Krie XIII.
1 Nd’ at dit dâlje Džesúi ka špia, uljej rrê ze dêtit.
2 E u‐mbjoθtin mbân atîje gjinde šûm, akj sa pat χipej mbi nje vark t’ uljej: e gjiθ gjíndia kjintrói te zali,
3 E folji atire šûm me pe rralez, tue θ n: Njô dúal aí tše mbíel, se te mbiêl.
4 E nde te št n fare n, tsa râ pe r úδie, e érθe tin zókje te e kjíele s, e e χẽ́nge rtin.
5 Mê ditsá râ mbi gure t, ku n ng kiše n šûm bot, e mbiátu ljeu, se ng kiš te pe rgjîrtur bótie.
6 E si dúal díeli u‐dokje : e pse n ng kiš rr nje, u‐θâ.
7 E mê ditsá râ mbi drizat: e u‐rríte tin drizat, e e pe rpíje tin.
8 Mê ditsá prana râ mbi δéun e mîr: e krapissi, tsa mbe nje kjinte , tsa mbe trezét, tsa mbe triδiét.
9 Kuš kâ veš te gjegjet, é te gjegjet.
10 E kjasur δišípuljit i θân: Pe r tše i fiét atire me pe rralez?
11 E pe rgjegjur aí, i θa: Pse juve ju kje δ n te njiχni misteret e rregje rîs e kjíelvet: e atire n ng i kje δ n.
12 Pse kuš kâ, atîje i jipet, e i mburonet: kuš pra n ng kâ, eδé até e kâ i mirret.
13 Pe r kte ú fiás atire me pe rralez: pse tue vréitur n ng šoχe n, e tue gjegjur n ng marre n veš, ne nde ljgonje n.
14 E be χet mbi atá profidzía Isaîs tše θot: Gjégje ni me veš, e n ng diljgoni: e tue pâr vreni, e n ng šiχni.
15 Pse u‐ndraš zé me ra e ksâje gjíndie, e gjégje tin me ve š te ngure t, e mbe líje tin sît e tire: se te mos síχe je n me sît, e te gjégje je n me vešt, e te ndíeje n me zé me re n, e te priršin, e ú ti še roja.
16 Po ljumt sît tâje se šoχe n, e vešt tâje se gjegjen.
17 Se pe r vertét ju θom, se šûm profetra, e njere z te dréit diše rúan te šíχe je n tše šiχni ju, e n ng e pân: e te gjégje šin até e gjégje ni ju, e n ng e gjégje tin.
18 Mandái ju mírre ni veš pe rráleze n e atîje e mbíel.
19 Nganjé , tše gjegje n fiálje n e rregje rîs, e n ng e de ljgón, vién i ljigu, e rre mbén até e kje mbiêl te zé me ra tîje : ke e št ajó tše u‐mbúal pe r úδie.
20 Ajó prana tše u‐mbúal mbi gure t, kî e št, tše gjegje n fiálje n, e mbiátu e merr me χarê:
21 Po se kâ rrê nje nde té , e ê pak‐moti. E si árθe te χeljmi e te pe rze rit pe r paje t fiálje s, mbiátu skandalidzaret.
22 E ajó tše u‐mbúal te drizat, e št kî, tše gjegje n fiálje n, e kuideša ksâje jétie, e e rrémia δivarit mbíte nje n fiálje n, e n ng krapisse n.
23 Ajó prana tše u‐mbúal mbi δéun e mîr, e št kî tše gjegjet fiálje n, e e nde ljgón: aí pe r ve rtét krapisse n, e b n tsa nje kjinte , tsa trezét, e tsa triδiét.
24 Njate r pe rralez i vû pe rpara atire, tue θ n: Rregje ría e kjíelvet u‐gjâ njeríut, tše mbúal fare n e mîr te petku tîje .
25 E kûr njére zit fié je n, erθ armiku tîje , e mbúal égje r nde mest krapóit, e iku.
26 E kûr štû bari, e krapissi, aχíera u‐duke eδé égje ra.
27 Kjasur prana šerbe tore t e zotit špîs, i θân atîje : Zot, n ng mbole fâr te mîr te δeu it? Prandái si kâ égje re n?
28 E aí θa atire: Njerî armík be ri kte . Šerbe tore t prana i θân: Do tše vatur te mbiéδe mi?
29 E aí θa: Jo: se tue mbiéδur égje re n, te mos te škuljni bašk me té eδé grure t.
30 Ljeni te rriten bašk njera nde te korra, e te moti te kórravet i θoni kórazvet: Mbjiδni pe rpara égje re n, e ljíδnie δomát pe r te dígje ni; krapúan prana mbjíδe nie te katokji im.
31 Njate r pe rralez i vû pe rpara atire tue θ n: Rregje ría e kjíelvet i gjet kokjes sinapit, tše mârr njeríu e mbúal te petku tîje :
32 Ajó pe r ve rtét ê mê e vóge lje se gjiθ farat: kûr prana u‐rríte te , e št mê e maδe nde r gjiθ ljakrat, e b net arvur, akje sa vĩnje n zókje te e kjíels, e b nje n foljê te dege t e tîje .
33 Njate r pe rralez i rre fíeti atire. Rregje ría e kjíelvet i gjet brumit θare t, tše mârr grúaja e pe štíel te trî menza míel, njera te jêt i θare túar gjiθ.
34 Gjiθ kto šurbise rrefíeti Džesúi me pe rralez gjínde vet: e pâ pe rralez n ng fjit atire:
35 Se te be χej e θe na e profetit tše θot: Ú χápe nje me pe rralez golje n time, sbuljonje šurbise te šéχura, tše ka te z nit e jéte se .
36 Aχíera, lje ríer gjinde t, vate te špia Džesúi: e ju kjáse tin δišípuljit e tîje , tue θ n: B n te nde ljgónje mi pe rráleze n e égje re s te petkut.
37 E aí pe rgjegjur θa atire: Aí tše mbíel fare n e mîr, e št i Biri i njeríut.
38 Petku prana, e št jeta. E fara e mîr, kta jân te biljte e rregje rîs. E égje rat, jân te biljte e te ljigut.
39 Armiku prana, tše mbúal kto, e št diáli. E te korrat, e št te furnúarit e jéte se : e kôrzit, jân ẽ́ ngje ljit.
40 Andái si mbjíδen égje rat, e digjen mbe ziárr: ke štú vién nde te ljósurit e ksâje jétie.
41 I Biri i njeríut de rgón aχíera ẽ́ ngje ljit e tîje , e mbjíδe n ka rregje ría e tîje gjiθ skándalet, e gjiθ atá, tše b nje n te ljige n:
42 E i štíen te kamini ziárrit. Atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δ mbeš.
43 Aχíera te dréitit lamparíse nje n si díeli te rregje ría e Jatit tire. Kuš kâ veš te gjegjet, é te gjegjet.
44 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet te rzúarit fšeχur te petku jašte : tše gjetur njeríu, e fšeχu, e pre χarên e tîje vete, e šet tše dó kâ, e bjên at petke .
45 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet merkantit, tše ke rkón perna te búkura.
46 E gjetur nje perne te štréite, vatur šiti gjiθ até e kiš, e biéiti até .
47 Papâ rregje ría e kjíelvet i gjet rríte se e št n te dêti, e tše mbiéθ piškje gjiθ šórtie.
48 e , kûr u‐mbiúa, po tše e χóljkje tin mbi zalin, e u‐uljtin, sgjóθtin te mire t nde ruganjet, e te ljíkje te i štûn jašte .
49 Ke štú vién nde te ljósurit e jéte se : dalje n ẽ́ ngje ljit, e sgjeδe n te ljíkje te ne mes te dréitvet,
50 E i štíen te kamini ziárrit: atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δ mbeš.
51 I θot aθire Džesúi: Nde ljgúat ju gjiθ kto šurbise? I θôn atîje : E χ, Zot.
52 E aí θa atire: Pe r kte nga skribe i me súar nde rregje rît e kjíelvet, i gjet njeríut zotit špîs, tše ndzíer ka te rzúari tîje šurbise te rea e te viétra.
53 E kje, se furnúar Džesúi kto pe rralez, u‐nis atêje .
54 E arδur te katundi tîje i me sói te sinagoga e tire, akje sa atá kjintroje n te marmaróst, e θojen: Kâ ktîje kjo urte sî, e kto fukjî?
55 ng e št kî i biri miéštrit? N ng θuχet e je ma tîje Maríe, e vléze rit e tîje , Jápe ke , Sep, Simún, e Jûδe ?
56 E te motrat e tîje , ng jân gjiθ nde r nê? Andái kâ ktîje gjiθ kto šurbise?
57 E skandalidzáre šin tek aí. E Džesúi i θa: N ng e št profete pâ ndêr mosse te katundi tîje , e te špia tîje .
58 E se be ri atié me rákulje šûm, pe r béssien tše atá se kiše n.
1 In illo die exiens Iesus de domo sedebat secus mare
2 et congregatae sunt ad eum turbae multae
ita ut in naviculam ascendens sederet
et omnis turba stabat in litore
3 et locutus est eis multa in parabolis dicens
ecce exiit qui seminat seminare
4 et dum seminat quaedam ceciderunt secus viam
et venerunt volucres et comederunt ea
5 alia autem ceciderunt in petrosa
ubi non habebat terram multam
et continuo exorta sunt
quia non habebant altitudinem terrae
6 sole autem orto aestuaverunt
et quia non habebant radicem aruerunt
7 alia autem ceciderunt in spinas
et creverunt spinae et suffocaverunt ea
8 alia vero ceciderunt in terram bonam et dabant fructum
aliud centesimum aliud sexagesimum aliud tricesimum
9 qui habet aures audiendi audiat
10 et accedentes discipuli dixerunt ei
quare in parabolis loqueris eis
11 qui respondens ait illis
quia vobis datum est nosse mysteria regni caelorum
illis autem non est datum
12 Qui enim habet dabitur ei et abundabit
qui autem non habet et quod habet auferetur ab eo
13 Ideo in parabolis loquor eis quia videntes non vident
et audientes non audiunt neque intellegunt
14 et adimpletur eis
prophetia Esaiae dicens
auditu audietis et non intellegetis
et videntes videbitis et non videbitis
15 incrassatum est enim cor populi huius
et auribus graviter audierunt et oculos suos cluserunt
nequando oculis videant et auribus audiant
et corde intellegant et convertantur et sanem eos
16 Vestri autem beati oculi quia vident
et aures vestrae quia audiunt
17 amen quippe dico vobis
quia multi prophetae et iusti cupierunt videre quae videtis
et non viderunt
et audire quae auditis et non audierunt
18 Vos ergo audite parabolam seminantis
19 omnis qui audit verbum regni et non intellegit
venit malus et rapit quod seminatum est in corde eius
hic est qui secus viam seminatus est
20 qui autem supra petrosa seminatus est
hic est qui verbum audit
et continuo cum gaudio accipit illud
21 non habet autem in se radicem sed est temporalis
facta autem tribulatione et persecutione propter verbum
continuo scandalizatur
22 qui autem est seminatus in spinis
hic est qui verbum audit
et sollicitudo saeculi istius et fallacia divitiarum suffocat verbum
et sine fructu efficitur
23 qui vero in terra bona seminatus est
hic est qui audit verbum et intellegit et fructum adfert
et facit aliud quidem centum
aliud autem sexaginta
porro aliud triginta
24 Aliam parabolam proposuit illis dicens
simile factum est regnum caelorum homini
qui seminavit bonum semen in agro suo
25 cum autem dormirent homines venit inimicus eius
et superseminavit zizania in medio tritici et abiit
26 cum autem crevisset herba et fructum fecisset
tunc apparuerunt et zizania
27 accedentes autem servi patris familias dixerunt ei
domine nonne bonum semen seminasti in agro tuo
unde ergo habet zizania
28 et ait illis inimicus homo hoc fecit
servi autem dixerunt ei vis imus et colligimus ea
29 et ait non
ne forte colligentes zizania
eradicetis simul cum eis et triticum
30 sinite utraque crescere usque ad messem
et in tempore messis dicam messoribus
colligite primum zizania
et alligate ea fasciculos ad conburendum
triticum autem congregate in horreum meum
31 Aliam parabolam proposuit eis dicens
simile est regnum caelorum grano sinapis
quod accipiens homo seminavit in agro suo
32 quod minimum quidem est omnibus seminibus
cum autem creverit maius est omnibus holeribus
et fit arbor ita ut volucres caeli veniant et habitent in ramis eius
33 Aliam parabolam locutus est eis
simile est regnum caelorum fermento
quod acceptum mulier abscondit in farinae satis tribus
donec fermentatum est totum
34 Haec omnia locutus est Iesus in parabolis ad turbas
et sine parabolis non loquebatur eis
35 ut impleretur quod dictum erat per
prophetam dicentem
aperiam in parabolis os meum
eructabo abscondita a constitutione mundi
36 Tunc dimissis turbis venit in domum
et accesserunt ad eum discipuli eius dicentes
dissere nobis parabolam zizaniorum agri
37 qui respondens ait
qui seminat bonum semen est Filius hominis
38 ager autem est mundus
bonum vero semen hii sunt filii regni
zizania autem filii sunt nequam
39 inimicus autem qui seminavit ea est diabolus
messis vero consummatio saeculi est
messores autem angeli sunt
40 sicut ergo colliguntur zizania et igni conburuntur
sic erit in consummatione saeculi
41 mittet Filius hominis angelos suos
et colligent de regno eius omnia scandala
et eos qui faciunt iniquitatem
42 et mittent eos in caminum ignis
ibi erit fletus et stridor dentium
43 tunc iusti fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum
qui habet aures audiat
44 simile est regnum caelorum thesauro abscondito in agro
quem qui invenit homo abscondit
et prae gaudio illius vadit et vendit universa quae habet
et emit agrum illum
45 iterum simile est regnum caelorum homini negotiatori quaerenti bonas
margaritas
46 inventa autem una pretiosa margarita
abiit et vendidit omnia quae habuit et emit eam
47 iterum simile est regnum caelorum sagenae missae in mare
et ex omni genere congreganti
48 quam cum impleta esset educentes et secus litus sedentes
elegerunt bonos in vasa malos autem foras miserunt
49 sic erit in consummatione saeculi
exibunt angeli et separabunt malos de medio iustorum
50 et mittent eos in caminum ignis
ibi erit fletus et stridor dentium
51 intellexistis haec omnia
dicunt ei etiam
52 ait illis
ideo omnis scriba doctus in regno caelorum
similis est homini patri familias
qui profert de thesauro suo nova et vetera
53 et factum est cum consummasset Iesus parabolas istas transiit inde
54 Et veniens in patriam suam docebat eos in synagogis eorum
ita ut mirarentur et dicerent
unde huic sapientia haec et virtutes
55 nonne hic est fabri filius
nonne mater eius dicitur Maria
et fratres eius Iacobus et Ioseph et Simon et Iudas
56 et sorores eius nonne omnes apud nos sunt
unde ergo huic omnia ista
57 et scandalizabantur in eo
Iesus autem dixit eis
non est propheta sine honore nisi in patria sua et in domo sua
58 et non fecit ibi virtutes multas propter incredulitatem illorum