1 Bekoje Zotin, o shpirti im!
O Zot, Perëndia im, sa i madhërishëm je!
Je veshur me shkëlqim e lavdi,
2 dhe mbështillesh me dritën si me rrobë.
Qiellin e shtrin porsi tendë,
3 banesat e tua të larta mbi ujëra i ndërton,
retë i bën si karrocë për vete
dhe ecën mbi krahët e erës.
4 Erërat i bën lajmëtarë të tu,
flakët e zjarrit shërbestarë të tu.
5 Tokën e vendose mbi themelet e saj,
nuk do të lëkundet kurrë.
6 E mbulove me humnerë si me rrobë,
ujërat qëndruan mbi male.
7 Prej qortimit tënd ikin,
prej zërit të gjëmimit tënd marrin arratinë.
8 Ngjiten maleve, zbresin fushave,
drejt vendit që u caktove.
9 U vure kufi që të mos e kapërcejnë
e të mos kthehen për të mbuluar tokën.
10 Ti i dërgon burimet ndër përrenj,
mes maleve ato rrjedhin.
11 U japin ujë gjithë kafshëve të fushës,
gomarëve të egër u shuajnë etjen.
12 Pranë tyre banojnë zogjtë e qiellit,
mes degëve dëgjohet kënga e tyre.
13 Prej banesave të tua të larta u jep ujë maleve,
toka ngopet me frytet e duarve të tua.
14 Ti rrit barin për bagëtinë
e bimët në dobi të njeriut,
që të nxjerrë ushqimin nga toka,
15 verën që gëzon zemrën e njeriut,
vajin që i ndriçon fytyrën
e bukën që i forcon zemrën.
16 Ngihen drurët e Zotit,
cedrat e Libanit që ai mbolli.
17 Atje bëjnë fole zogjtë,
bredhat janë banesa e shtërgut.
18 Malet e larta janë për dhitë e egra,
shkrepat strehë për vjedullat.
19 Bëre hënën për të shënuar stinët
dhe dielli e di kur të perëndojë.
20 Hedh errësirën e bëhet natë,
nëpër të enden gjithë egërsirat e pyllit.
21 Këlyshët e luanëve ulërijnë për gjah,
nga Perëndia kërkojnë ushqim.
22 Kur lind dielli, mblidhen
e shtrihen nëpër strofkat e tyre.
23 Njeriu del për punë
e lodhet deri në mbrëmje.
24 Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot!
Të gjitha i ke bërë me urti!
Toka është plot me krijesat e tua.
25 Ja deti i madh e i gjerë!
Atje ka zvarranikë të panumërt,
gjallesa të vogla e të mëdha.
26 Atje lundrojnë anije,
Leviatani që krijove për të luajtur në të.
27 Të gjitha presin prej teje
ushqimin në kohën e duhur.
28 Ti u jep, ato mbledhin,
ti hap dorën, ato ngihen me të mira.
29 Ti fsheh fytyrën, ato tmerrohen,
ua heq frymën, ato ngordhin
e kthehen përsëri në pluhur.
30 Ti dërgon frymën tënde, ato krijohen,
ti përtërin faqen e tokës.
31 Lavdia e Zotit qëndroftë përjetë!
U gëzoftë Zoti për veprat e tij!
32 Ai hedh sytë mbi tokë e ajo dridhet,
prek malet e nxjerrin tym.
33 Do t'i këndoj Zotit gjithë jetën time,
do ta përhimnoj Perëndinë tim sa të jem gjallë.
34 I pëlqeftë kënga ime
e unë do të ngazëllej në Zotin.
35 U zhdukshin mëkatarët nga toka,
të paudhët mos qofshin më.
Bekoje Zotin, o shpirti im!
Aleluja!
1 alleluia
Confitemini Domino et invocate nomen eius
adnuntiate inter gentes opera eius
2 cantate ei et psallite ei narrate omnia mirabilia eius
3 laudamini in nomine sancto eius
laetetur cor quaerentium Dominum
4 quaerite Dominum et confirmamini quaerite faciem eius semper
5 mementote mirabilium eius quae fecit
prodigia eius et iudicia oris eius
6 semen Abraham servi eius filii Iacob electi eius
7 ipse Dominus Deus noster in universa terra iudicia eius
8 memor fuit in saeculum testamenti sui
verbi quod mandavit in mille generationes
9 quod disposuit ad Abraham
et iuramenti sui ad Isaac
10 et statuit illud Iacob in praeceptum
et Israhel in testamentum aeternum
11 dicens tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae
12 cum essent numero breves
paucissimos et incolas eius
13 et pertransierunt de gente in gentem
et de regno ad populum alterum
14 non reliquit hominem nocere eis et corripuit pro eis reges
15 nolite tangere christos meos
et in prophetis meis nolite malignari
16 et vocavit famem super terram
omne firmamentum panis contrivit
17 misit ante eos virum in servum venundatus est Ioseph
18 humiliaverunt in conpedibus pedes eius
ferrum pertransiit anima eius
19 donec veniret verbum eius
eloquium Domini inflammavit eum
20 misit rex et solvit eum princeps populorum et dimisit eum
21 constituit eum dominum domus suae
et principem omnis possessionis suae
22 ut erudiret principes eius sicut semet ipsum
et senes eius prudentiam doceret
23 et intravit Israhel in Aegyptum
et Iacob accola fuit in terra Cham
24 et auxit populum eius vehementer
et firmavit eum super inimicos eius
25 convertit cor eorum ut odirent populum eius
ut dolum facerent in servos eius
26 misit Mosen servum suum Aaron quem elegit ipsum
27 posuit in eis verba signorum suorum
et prodigiorum in terra Cham
28 misit tenebras et obscuravit et non exacerbavit sermones suos
29 convertit aquas eorum in sanguinem et occidit pisces eorum
30 dedit terra eorum ranas
in penetrabilibus regum ipsorum
31 dixit et venit cynomia
et scinifes in omnibus finibus eorum
32 posuit pluvias eorum grandinem
ignem conburentem in terra ipsorum
33 et percussit vineas eorum et ficulneas eorum
et contrivit lignum finium eorum
34 dixit et venit lucusta et bruchus cuius non erat numerus
35 et comedit omne faenum in terra eorum
et comedit omnem fructum terrae eorum
36 et percussit omne primogenitum in terra eorum
primitias omnis laboris eorum
37 et eduxit eos in argento et auro
et non erat in tribubus eorum infirmus
38 laetata est Aegyptus in profectione eorum
quia incubuit timor eorum super eos
39 expandit nubem in protectionem eorum
et ignem ut luceret eis per noctem
40 petierunt et venit coturnix et panem caeli saturavit eos
41 disrupit petram et fluxerunt aquae abierunt in sicco flumina
42 quoniam memor fuit verbi sancti sui
quod habuit ad Abraham puerum suum
43 et eduxit populum suum in exultatione
÷et: electos suos in laetitia
44 et dedit illis regiones gentium et labores populorum possederunt
45 ut custodiant iustificationes eius et legem eius requirant