Kapitulli V
1 Ini ndijekësitë e Tinëzot, porsi bij të dashunë, 2 e eccëni me të dashunë, porsi edhe Krishti desh neve, e dha vetëvetëhenë për nee offertë e ostie Tinëzot ndë erë të bukurë. 3 E katnë e paaglanë e gjithë kafshë të pëgana, o avaricienë, këto mos u gjetshinë ndër juu, si glet shejntet, 4 o të folë të këmbyem, o të bartunë n’fjalësh qi nukë glitenë kujnajtë, por maa fort ndë vepëra tue dhanë hiir. 5 Përse ju të dini këta, se gjithë kush ban të paaglanënë e kafshë të dhunuome o avaricienë, o ai qi të shërben idolavet, ai s’kaa pjessë ndë regjëniit të Krishtit e të Tinëzot. 6 E ruhii mos u ngënjenjë kush me fjalë të shprazëta; përse për këto kafshë vjen mënia e Tinëzot mbë bijt të paabessë. 7 E prashtu mos bani t’ini pjesëtarë n’sish; 8 përse mpari ishnjitë t’errëtë, e tash ini të driçim m’Tenëzonë. E eccëni porsi bijtë e dritëssë. - 9 Përse frujti i shpirtit anshtë ndë e gjithë mirat e të dërejta e vërteta.
15 Shihni si ju me urtë t’eccëni; jo porsi të paaditunë, ma porsi të ditunë, 16 ju tue bleem motnë, përse janë dittë e këqia. 17 E prashtu bani të mos ini të paandigluom, por të ndigluom, ju me ditunë e sija anshtë vollundedja e Tinëzot. 18 E mos dehii ndë venë, qi n’soje del gjithë të keqtë , por mbushii n’Shpirti Shenjt , 19 ju tue u gëzuom ndë vetëhenë, tue thanë psalma e himna e kankë të shpirtit, tue kënduom e tue gëzuom ndë zemërat tuoj Tinëzot; 20 tue i dhanë përherë hiir n’gjithë kafshëshit, pr’emënë të tinë Zot Jezu Krishtit, Tinëzot Atit , 21 e itëni ndë e përvutë njani tjetërit ndë nmnert të Krishtit.