotit, që të bënjënë çkëmbesë për shpirtërat tuai. 16 Edhe të marrç argjëndin’ e çkëmbesësë nga të bijt’ e Israilit, edhe ta përndorç për shërbesën’ e tendësë përmbëledhëjesë, edhe do të jetë te të bijt’ e Israilit për të përmëndurë përpara Zotit, që të bënetë çkëmbesë për shpirtërat tuai.
17 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 18 Edhe të bënjç një lanjëtore të ramtë, edhe (të bënjç) shtresën’ e asai të ramtë, që të lahenë, edhe ta vësh atë ndërmest tendësë përmbëledhëjesë e theroresë, edhe të vësh ujë nd’atë, 19 edhe Aaroni edhe të bijt’ e ati do të lanjënë duart e tyre e këmbët’ e tyre prei asai; 20 kur të hynjënë ndë tendët të përmbëledhëjesë, të lahenë me ujë, që të mos vdesënë, a kur t’i afrohenë theroresë për të bërë punën’ e lutëjesë, që të diegënë kurbanënë që bënetë ndë zjarr për Zotinë. 21 Atëhere të lanjënë duart’ e tyre e këmbët’ e tyre, që të mos vdesënjë; edhe ky do të jetë një nom i përhershim ndër ata, nd’atë edhe ndë farët t’ati ndër brezat t’atyre.
22 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 23 Edhe ti merr për vetëhenë tënde erëra të sgjedhura, pesë qint (shiklla) smirnë të këthiellëtë, edhe qinnamon me erë sa gjymësën’ e asai, dy qint e pesëdhietë (shiklla), edhe kallam me erë dy qint e pesëdhietë (shiklla), 24 edhe pesëqind (shiklla) kassi, pas shikllësë vëndit mirë, edhe një hin val ulliri, 25 edhe do t’e bënjç atë val të shënjtëruarë për të lyerë, të lyerë me erë pas mieshtrisë ati që bën erëra; do të jetë val i shënjtëruarë për të lyerë. 26 Edhe të lyenjç me atë tendën’ e përmbëledhëjesë, edhe arkën’ e deshmimit, 27 edhe truvezën’ edhe gjith’ enët’ e asai, edhe kandilen’ edhe enët’ e asai, edhe theroren’ e thimiamësë, 28 edhe theroren’ e kurbanit diegurë bashkë me enët e asai, edhe lanjëtoren’ edhe shtresën’ e asai. 29 Edhe t’i shënjtëronjsh ato, që të jenë fort të shënjtëruara, gjithëkush t’u piekë atyre, do të jet’ i shënjtëruarë.
30 Edhe të lyenjç Aaronin’ edhe bijt’ e ati, edhe t’i shënjtëronjç ata që të priftëronjën për mua. 31 Edhe t’u flaç të bijet Israilit, e t’u thuash: Ky do të jetë tek unë val i shënjtëruarë për të lyerë ndër brezat tuai, 32 mos derdhetë mbi mish njeriu, as të mos bëni (tiatërë) posi atë, pas të përzierit ati; ky (ësht’) i shënjtëruarë, (edhe) do të jetë i shënjtëruarë ndër ju; 33 kush të ndërtonjë posi atë, a kush ta përziejë atë me tiatërë gjë, do të shuhetë nga gjëndëja e ati.
34 Edhe Zoti i tha Moisiut: Merr për vetëhenë tënde erëra të mira, të pikuar’ erërash, e thua, e hallvanë, erëra të mira bashkë me livan të këthiellëtë, gjithësecila të ketë një (peshë), 35 edhe ta bënjç thimiamë të piekurë pas mieshtërisë ati që bën erëra të mira, të përzierë, të qëruarë, të shënjtëruarë, 36 edhe të shtypish (ca) nga këjo shumë të imëtë, edhe të vësh (ca) nga këjo përpara deshmimit ndë tendët të përmbëledhëjesë, atie tek do të dukem ty, do të jetë fort i shënjtëruarë ndër ju. 37 Edhe pas të përzierit kësaj thimiamë që do të bënjç, ju të mos bëni për vetëhenë tuai, do të jetë i shënjtëruarë te ti për Zotinë, 38 kush të bënjë (tiatërë) posi atë, që t’i marrë erë, do të shuhetë nga gjëndëja e ti.
1 And thou shalt make an altar to burn incense upon: of shittim wood shalt thou make it. 2 A cubit shall be the length thereof, and a cubit the breadth thereof; foursquare shall it be: and two cubits shall be the height thereof: the horns thereof shall be of the same. 3 And thou shalt overlay it with pure gold, the top thereof, and the sides thereof round about, and the horns thereof; and thou shalt make unto it a crown of gold round about. 4 And two golden rings shalt thou make to it under the crown of it, by the two corners thereof, upon the two sides of it shalt thou make it; and they shall be for places for the staves to bear it withal. 5 And thou shalt make the staves of shittim wood, and overlay them with gold. 6 And thou shalt put it before the vail that is by the ark of the testimony, before the mercy seat that is over the testimony, where I will meet with thee. 7 And Aaron shall burn thereon sweet incense every morning: when he dresseth the lamps, he shall burn incense upon it. 8 And when Aaron lighteth the lamps at even, he shall burn incense upon it, a perpetual incense before the LORD throughout your generations. 9 Ye shall offer no strange incense thereon, nor burnt sacrifice, nor meat offering; neither shall ye pour drink offering thereon. 10 And Aaron shall make an atonement upon the horns of it once in a year with the blood of the sin offering of atonements: once in the year shall he make atonement upon it throughout your generations: it is most holy unto the LORD.
11 ¶ And the LORD spake unto Moses, saying, 12 When thou takest the sum of the children of Israel after their number, then shall they give every man a ransom for his soul unto the LORD, when thou numberest them; that there be no plague among them, when thou numberest them. 13 This they shall give, every one that passeth among them that are numbered, half a shekel after the shekel of the sanctuary: (a shekel is twenty gerahs:) an half shekel shall be the offering of the LORD. 14 Every one that passeth among them that are numbered, from twenty years old and above, shall give an offering unto the LORD. 15 The rich shall not give more, and the poor shall not give less than half a shekel, when they give an offering unto the LORD, to make an atonement for your souls. 16 And thou shalt take the atonement money of the children of Israel, and shalt appoint it for the service of the tabernacle of the congregation; that it may be a memorial unto the children of Israel before the LORD, to make an atonement for your souls.
17 ¶ And the LORD spake unto Moses, saying, 18 Thou shalt also make a laver of brass, and his foot also of brass, to wash withal: and thou shalt put it between the tabernacle of the congregation and the altar, and thou shalt put water therein. 19 For Aaron and his sons shall wash their hands and their feet thereat: 20 When they go into the tabernacle of the congregation, they shall wash with water, that they die not; or when they come near to the altar to minister, to burn offering made by fire unto the LORD: 21 So they shall wash their hands and their feet, that they die not: and it shall be a statute for ever to them, even to him and to his seed throughout their generations.
22 ¶ Moreover the LORD spake unto Moses, saying, 23 Take thou also unto thee principal spices, of pure myrrh five hundred shekels , and of sweet cinnamon half so much, even two hundred and fifty shekels , and of sweet calamus two hundred and fifty shekels , 24 And of cassia five hundred shekels , after the shekel of the sanctuary, and of oil olive an hin: 25 And thou shalt make it an oil of holy ointment, an ointment compound after the art of the apothecary: it shall be an holy anointing oil. 26 And thou shalt anoint the tabernacle of the congregation therewith, and the ark of the testimony, 27 And the table and all his vessels, and the candlestick and his vessels, and the altar of incense, 28 And the altar of burnt offering with all his vessels, and the laver and his foot. 29 And thou shalt sanctify them, that they may be most holy: whatsoever toucheth them shall be holy. 30 And thou shalt anoint Aaron and his sons, and consecrate them, that they may minister unto me in the priest’s office. 31 And thou shalt speak unto the children of Israel, saying, This shall be an holy anointing oil unto me throughout your generations. 32 Upon man’s flesh shall it not be poured, neither shall ye make any other like it, after the composition of it: it is holy, and it shall be holy unto you. 33 Whosoever compoundeth any like it, or whosoever putteth any of it upon a stranger, shall even be cut off from his people.
34 ¶ And the LORD said unto Moses, Take unto thee sweet spices, stacte, and onycha, and galbanum; these sweet spices with pure frankincense: of each shall there be a like weight: 35 And thou shalt make it a perfume, a confection after the art of the apothecary, tempered together, pure and holy: 36 And thou shalt beat some of it very small, and put of it before the testimony in the tabernacle of the congregation, where I will meet with thee: it shall be unto you most holy. 37 And as for the perfume which thou shalt make, ye shall not make to yourselves according to the composition thereof: it shall be unto thee holy for the LORD. 38 Whosoever shall make like unto that, to smell thereto, shall even be cut off from his people.