1 Këngë shtegtimesh. E Davidit.
O Zot, nuk krenohet zemra ime
e sytë nuk i ngre lart.
Nuk rend pas madhështive,
as pas gjërave tepër të vështira.
2 Por jam qetësuar e shpirti më është prehur,
si foshnja e zvjerdhur me të ëmën,
si foshnja e zvjerdhur është shpirti im me mua.
3 Le të shpresojë Izraeli te Zoti,
që tani e deri në amshim.
Kënk’ e shkallëvet Dhavidhit.
1 O Zot, nuk’ u lartua zëmëra ime, as nuk’ u ngritnë përpietë syt’ e mi, as nuk’ ecënj mbë punëra të mëdha, as mbë punëra të maniçime për mua.
2 Vërtet vura ndënë vetëhe, edhe pushova shpirtinë t’im, posi dialën’ e cvjerdhurë përanë s’ëmësë; shpirti im është ndek unë posi diali i cvjerdhurë.
3 Le të shpërenjë Israilli mbë Zonë që tani e gjithë jetënë.