1 Edhe tashi kështu thotë Zoti, krietari yt, o Jakov, edhe gatonjësi yt, o Israil. Mos ki frikë, sepse unë të shpëtova, të thirra me emërinë tënt: je imi.
2 Kur të shkojsh ndëpër ujërat, do të jem bashkë me ty, edhe (kur të shkojsh) ndëpër lumrat, nukë do të vërshonjënë mbi ty; kur të ecënjësh ndëpër zjarr, nukë do të digjesh, as nukë do të dhizetë flaka mbi ty.
3 Sepse unë (jam) Zoti Perëndia yt, Shënjti i Israilit, Shpëtimtari yt; për shpërbliminë tënt dhashë Egjyftërinë, për ty (dhashë) Ethiopinë e Sebanë.
4 Që kur se qe i ndershim ndër syt të mi, u lëvdove, edhe unë të desha, edhe do t’ap shumë njerës për ty, edhe gjëndëje për kryetë t’at.
5 Mos ki frikë, sepse unë jam bashkë me ty; nga an’ e të lindurit do të bie farënë tënde, edhe nga an’ e të perënduarit do të mbëleth;
6 do t’i them anësë borësë: Ep, edhe anësë shiut: Mos e ndal, bier tëm-bij prej së largu, edhe tëme-bila nga anët’ e dheut,
7 gjithë sa kluhenë me emërinë t’im, sepse i kriova ata për lavdinë t’ime, i gatova ata e i bëra ata.
8 Nxir gjëndëjen’ e verburë edhe që ka sy, edhe të shurdhurënë, edhe që ka veshë.
9 Le të mbëlidhenë gjithë kombatë, edhe le të përmbëlidhenë gjëndëjetë: cili ndë mest t’atyreve dha zë për këtë, edhe na dëfteu të paratë? Le të bienë deshmitarët’ e tyre, edhe le të lahenë; a le të dëgjonjënë, edhe le të thonë: (Këjo ësht)’ e Vërtetë.
10 Ju (jeni) deshmitarët’ e mi, thotë Zoti, edhe shërbëtori im, që sgjodha të xini edhe të më besoni, edhe të kupëtoni se unë (jam) ay vetë; përpara meje s’ka qënë (tietërë) Perëndi, as nukë do të jetë pas meje.
11 Unë, unë (jam) Zoti, edhe përveç meje s’ka shpëtimtar.
12 Unë dhashë zë, e shpëtova, e dëfteva; edhe s’ka qënë ndër ju (perëndi) i huajë, edhe ju jeni deshmitarët’ e mi, thotë Zoti, edhe unë Perëndia.
13 Edhe përpara se të bënej dita, unë vetë kam (qënë), edhe s’ka (ndonjë) të shpëtonjë nga dora ime; kam për të bërë, edhe kush munt ta kthenjë prapë atë.
14 Kështu thotë Zoti, Shpërblimtari juaj, Shënjti i Israilit: Për ju dërgova ndë Vavillonë, edhe prura poshtë gjithë të ikuritë, edhe Halldhejtë që mburreshinë mbë lundrat.
15 Unë (jam) Zoti, Shënjti juaj, Krietari i Israilit, Mbëreti juaj.
16 Kështu thotë Zoti, ay që bëri udhë ndë det, edhe rrugë ndër ujërat të forta.
17 Ay që nxori qerre, e kuaj, ushtëri, e (burra) të fortë; (të gjithë) bashkë u shtrinë poshtë, nuk’ u ngritnë, humpnë, u shuanë posi shtupë.
18 Mos kujtoni të paratë, edhe mos mendoni të vietratë.
19 Na unë tek do të bënj një kafshë të re: tashi do të lintnjë (dielli), a nukë do t’e dini atë? Me të vërtetë do të bënj udhë ndë shkretëtirët, lumëra ndë dhe të thatë.
20 Bishat’ e fushësë do të më lëvdonjënë, çakajtë, edhe zoqt’ e struthokamillevet, sepse ap ujë ndë shkretëtirët, lumra ndë dhe të thatë, që të ujit gjëndëjenë t’ime, që e kam të sgjedhurë.
21 Ajo gjëndëja që gatova për vetëhenë t’ime, do të tregonjë lavdiminë t’im.
22 Po ti, o Jakov, nukë më thirre, po ti, o Israil, u rëndove prej meje.
23 Nukë më prure shqerrat’ e kurbanevet tu të diegura gjithë, as nukë më nderove me kurbanet’ e tu. Unë nukë të bëra të më shërbejsh me dhurata, as nukë të rëndova me thymiamë;
24 nukë bleve me argjënt kallam (ere të mirë) për mua, as nukë më mbushe me të majmit’ e kurbanevet tu, po më trubëllove me falet’ e tu, më rëndove me panomit’ e tua.
25 Unë, unë jam ay që shuanj falet’ e tu për punët t’ime, edhe nukë do të kujtonj falet’ e tu.
26 Kujto më; le të gjukonemi bashkë, thuaj ti, që të lahesh.
27 Yt-gjysh fëleu, edhe mësonjësit’ e tu më punuanë paudhë.
28 Përandaj do të bënj të ndyrë krerët’ e shënjtëroresë, edhe do t’i ap Jakovit mallëkim, edhe Israilit të shara.