1 Edhe kur të hynjç nd’ atë dhe që t’ep Zoti Perëndia yt për trashëgim, edhe të trashëgojsh atë, e të rrish nd’ atë, 2 atëherë të marrsh nga gjithë pemët’ e para të dheut, që të mbëlethsh nga ay dheu yt, që t’ep Zoti Perëndia yt, edhe t’i vësh ndë shportët, edhe t’i shpiesh nd’ atë vënt që të sgjethnjë Zoti Perëndia yt për të ndenjur’ atie emëri i tij. 3 Edhe të veç te prifti, që është ndër ato dit, e t’i thuash: Po i ap zë sot Zotit Perëndisë tënt, se hyra nd’ atë dhe, që iu përbetua Zoti atëret t’anë të na e apë.
4 Edhe prifti të marrë shportënë prej dorësë s’ate, edhe ta vërë përpara theroresë Zotit Perëndisë tënt.
5 Edhe të flaç e të thuash përpara Zotit Perëndisë tënt: Im-atë ish Syrian i humbur’ udhënë, edhe sbriti ndë Egjyftëri, edhe ndenji atie i huajë me pak njerës, u bë atie komp i math, e i fortë, e i shumë ndë numërë; 6 edhe Egjyftëtë na munduanë, e na shtrënguanë, e vunë mbi ne skllavëri të ashpërë;
7 edhe i klithm Zotit Perëndis’ atëret t’anë, edhe Zoti na dëgjoi zënë, edhe vështroi shtrëngatënë t’onë, e mundimnë t’anë, e acarimnë t’anë; 8 edhe Zoti na xori nga Egjyftëria me dorë të fortë, e me krah të ndejturë, e me çudi të mëdha, e me shenje, e me mërekulli; 9 edhe na kalli ndë këtë vënt, edhe na dha këtë dhe që rrieth klumësht e mjaltë;
10 edhe tashi, na tek prura pemët’ e para t’atij dheut, që më dhe ti, o Zot. Edhe t’i vësh ato përpara Zotit Perëndisë tënt, edhe të falesh përpara Zotit Perëndisë tënt.
11 Edhe të gëzonesh për gjithë të mirat që të dha Zoti Perëndia yt ty edhe shtëpisë s’ate, ti, edhe Leviti, edhe i huaji, që është ndë mest tënt.
12 Si të mbarojsh së dhietuari gjithë të dhietat’ e drithit tënt mbë të tretinë vit, vitin’ e së dhietësë, edhe t’i apsh Levitit, e të huajit, e të varfërit, e së vesë, edhe të hanë përbrënda dyeret tua, e të nginjenë, 13 atëherë të thuash përpara Zotit Perëndisë tënt: Qërova kushtimetë nga shtëpia, i dhash’ edhe Levitit, e të huajit, e të varfërit, e së vesë, pas gjith’ urdhërimevet tu që më urdhërove; nukë kapërceva porosit’ e tua, as nuk’ i harrova: 14 nukë hëngra prej asosh ndë vajët t’ime, as nukë mora prej asosh për ndonjë kafshë të ndyrë, as nukë dhashë prej asosh për të vdekurë, i dëgjova zënë Zotit Perëndisë t’im, bëra pas gjithë sa më urdhërove;
15 vështro nga shtëpia jote e shënjtëruara, nga qielli, edhe beko gjëndëjenë tënde Israilinë, edhe dhenë që na dhe, sikundrë u u përbetove atëret t’anë, atë dhenë që rrieth klumësht e mjaltë.
16 Sot të urdhëroi Zoti Perëndia yt të bëjsh këta urdhërime e këta gjyqe, përandaj të ruajsh e të bëjsh ato me gjithë zëmrënë tënde, e me gjithë shpirtinë tënt.
17 Ke sgjedhurë Zonë sot të jetë Perëndia yt, edhe të ecënjç mb’ udhët t’atij, e të ruajsh urdhërimet’ e atij, e porosit’ e atij, e gjyqet e atij, edhe t’i dëgjojsh zënë atij;
18 edhe Zoti të tha sot të jesh te ay gjëndëje e sgjedhurë, sikundrë të foli ty, edhe të ruajsh gjithë porosit’ e atij; 19 edhe të të bënjë të lartë përmbi gjithë kombat që ka bërë, për mburim, e për emërë, e për lavdi; edhe të jesh gjëndëje e shënjtëruarë te Zoti Perëndia yt, sikundrë foli.