1 Kur të rrish të hash bashkë me bujar, vështro mirë (ato që kanë vënë) përpara teje,
2 edhe vër-i thikënë qafësë s’ate, ndë je hamës.
3 Mos dëshëro gjellët’ e ati, sepse këto janë të ngrëna kobimi.
4 Mos ki kujdes të bënesh i pasurë, hiq dorë prej mëntëjesë s’ate.
5 A do të shtiesh sytë mbi atë gjë që s’është? Sepse (pasëja) bën me të vërtetë për vetëhen’ e saj krahë, e fluturon ndë qiell posi shqiponjë.
6 Mos ha bukën’ e smir-keqit, as mos dëshëro gjellët’ e ati,
7 sepse sikundrë mendon ndë zemërët të ti, i këtillë është. Ha e pi, thotë ty, po zemëra e ati nuk’ është bashkë me ty.
8 Bukënë (që) hëngre do t’e viellç, edhe do të humbasç ligjëratat’ e ëmbëla.
9 Mos i këshillo ndë vesht të marrit, sepse do të hedhë poshtë urtësin’ e fialëvet tua.
10 Mos çkul kufinj të vietërë, edhe mos shkel nd’ arët të varfërëvet,
11 sepse Shpërblimtari i atyre (ësht’) i fortë; ay do të shikonjë gjyqin’ e atyre kundrë teje.
12 Ngjit zëmërënë tënde pas mësimit, edhe veshët’ e tu pas fialëvet urtësisë.
13 Mos u kurce të mësonjç dialënë, sepse ndë i rënç ati me shkop, nukë do të vdesë;
14 tuke i rënë ati me shkop, do t’i shpëtonjç shpirtinë nga hadhi.
15 Biri im, ndë u bëftë zëmëra jote e mënçëme, do të gëzonet’ edhe zemëra ime;
16 edhe veshnjet’ e mia do të gëzonenë, kur të flasënë dreitë buzët’ e tua.
17 Zemëra jote le të mos u ketë zëli faltorëvet, po (ki) frikë Zotit gjithë ditënë,
18 sepse me të vërtetë (është) shpagim, edhe shpëresa jote nukë do të këputetë.
19 Pa dëgjo ti, o biri im, edhe bënu i urtë, edhe drejto zemërënë tënde mb’ udhët.
20 Mos rri bashkë me verë-pirësit, as bashkë me plank-prishësit që hanë mish,
21 sepse verë-pirësi edhe plank-prishësi do të bënenë të vobeq, edhe gjumashi do të vishetë me lecëka.
22 Dëgjo-i t’-yt-et që të ka piellë, edhe mos e përqesh t’et-ëmë, kur të plaketë.
23 Bli të vërtetënë, edhe mos e shit diturinë, e mësimnë, e urtësinë.
24 I ati të dreitit do të gëzonetë fort, edhe kush piell (bir) të urtë, do të gëzonetë për atë.
25 Yt-atë e jot-ëmë do të gëzonenë, po më fort do të gëzonet’ ajo që të polli.
26 Biri im, ep-më zëmërënë tënde, edhe syt’ e tu le të shikonjënë udhët’ e mia,
27 sepse kurva (është posi) grop’ e thellë, edhe e huaja posi pus i ngushtë.
28 Edhe ajo bën pritë posi kursar, edhe shton faltorëtë ndër njerëzit.
29 Kush (ësht’) i mierë? Kush psherëtin? Kush zihetë? Kush flet fialë të kota? Kush rrihetë pa ndonjë punë? Kush kuq sytë?
30 Ata që ngrysenë ndë verët, ata që shkonjënë kohënë tuke kërkuarë verë të mirë.
31 Mos vështro verënë se ësht’ e kuqe, se ngjyen qeftinë, se sbret shijazi.
32 Më ndë funt kafshon posi gjarpër, thumbon posi beronjë;
33 syt’ e tu do të shikonjënë (gra) të huaja, edhe zemëra jote do të flasë (fialë) të paturpshime;
34 edhe do të jesh posi ay që flë ndë kërthizët të detit, edhe posi ay që dirgjetë ndë majët të drusë lundrësë;
35 (do të thuash) Më bininë, edhe nukë më dhëmpte, më rrihninë, edhe nukë ndinjam, kurë do të sgjonem, që të vete, e të kërkonj atë përsëri?