1 Mos nxierrç zë të rrem; mos bënesh me një fialë me të paudhinë, që të dalç deshmitar i rrem.
2 Mos veç pas të shumëvet mbë të keqet, as mos flaç kur bënetë gjyq, që të priresh pas të shumëvet për të prishurë (gjyqinë);
3 as mos kesh sy mbë të vobegunë ndë gjyqt t’ati.
4 Ndë përpiekç kan’ e arëmikut tënt a gomarin’ e ati humbur’ udhënë, t’ia kthenjç ati fare.
5 Ndë pafsh gomarin’ e ati që të ka mëri rrëzuarë nga barra e ati, e të ikënjç e të mos i ndihç, po t’i ndihç (e ta ngarkoni) bashkë.
6 Mos i prishç gjyqinë të vobegut tënt ndë gjyqt t’ati.
7 Hiq dorë nga pun’ e paudhë, edhe mos u bën shkak të vritet’ i pafaji e i drejti, sepse unë nukë do të nxier të drejtë të shtrembëtinë.
8 Edhe mos marrç dhurëti, sepse dhurëtitë verbonjën’ (edhe) të mënçiminë, edhe prishënë fialët’ e të drejtëvet.
9 Edhe mos shtrëngonjç (njeri) të huajë, sepse ju njihni shpirtin’ e të huajit, sepse edhe ju qetë të huaj ndë dhe të Egjyptërisë.
10 Gjashtë viet të mbiellç dhenë tënt, edhe t’i mbëlethç drithinë, 11 edhe të shtatinë (vit) ta lësh të prëhetë, e të mbesë pa punuarë, që të hanë të vobegët’ e gjëndëjesë sate, edhe ç’të mbesë le ta hanë shtëzët’ e fushësë. Kështu të bënjç për vështinë tënt, (e) për ullishtënë tënde.
12 Gjashtë dit të bënjç punët’ e tua, edhe të shtatënë ditë të prëhesh, që të prëhetë kau yt, e gomari yt, edhe të marrë frymë i biri shërbëtoresë sate, e i huaji.
13 Edhe t’u mbani vesh gjithë sa u fola juve, mos zëni n’gojë emër perëndirash të tierë, as të dëgjonetë nga goja jote.
14 Tri herë ndë vit të mbash të kremte për mua.
15 Të ruanjç të kremten’ e të pabrumëjevet, shtatë dit të hash bukë pa brumë, sikundrë të urdhërova ty pas kohës’ urdhëruarë të muajit Abibit, sepse nd’atë (muaj) dolle nga Egjyptëria, edhe asndonjë të mos duketë përpara meje me duar thatë,
16 edhe të kremten’ e të korrit, drithëravet para të mundimevet tu, që mbolle nd’arët, edhe të kremten’ e mbëledhëjesë (pemëvet), ndë të mbaruarit të vitit, si të mbëlethç pemët’ e tua nga ara.
17 Tri herë ndë vit të duketë çdo mashkulli yt përpara Zotit Perëndisë.
18 Mos biesh gjakun’ e kurbanit tim me bukë të mbrume, as të mos mbesë të majmit’ e së kremtesë sime gjer ndë mëngjes.
19 Të biesh duart’ e para të drithëravet para të dheut tënt ndë shtëpi të Zotit Perëndisë tënt. Mos piekç keth ndë klumësht të s’ëmësë.
20 Na unë tek po dërgonj ëngjëll përpara teje, që të të ruanjë mb’udhë, edhe të të siellë nd’atë vënt që bëra gati,
21 ki frikë ati, edhe dëgjo zën’ e ati; mos zemëronjç atë, sepse nukë do të ndëlenjë fajet’ e tu, sepse emëri im (është) nd’atë. 22 Po ndë paç kujdes të dëgjonjç zën’ e ati, edhe të bënjç gjithë sa them, atëhere unë do të jem arëmiku i arëmiqet tu, edhe kundrastari i kundrastarëvet tu.
23 Sepse ëngjëlli im do të shkonjë përpara teje, edhe do të futnjë ty te Amoritët, e te Hittitët’, e te Perizzitët’, e te Hanaanitët’, e te Hivitët’, e te Jebusitëtë, edhe unë do t’i shuanj ata. 24 Mos u falesh perëndirave atyre, as mos luç ata, as mos punonjç pas punëvet atyre, po t’i shuanjç ata, e të thyenjç idhujt’ e atyreve.
25 Edhe të lutni Zotinë Perëndinë tuai, edhe ay do të bekonjë bukënë tënde, edhe ujëtë tat, edhe do të largonj (çdo) sëmundëje nga ti, 26 (edhe) nukë do të jetë (kafshë) pa piellë, e shterpë mbi dhet tënt; do të bënj të plotë numërin’ e ditvet tu.
27 Do të dërgonj frikënë time përpara teje, edhe do të shuanj gjithë çdo gjëndëje, që vien ti mbi atë, edhe do të bënj gjith’ arëmiqt’ e tu të të kthenjënë kurrizënë, 28 edhe do të dërgonj përpara teje grerëza, edhe do të dëbonjënë përpara teje Hivitët’ e Hanaanitët’, e Hittitëtë. 29 Nukë do të dëbonj ata përpara teje për një vit, që të mos shkretonetë dheu, e shumonenë bishat’ e fushësë kundrë teje, 30 pak nga pak do të dëbonj ata përpara teje, gjersa të shtoneç e të pushtonjç dhenë.
31 Edhe do të vë sinoretë e tu që nga Deti i Kuq, gjer ndë det të Filistejvet, edhe që nga shkretëtira, gjer ndë lumt, sepse do t’ap ndë duart të tua ata që rrinë nd’atë vënt, edhe do të dëbonjç ata përpara teje. 32 Të mos lithç fialë bashkë me ata, as me perëndirat’ e atyreve; 33 nukë do të rrinë ndë dhet tënt, që të mos të bënjënë të fëlenjç mbë mua, sepse ndë luç perëndirat’ e atyreve, këjo do të jetë një kurth për ty fare.