1 Na Zoti tek po sbras dhenë, edhe po e shkreton, e po e përmbys, e po shpërndan vëndësitë.
2 Edhe do të jetë posi gjëndëja, kështu (edhe) prifti; posi shërbëtori, kështu (edhe) i zoti; posi shërbëtoreja, kështu (edhe) e zonja; posi blerësi, kështu (edhe) shitësi; posi hua-dhënësi, kështu (edhe) hua-marrësi; posi ay që merr uzurë, kështu (edhe) ay që i lan uzurë ati.
3 I tërë dheu do të sbrazetë, edhe i tërë do të svishetë, sepse Zoti foli këtë fialë.
4 Dheu mba zi, fyshketë, bota ligështonetë, fyshketë, të mëdhenjt’ e gjëndëjevet dheut janë ligështuarë.
5 Edhe dheu u ndye ndënë vëndësit ti, sepse prishnë nometë, ndërruan’ urdhërimetë, thyenë dhiatën’ e përjetëshime.
6 Përandaj mallëkimi hëngri dhenë, edhe ata që rrininë nd’ atë, u shkretuanë; përandaj vëndësit’ e dheut u doqnë, edhe pak njerës mbetnë.
7 Ver’ e re klan, vështi ësht’ i pafuqishim, gjith’ ata që kishinë zëmërë të gëzuarë psherëtinjënë.
8 Gëzimi i tymbanavet pushon, zallahia e të gëzuaret mbaronetë, gëzimi i qitharësë pushon.
9 S’kanë për të pirë verë me kënkë; të pirët’ e fortë do të jetë të hidhurë te ata që e pinë.
10 Qyteti të shkretuarit humbi, ç’do shtëpi u mbyll, që të mos hynjë (njeri).
11 Klithmë (është) ndër udhët për verënë, ç’do gëzim shkoi, gëzimi i vëndit iku.
12 Qyteti mbeti i shkretë, edhe portës’ i ra prishëje.
13 Kur të bënetë kështu ndë mest të dheut ndër gjëndëjet, (do të jetë) posi të shkundurit’ e ullirit, edhe të përkoquritë si të pushonjë të vielëtë.
14 Këta do të ngrenë zën’ e tyre, do të këndonjënë për madhërin’ e Zotit, do të thërrasënë me zë të math nga an’ e detit.
15 Përandaj lavdoni Zonë ndër grykat, emërin’ e Zotit Perëndis’ Israilit ndër dheujëzat të detit.
16 Që nga fundi i dheut dëgjuam kënkë: Qoftë lëvduar i Dreiti. Po unë thashë: Un’ i ngrati, un’ i ngrati! Mjeri unë! Të pabesëtë punuanë pabesë, po, të pabesëtë punuanë shumë pabesë.
17 Frikë, e gropë, e dhokan (është) për ty, o vëndësi i dheut.
18 Edhe ay që ikën nga zëri i frikësë do të bierë ndë gropët; edhe ay që del nga mesi i gropësë do të zihetë ndë kurth, sepse dyerëzatë përsipërë janë hapurë, edhe themelit’ e dheu tundenë.
19 Dheu u thërrmua, dheu i tërë u tret, dheu luajti fort tepërë.
20 Dheu do të tundet’ andej e këtej posi i dejturi, do të ngrihetë vëndit posi kasollë; edhe panomia e ati do të rëndonetë mbi atë, edhe do të bierë, edhe nukë do të ngrihetë më.
21 Edhe atë ditë Zoti do të mundonjë ushtërin’ e të lartëvet (që janë) lart, edhe mbëretërit’ e dheut mbë dhet.
22 Edhe do të mbëlidhenë, (sikundrë) mbëlidhenë sklleftë ndë gropët, edhe do të mbyllenë ndë burk, edhe pas shumë diç do të vështronjën’ ata.
23 Atëhere hënësë do t’i vinjë turp, edhe dielli do të ketë turp, kur të mbëretëronjë Zoti i ushtërivet ndë malt të Sionësë e ndë Jerusalimë, edhe të lëvdonetë përpara pleqvet ti.