1 Priftëritë Levitë, gjithë fara e Leviut, nukë do të kenë piesë as trashëgim bashkë me Israilinë: kanë për të ngrënë dhurëtit’ e Zotit që bënenë prej zjarri, edhe trashëgimin’ e atij. 2 Përandaj nukë do të kenë trashëgim ndë mest të vëllezëret tyre, Zoti është trashëgimi i atyre, sikundrë u tha atyre.
3 Edhe këjo do të jetë paga e priftëret nga gjëndëja që bënjënë kurban, a ka a berr; t’i apënë priftit shpatullënë, edhe nofullatë, edhe plëndësinë. 4 Pemët’ e para të grurit tënt, e të verësë s’ate, e të valit tënt, e leshin’ e parë të dhënet tua, t’ja apsh atij. 5 Sepse atë sgjodhi Zoti Perëndia yt nga gjithë farat’ e tua, që të rrijë përpara, e t’i shërbenjë emërit Zotit, ay edhe të bijt’ e atij për kurdo.
6 Edhe ndë arthtë ndonjë Levit prej ndonjë qyteti së tush, nga ç’do Israil, që rri ndë dhe të huajë, e të vinjë me gjithë mallin’ e shpirtit tij, nd’ atë vënt që të sgjethnjë Zoti, 7 atëherë t’i shërbenjë emërit Zotit Perëndisë tij, posi gjithë Levitëtë të vëllezërit’ e atij, që rrin’ atie përpara Zotit. 8 Të hanë piesatë sinjënjë, përveç asaj që u bie nga të shiturit’ e gjës’ atëret tyre.
9 Si të hynjç nd’ atë dhe që t’ep Zoti Perëndia yt, të mos xësh të bënjç pas të ndyravet atyre kombavet. 10 Të mos gjëndetë te ti (ndonjë njeri), që shkon ndëpër zjarr të birrë a të bilënë, a që shtie shortë, a që njeh që përpara kohëratë, a që shikon të fluturuarëtë, 11 a magjistar, a kënkëtuar, a që flet me djajtë, a që bën çudi, a shortëtar të vdekurish. 12 Sepse gjithë-kush bën këto (ësht’) i ndyrë te Zoti, edhe për punë të këtyre të ndyrave, Zoti Perëndia yt i dëbon ata prej syvet tu. 13 Të jesh i plotë përpara Zotit Perëndisë tënt. 14 Sepse këta komba që do të trashëgojsh, u mbajtnë vesh atyre që njohënë kohëratë që përpara, e shortëtarevet, po Zoti Perëndia yt nukë të la ty (të bëjsh) kështu.
15 Zoti Perëndia yt do të ngrerë një profit nga mezi yt ndër vëllezërit’ e tu, posi unë, t’ i dëgjoni atij; 16 pas gjithë sa kërkove prej Zotit Perëndisë tënt ndë Horeb ndë ditët të përmbëledhëjesë, kur the: Le të mos dëgjonj më zën’ e Zotit Perëndisë t’im, as të mos shoh më këtë zjarr të math, që të mos vdes. 17 Edhe Zoti më tha: Gjithë sa folnë janë të mira. 18 Do t’u ngre atyre një profit nga mezi i të vëllezëret atyre, posi ti, edhe do t’i vë atij ndë golët fialët’ e mia, edhe do t’u flasë atyre gjith’ ato që të urdhëronj unë atë. 19 Edhe ay njeri që të mos u dëgjonjë fialëvet mia, që do të flasë ay mb’ emërit t’im, unë kam për të kërkuarë (këtë) prej atij. 20 Po ay profit që të kuconjë, e të flasë mb’ emërit’ t’im atë fialë që s’e kam urdhëruar’ atë ta flasë, a ay që të flasë mb’ emërit të tierëve perëndirave, ay profit të vritetë. 21 Edhe ndë thënsh ndë zemërët tënde: Qysh do ta njohëm’ atë fialë që nuk’ e ka folë Zoti? 22 Kur të flasë ndonjë profit mb’ emërit të Zotit, edhe të mos dalë fiala, as të mos goditnjë, këjo ësht’ ajo fiala që nuk’ e ka folë Zoti; profiti foli atë me madhështi, të mos kini frikë nga ay.