Kapitulli III
13 U lus ju të mos mëngoni për mundimet të mij, qi u për juu pësova, përse lavdi anshtë uiji.
14 E për këta u prunjinj glunjëtë e mij m’Atët të Jezu Krishtit Zotit tinë, 15 qi vjen grishunë përindi i qiellet e i dheut, 16 përse ai t’u ep porsi anshtë begatija e tij n’gloriet së tij, ai me u forcuom me të mujtunë n’Shpirtit së vet ndë përbrendësa n’nierii , 17 përse Krishti të bunjë për feet ndë zemërat tuoj, të fabrikuom me fondament n’karitati, 18 përse ju të mundë mbërrini me gjithë shenjtitë e me paam të sijëtë anshtë të gjanëtë e të glatëtë, e të nthellëtë e të naltëtë, 19 ju me njohunë karitatnë e Krishtit, të madhtë maasse mundë kujtonemi, përse ju t’ini plot n’gjithë së plotashit së Tinëzot. 20 E atij qi anshtë i mujtunë ndë gjithë kafshët me baam maase na nukë kujtojmë na me lypunë, porsi n’virtutjet qi ndë nee vepëron , 21 e atij kloftë lavdi ndë klishët, për Krishtnë Jezu, ndë gjithë farë të shekujet. Amen.