1 Edhe (ay) urdhëroi kujdestarin’ e shtëpisë ti, e tha: Mbush thasët’ e njerëzet me drithë, sa munt të mbanjënë, edhe vër’ argjëndin’ e gjithësecilit ndë grykët të thesit. 2 Edhe vërë potirinë tim, potirin’ e argjënttë, ndë grykët të thesit më të vogëlit, edhe argjëndin’ e drithit ati. Edhe (ay) bëri pas fialësë që i tha Josifi.
3 Ndë mëngjes si sbardhi drita, dërguanë njerëzitë, ata edhe gomarët’ e atyre. 4 Edhe passi duallë jashtë qytetit, pa larguarë shumë, Josifi i tha kujdestarit shtëpisë ti: Ngreu e ecë me vrap, e u bierë pas njerëzet, edhe si t’i harrinjç, thuaju: Përse bëtë keq ndë vënt të së mirësë? 5 A nuk’ (është) ky (potiri) që pi im zot me atë, edhe me atë dëften vërtet ato që do të bënenë? Keq e bëtë këtë punë që bëtë.
6 Edhe posa i harriu ata, u tha atyre këto fialë. 7 Edhe ata i thanë ati: Përse zoti ynë flet këto fialë? Qoftë lark, shërbëtorët’ e tu të bënjënë të tillë punë! 8 Na argjëndinë që gjetëm ndë grykët të thasëvet tanë, tek ta kthyem ty nga dheu i Hanaanit, e qysh do të vidhim nga shtëpia e tyt zot argjënt a ar? 9 Te cilido nga shërbëtorët’e tu të gjëndetë, le të vritetë, edhe neve do t’i bënemi shërbëtorë zotit tënë.
10 Edhe ay tha: Edhe tashi le të bënetë sikundrë thoni: te cilido të gjëndetë, do të bënetë shërbëtori im, edhe ju do të jeni të pafaj. 11 Edhe ata shpejtuanë e shkarkuanë gjithësecili thesin’ e ti mbë dhet, edhe gjithësecili hapi thesin’ e ti. 12 Edhe zuri të kërkonte nga më i madhi, e mbaroi mbë të vogëlinë, edhe potiri u gjent ndë thest të Veniaminit.
13 Atëhere ata çuarrë rrobet’ e tyre, edhe gjithësecili ngarkoi gomarin’ e ti, e u kthyenë ndë qytet. 14 Edhe hyri Judha edhe të vëllezëritë ndë shtëpī të Josifit, tek po ishte atie, edhe ranë përpara ati përdhe. 15 Edhe Josifi u tha atyreve: Ç’(është) këjo punë (që bëtë)? A nukë dini (ju) se unë jam një njeri që di se ç’bënetë me të vërtetë? 16 Edhe Judha tha: Ç’t’i themi tim zot? Ç’të flasëmë? A qysh të lajmë vetëhenë tonë? Perëndia gjeti të shtrembëtën’ e shërbëtorëvet tu, na tek jemi shërbëtorët’ e tim zot, edhe neve, edhe ay që iu gjënt potiri. 17 Edhe ay tha: Qoftë lark nga unë të bënj këtë; ati njeriu që iu gjënt potiri, ky do të më jetë shërbëtuar, edhe ju shkoni ndë paqtim te ata juaj.
18 Atëhere Judha iu afrua ati e tha: Të lutem, Zoti im, le t’i flasë një fialë ndë veshët tim zot shërbëtori yt, edhe le të mos ndizetë zemërimi yt kundrë shërbëtorit tënt, sepse ti (je) posi Faraoni. 19 Im zot pyeti shërbëtorët’ e ti, tuke thënë: Keni atë, a vëlla? 20 Edhe i tham tën zot: Kemi një atë plak, edhe një dialë të pleqërisë (ati), të vogëlë, edhe i vëllai vdiq, edhe vetëm’ ai ka mbeturë nga e ëma, edhe i ati e do (fort) atë. 21 Edhe (ti) u the shërbëtorëvet tu: Silleni atë tek unë që ta shoh me syt e mi. 22 Edhe (neve) i tham zotit tim: Diali s’munt të lërë t’anë, sepse ndë lëntë t’anë, (ay atëhere) do të vdesë. 23 Edhe ti u the shërbëtorëvet tu: Ndë mos arthtë bashkë me ju vëllai juaj më i vogëli, nukë do të më shihni sytë më.
24 Edhe kur vam te shërbëtori yt te im atë, ja tham fialët’ e tim zot. 25 Edhe ata ynë tha: Shkoni përsëri, e na blini pak drithë, 26 edhe (neve) tham: Nukë munt të sbresëmë, ndë mos qoftë bashkë me ne vëllai ynë më i vogëli, atëhere do të sbresëmë, sepse s’munt t’i shohëmë sytë njeriut ndë mos qoftë bashkë me ne vëllai ynë më i vogëli. 27 Edhe shërbëtori yt im atë na tha: Ju e dini se ime shoqe më polli dy (djem), 28 edhe njëri më doli nga duartë, edhe thashë: Me të vërtetë bisha e çori, edhe nuk’ e pashë atë gjer tashi, 29 ndë marrçi nga syt’ e mi edhe këtë, e t’i gjanjë ndonjë e keqe, do të më sbritni qimet’ e bardha me hidhërim ndë varrt.
30 Tashi pra kur të vete te shërbëtori yt te im atë, edhe djali të mos jetë bashkë me ne, (sepse shpirt’ i ati varetë nga shpirt’ i këti), 31 posa të shohë se nuk’ është diali, do të vdesë, edhe shërbëtorët’ e tu do t’i sbresënë qimet’ e bardha shërbëtorit tënt atësë tënë me hidhërim ndë varrt. 32 Sepse shërbëtori yt iu zotua tim et për dialënë, tuke thënë: Ndë mos ta prufsha atë ty, atëhere do të jem fajtuar tek im atë për kurdo.
33 Tashi pra, të lutem, le të mbesë shërbëtori yt ndë vënt të dialit shërbëtuar te im zot, edhe diali le të shkonjë bashkë me të vëllezërit e ti, 34 sepse qysh të vete te im atë, ndë mos qoftë bashkë me mua diali? Që të mos shoh atë të keqe, që ka për të gjeturë tem atë.