1 Edhe Moisiu mbëloth gjithë përmbëledhëjen’ e të bijet Israilit, e u tha: Këto (janë) fialëtë që urdhëroi Zoti për të bërë ato. 2 Gjashtë dit do të bënetë punë, edhe e shtata ditë do të jet’ e shënjtëruarë për ju, savvatë të prëjturë për Zotinë, gjithëkush të bënjë punë nd’atë (ditë) do të vritetë. 3 Të mos dhisni zjarr ndëpër gjithë të ndënjurat tuaja ditën’ e savvatësë.
4 Edhe Moisiu i foli gjithë përmbëledhëjesë të bijet Israilit, e u tha: Këjo (ësht’) ajo puna që urdhëroi Zoti, tuke thënë: 5 Merrni nga çdo dhuratë, që keni për Zotinë, kujt t’i donjë zemëra e ti, le t’i bierë dhuratënë Zotit: ar, e argjënt, e rame, 6 e të qielluartë, e të porfyrtë, e të kuqe, e vishnje, e (lesh) dhish, 7 e lëkura deshësh ngjyerë të kuqe, e lëkura çakajsh, e dru shittimi, 8 e val për dritë, e erëra të mira për valin’ e të lyerit, e për thimiamënë erë të mirë, 9 e gurë të thonjtë, e gurë për të vënë ndë efod, e ndë rrasët të kraharorit.
10 Edhe çdo njeri i mënçim ndë zemërët ndërmest jush, do të vinjë e do të bënjë gjithë sa urdhëroi Zoti: 11 tendënë, të mbuluarët’ e asai përqark, e mbulesën’ e asai, peronat’ e asai, e dërrasat’ e asai, shtyllat’ e asai, e shtresat’ e asai, 12 arkënë, e shulet’ e asai, shërblimtorenë, edhe kurtinënë që e mbulon, 13 truvezën’ edhe shulet e asai, e gjith’ enët’ e asai, e bukën’ e paravënësë, 14 e kandilenë për dritë, e enët’ e asai, e kandilet’ e asai, e valin’ e dritësë, 15 e theroren’ e thimiamësë, e shulet’ e asai, e lyerësin’ e valit, e thimiamënë me erë të mirë, e plafin’ e derësë të hyrit tendësë, 16 theroren’ e kurbanit diegurë, e trirën’ e asai të ramtënë, shulet’ e asai, e gjith’ enët’ e asai, lanjëtoren’ edhe shtresën’ e asai, 17 kurtinat’ e oborrit, shtyllat’ e ati, e shtresat’ e atyreve, e kurtinën’ e derës’ oborrit, 18 hunjt’ e tendësë, e hunjt’ e oborrit, e litarët’ e atyreve, 19 rrobat’ e punësë lutëjesë, që të bënjënë punën’ e lutëjesë ndë vënt të mirë, rrobat’ e shënjtëruara për priftin’ Aaron, edhe rrobat’ e të bijet ati, që të priftëronjë.
20 Edhe gjithë përmbëledhëja e të bijet Israilit dolli (jashtë) nga syt’ e Moisiut. 21 Edhe erthnë, çdo njeri që i rrihte zemëra, edhe gjithë kujt që i donte shpirti, pruri dhuratën’ e Zotit për punën’ e tendësë përmbëledhëjesë, edhe për gjithë shërbesën’ e asai, edhe për rrobat’ e shënjtëruara. 22 Edhe erthnë burra e gra, (gjithë) save u donte zemëra, edhe prunë rrathë duarsh, e vëthë, e unaza, e sumbulla, çdo enë t’artë, edhe gjithë sa prunë dhuratë ari për Zotinë. 23 Edhe çdo njeri që kishte të qielluartë, e të porfyrtë, e të kuqe, e vishnje, e (lesh) dhish, e lëkura deshësh ngjyerë të kuqe, e lëkura çakajsh, (i) prunë. 24 Gjithëkush munt t’epte dhuratë argjëndi e rameje, i prunë dhuratënë Zotit, edhe çdo njeri që kishte dru shittimi, për çdo punë të shërbesësë, (e) pruri.
25 Edhe çdo grua e mençime ndë zemërët, drithte me duart’ e saja, edhe binte të dredhura, të qielluartënë, e të porfyrtënë, (e) të kuqenë, e vishnjënë. 26 Edhe gjith’ ato gra, që u diftonte zemëra dituri, drithninë (lesh) dhish. 27 Edhe parësia prunë gurët’ e thonjtë, e gurët’ e të ngulurit, e për rrasën e kraharorit, 28 edhe erërat’ e mira, e valinë për dritë, e val për të lyerë, edhe për thimiamënë me erë të mirë. 29 Të bijt’ e Israilit prunë dhuratë për Zonë me dashuri t’atyre, çdo burr e grua, që u donte zemëra të bininë për gjith’ atë punënë që urdhëroi Zoti të bënej nga dora e Moisiut.
30 Edhe Moisiu u tha të bijet Israilit: Shihni, Zoti thirri me emër Bezaleelinë të birin’ e Urit, të birit Hurit, nga fara e Judhesë. 31 Edhe e mbushi me frymë të hieruarë, me dituri, me urtësi, me dije, edhe me çdo mieshtëri, 32 që t’i piellë mëndeja punë me mieshtëri, kaqë sa të punonjë ar, e argjënt, e rame, 33 edhe të gërvishtë gurë për të vënë, e të gëdhentnjë dru për punë, për gjithë çdo punë mieshtërie. 34 Edhe i dha ndë zemërët t’ati që të mësonjë, ay, edhe Aholiabi i biri Ahisamakut, nga fara e Danit. 35 Këtyre u mbushi zemrënë me urtësi, që të punonjënë çdo punë të gërvishturi, e mieshtërie, e të qendisuri, ndë të qielluartë, e ndë të porfyrtë, (e) ndë të kuqe, e ndë vishnje, edhe ati që ent plëhurë, që punonjënë çdo punë, edhe u piell mëndeja punë mieshtërie.