1 Mos i bëjsh kurban Zotit Perëndisë tënt ka a berr, që të jet’ i fëlliqurë, a të ketë ndonjë të ligë, sepse e ka të ndyrë Zoti Perëndia yt.
2 Ndë u gjëntë ndë mest tënt, a mbë ndonjë vënt nga qytetet’ e tu që t’ep Zoti Perëndia yt, burr a grua që të ketë bërë ndonjë të keqe përpara Zotit Perëndisë tënt, e të ketë prishurë dhiatën’ e atij, 3 edhe të vejë e të lutnjë perëndira të tierë, e t’u falet’ atyre, diellit, a hënësë, a ndonjëje nga ushtëria e qiellit, që s’kam urdhëruarë, 4 edhe t’epetë zë ty, e të dëgjojsh, e të vështrojsh me kujdes, edhe na (tek qënëka) e vërtetë edhe e plotë këjo kafshë, (se) u punua të këtillë të ndyrë ndë Israil, 5 atëherë të biesh jashtë dyeret tua atë burr a atë grua, që punuanë këtë punë të keqe, burrinë a gruanë, edhe t’i vraç me gurë, edhe kanë për të vdekurë, 6 prej golësë dy deshmitarëve, a tre deshmitarëve, të vritet’ ay që është për të vrarë; prej golësë një deshmitari të mos vritetë. 7 Duart’ e deshmitarëvet të jenë të paratë mbi atë, për të vrarë atë, pastaj duart’ e ç’do gjëndëje. Kështu do të nxierrsh të keqenë nga mezi yt.
8 Ndë qëlloftë ndonjë punë shum’ e fështirë për të gjukuarë, ndë mest të gjakravet, e ndë mest të gjyqevet, e ndë mest të plagëvet, për punë që hahenë përbrënda qytetevet tu, atëherë të ngrihesh e të veç ndë vënt që ka sgjedhë Zoti Perëndia yt, 9 edhe të veç te priftëritë Levitë, edhe te gjykatësi që është ndër ato dit, e të pyeç; edhe ata kanë për të dhënë zë ty për të ndarët’ e gjyqit, 10 edhe ke për të bërë pas fialësë që kanë për të thënë ty nga ay vëndi që ka sgjedhurë Zoti; edhe vështro të bëjsh pas gjithë sa kanë për të porositurë ty. 11 Ke për të bërë pas të ndarit nomit që kanë për të dhënë zë ty, edhe pas gjyqit që kanë për të thënë ty; të mos priresh nga fiala që kanë për të dhënë zë ty, mbë të diathtë a mbë të mëngjërë.
12 Edhe ay njeri që të jetë krye-lartë, e të mos i dëgjonjë priftit që rri t’i shërbenjë atie Zotit Perëndisë tënt, a gjykatësit, ay njeri ka për të vdekurë; edhe të nxierrsh të keqenë nga Israili. 13 Edhe gjithë gjëndëja do të dëgjonjë, e do të frikësonetë, edhe nukë do të madhështonenë më.
14 Si të hynjç nd’ atë dhe që t’ ep Zoti Perëndia yt, e të trashëgonjç atë, e të rrish nd’ atë, edhe të thuash: Do të vë mbëret mbi mua, posi gjithë kombatë që janë rreth e rrotullë meje, 15 me të vërtetë ke për të vënë mbëret mbi ty, atë që të sgjethnjë Zoti Perëndia yt. Të vësh mbëret mbi ty nga t’ët-vëllezër; nukë munt të vësh njeri të huajë mbi ty, që nuk’ (e ke) vëlla.
16 Po të mos shumonjë kuaj për vetëhen’ e tij, as të mos bierë përsëri gjëndëjenë nd’ Egjyftëri, për të shtuarë kuaj, sepse Zoti u tha juve: Të mos kthehi më nd’ atë udhë. 17 As të mos shumonjë gratë për vetëhen’ e tij, që të mos gënjehetë zemëra e atij; as të mos shumonjë fort argjëndin’ e arinë për vetëhen’ e tij.
18 Edhe kur të rrijë mbi fron të mbëretërisë tij, të shkruanjë për vetëhen’ e tij kartën’ e këtij nomi, mbë një vivli, (nga nomi) që është përpara priftëret, Levitëvet. 19 Edhe këtë ta ket’ afërë tij, edhe ta këndonjë gjithë dit e jetësë tij, që të xënjë t’i ketë frikë Zotit Perëndisë tij, të ruanjë gjithë fialët’ e këtij nomi, e këto urdhërata, që t’i bënjë ato, 20 që të mos lartonetë zemëra e atij më lart se të vëllezëritë, edhe të mos priretë nga porositë mbë të diathtë a mbë të mëgjërë, që të bënetë ditë-gjatë ndë mbëretërit të tij, ay edhe të bijtë, ndë mest të Israilit.
1 Thou shalt not sacrifice unto the LORD thy God any bullock, or sheep, wherein is blemish, or any evilfavouredness: for that is an abomination unto the LORD thy God.
2 ¶ If there be found among you, within any of thy gates which the LORD thy God giveth thee, man or woman, that hath wrought wickedness in the sight of the LORD thy God, in transgressing his covenant, 3 And hath gone and served other gods, and worshipped them, either the sun, or moon, or any of the host of heaven, which I have not commanded; 4 And it be told thee, and thou hast heard of it , and enquired diligently, and, behold, it be true, and the thing certain, that such abomination is wrought in Israel: 5 Then shalt thou bring forth that man or that woman, which have committed that wicked thing, unto thy gates, even that man or that woman, and shalt stone them with stones, till they die. 6 At the mouth of two witnesses, or three witnesses, shall he that is worthy of death be put to death; but at the mouth of one witness he shall not be put to death. 7 The hands of the witnesses shall be first upon him to put him to death, and afterward the hands of all the people. So thou shalt put the evil away from among you.
8 ¶ If there arise a matter too hard for thee in judgment, between blood and blood, between plea and plea, and between stroke and stroke, being matters of controversy within thy gates: then shalt thou arise, and get thee up into the place which the LORD thy God shall choose; 9 And thou shalt come unto the priests the Levites, and unto the judge that shall be in those days, and enquire; and they shall shew thee the sentence of judgment: 10 And thou shalt do according to the sentence, which they of that place which the LORD shall choose shall shew thee; and thou shalt observe to do according to all that they inform thee: 11 According to the sentence of the law which they shall teach thee, and according to the judgment which they shall tell thee, thou shalt do: thou shalt not decline from the sentence which they shall shew thee, to the right hand, nor to the left. 12 And the man that will do presumptuously, and will not hearken unto the priest that standeth to minister there before the LORD thy God, or unto the judge, even that man shall die: and thou shalt put away the evil from Israel. 13 And all the people shall hear, and fear, and do no more presumptuously.
14 ¶ When thou art come unto the land which the LORD thy God giveth thee, and shalt possess it, and shalt dwell therein, and shalt say, I will set a king over me, like as all the nations that are about me; 15 Thou shalt in any wise set him king over thee, whom the LORD thy God shall choose: one from among thy brethren shalt thou set king over thee: thou mayest not set a stranger over thee, which is not thy brother. 16 But he shall not multiply horses to himself, nor cause the people to return to Egypt, to the end that he should multiply horses: forasmuch as the LORD hath said unto you, Ye shall henceforth return no more that way. 17 Neither shall he multiply wives to himself, that his heart turn not away: neither shall he greatly multiply to himself silver and gold. 18 And it shall be, when he sitteth upon the throne of his kingdom, that he shall write him a copy of this law in a book out of that which is before the priests the Levites: 19 And it shall be with him, and he shall read therein all the days of his life: that he may learn to fear the LORD his God, to keep all the words of this law and these statutes, to do them: 20 That his heart be not lifted up above his brethren, and that he turn not aside from the commandment, to the right hand, or to the left: to the end that he may prolong his days in his kingdom, he, and his children, in the midst of Israel.