1 Ndë u gjëntë (ndonjë) i vrarë nd’ atë dhe që t’ep Zoti Perëndia yt për të trashëguar’ atë, rënë fushësë, (edhe) të mos dihetë se cili e ka vrarë, 2 atëherë të dalënë pleqt’ e tu, e gjukatësit’ e tu, e të masënë qytetetë rreth e rrotullë të vrarit, 3 edhe nga ay qytet që të jetë më afërë të vrarit, pleqt’ e atij qyteti të marrënë një mushqerë, që të mos jetë vënë ndë punë, as të mos ketë hequrë sgjedhë, 4 edhe pleqt’ e atij qyteti të sbresënë mushqerrënë ndë një të çarë guri të ashpërë, që as nukë laronetë, as nukë mbilletë, edhe atie ndë të çarët të gurit t’i presënë qafënë mushqerrësë.
5 Edhe të afronenë priftëritë, të bijt’ e Leviut (sepse ata sgjodhi Zoti Perëndia yt t’i shërbenjën’ atij, edhe të bekonjënë mb’ emërit të Zotit, edhe ç’do të ndarë e ç’do plagë të gjukonetë pas fialës’ atyre);
6 edhe pleqt’ e atij qyteti që është më afërë të vrarit, të lanjënë duartë mbi mushqerrën’ e therë ndë të çarët të gurit, 7 edhe të përgjegjen’ e të thonë: Duartë t’ona s’e kanë derdhë këtë gjak, as sytë t’anë s’e kanë parë; 8 bënu i përdëllyershim, o Zot, te Israili që shpërbleve, edhe mos hith gjak të pafal mbi gjëndëjene tënde Israilnë. 9 Edhe do t’u falet’ atyre gjaku. Kështu të heqsh nga mezi yt gjakun’ e pafal, kur të bëjsh atë që ësht’ e pëlqyerë ndër sy të Zotit.
10 Kur të dalç të lëftojsh me arëmiqt’ e tu, edhe Zoti Perëndia yt t’i apë ata ndër duart të tua, e të marrç robëra nga ata, 11 e të shohç ndër robërat ndonjë grua të bukurë, e të dëshërojsh për të marrë atë për grua, 12 t’e biesh atë ndë shtëpit tënde, e t’i rruajsh kryetë, e t’i preç thonjtë, 13 e t’i sveç rrobat’ e robërisë që ka mbi atë, e të rrijë ndë shtëpit tënde, e të klanjë t’anë e t’ëmënë një muaj të tërë, pastaj të hyjsh te ajo, e të jesh burri i asaj, edhe ajo të jetë gruaja jote. 14 Edhe ndë kodittë të mos të pëlqenjë, atëherë ta lirojsh atë të shkonjë, edhe të mos e sheç atë me argjënt, të mos e tregëtojsh atë, sepse e përunje.
15 Ndë pastë ndonjë dy gra, njërënë të dashurë e tietrënë të mërziturë, edhe e dashura edhe e mërzitura t’i kenë piellë atij djem, edhe diali i parë të jetë i së mërziturësë, 16 atëherë, atë ditë kur t’u ndanjë gjënë të bijet, s’munt të bënjë për dialë të parë të birrë e të së dashurësë, e të mos e vështronjë me sy të birrë e të së mërziturësë, që është dial’ i parë; 17 po ta dijë të birrë e të së mërziturësë për dialë të parë, edhe t’i apë atij dy piesa nga gjithë ç’i gjëndetë, sepse është kryet’ e fuqis’ atij, paralindëjetë janë të këtij.
18 Ndë pastë ndonjë (njeri) bir krye-trashë e të pabindudrë, që s’i dëgjon zërit t’et, a zërit s’ëmësë, edhe si ta mundojën’ atë, të mos u dëgjonjë atyre, 19 atëherë i ati e e ëma ta zënë, e ta nxierrënë te pleqt’ e qytetit atij, edhe ndë portët të vëndit atij, 20 e t’u thonë pleqet qytetit atij: Ky biri ynë është krye-trashë e i pabindurë, s’na dëgjon zënë: është hamës, e pianec, 21 edhe të gjithë njerëzit’ e qytetit ati t’i siellënë me gurë, e të vritetë. Edhe të heqsh të keqenë nga mezi yt, edhe gjith’ Israili do të dëgjonjë e do të frikësonetë.
22 Edhe ndë pastë bërë ndonjë njeri fal për të vrarë, edhe të dënohetë për vdekëje, e ta varç atë ndë drut, 23 të mos mbesë kurmi i atij gjithë natënë mbi drut, po ta këllaç atë ndë varr atë ditë, (sepse i vierri është mallëkuarë nga Perëndia), që të mos pëganjë dhenë tënt, që t’ep Zoti Perëndia yt për trashëgim.
1 If one be found slain in the land which the LORD thy God giveth thee to possess it, lying in the field, and it be not known who hath slain him: 2 Then thy elders and thy judges shall come forth, and they shall measure unto the cities which are round about him that is slain: 3 And it shall be, that the city which is next unto the slain man, even the elders of that city shall take an heifer, which hath not been wrought with, and which hath not drawn in the yoke; 4 And the elders of that city shall bring down the heifer unto a rough valley, which is neither eared nor sown, and shall strike off the heifer’s neck there in the valley: 5 And the priests the sons of Levi shall come near; for them the LORD thy God hath chosen to minister unto him, and to bless in the name of the LORD; and by their word shall every controversy and every stroke be tried: 6 And all the elders of that city, that are next unto the slain man , shall wash their hands over the heifer that is beheaded in the valley: 7 And they shall answer and say, Our hands have not shed this blood, neither have our eyes seen it . 8 Be merciful, O LORD, unto thy people Israel, whom thou hast redeemed, and lay not innocent blood unto thy people of Israel’s charge. And the blood shall be forgiven them. 9 So shalt thou put away the guilt of innocent blood from among you, when thou shalt do that which is right in the sight of the LORD.
10 ¶ When thou goest forth to war against thine enemies, and the LORD thy God hath delivered them into thine hands, and thou hast taken them captive, 11 And seest among the captives a beautiful woman, and hast a desire unto her, that thou wouldest have her to thy wife; 12 Then thou shalt bring her home to thine house; and she shall shave her head, and pare her nails; 13 And she shall put the raiment of her captivity from off her, and shall remain in thine house, and bewail her father and her mother a full month: and after that thou shalt go in unto her, and be her husband, and she shall be thy wife. 14 And it shall be, if thou have no delight in her, then thou shalt let her go whither she will; but thou shalt not sell her at all for money, thou shalt not make merchandise of her, because thou hast humbled her.
15 ¶ If a man have two wives, one beloved, and another hated, and they have born him children, both the beloved and the hated; and if the firstborn son be hers that was hated: 16 Then it shall be, when he maketh his sons to inherit that which he hath, that he may not make the son of the beloved firstborn before the son of the hated, which is indeed the firstborn: 17 But he shall acknowledge the son of the hated for the firstborn, by giving him a double portion of all that he hath: for he is the beginning of his strength; the right of the firstborn is his.
18 ¶ If a man have a stubborn and rebellious son, which will not obey the voice of his father, or the voice of his mother, and that , when they have chastened him, will not hearken unto them: 19 Then shall his father and his mother lay hold on him, and bring him out unto the elders of his city, and unto the gate of his place; 20 And they shall say unto the elders of his city, This our son is stubborn and rebellious, he will not obey our voice; he is a glutton, and a drunkard. 21 And all the men of his city shall stone him with stones, that he die: so shalt thou put evil away from among you; and all Israel shall hear, and fear.
22 ¶ And if a man have committed a sin worthy of death, and he be to be put to death, and thou hang him on a tree: 23 His body shall not remain all night upon the tree, but thou shalt in any wise bury him that day; (for he that is hanged is accursed of God;) that thy land be not defiled, which the LORD thy God giveth thee for an inheritance.