Krie XVI.
1 E kjasur Fariserat, e Saδukjerat, tue tsandzanisur i ljípe je n ti buθtóneje atire nje sinjâl ka kjíela.
2 E aí pe rgjegjur, i θa: Arδur mbré manet θoni: Mot’ i mîr, se ngukje n kjíela.
3 E menatet: Sot mot i kekje , se ngukje n vré je tur kjíela. Ipókritra, dini e njiχni fakjen e kjíele s: e sinjalet e mótravet nẽ ng mund njiχni?
4 Rratsima e ljîge e e škatarrúar ke rkón sinjalje: e sinjâl asâje nẽ ng i jipet, mosse sinjali Džone s profetit. E ljeríer atá, iku.
5 E vatur δišípuljit e tîje mbatân, χarrúan te mírre je n buk.
6 E Džesúi θa atire: Rúani, e rúχi ka brume t e θare t te Farisére vet e Saδukjére vet.
7 E atá fólje je n nde r ta, tue θẽ n: Se ẽ ng múartim buk.
8 E Džesúi nde ljgúar kte , θa atire: Tše fólje ni nde r ju, njere z pak béssie, se nẽ ng múartit buk?
9 Nẽ ng nde ljgoni, e nẽ ng kuje toni pes kraveljet e pes mílje vet, e sâ kufa múartit?
10 Ne štat kraveljet e kate r mílje vet, e sâ športa múartit?
11 Si nẽ ng de ljgoni, se jo pe r buke n ju θê ú, te ruχi ka brumit e Farisére vet, e Saδukjére vet?
12 Aχíera nde ljgúan se nẽ ng θa te ruχšin ka brumit e buke s, po ka te me súamit e Farisére vet e Saδukjére vet.
13 Vatur pra Džesúi nde r anat e Tšesarês te Fe ljipe s, píeti δišípuljit e tîje , tue θẽ n: Kuš me θôn njére zit se jam ú, Biri i njeríut?
14 E atá θân: Tsa Janje Tiste n, te tiêr Elîn, te tiér prana Džeremîn, o nje nde r profetrat.
15 Aí θot atire: E ju kuš θoni se jam?
16 E pergjegjur Simún Piétri, θa: Ti jê Krišti, i biri Tinzoti te gjâl.
17 E pe rgjegjur Džesúi, θa atîje : Ljumi ti, Simún Bar Jonâ: se nẽ ng te sbuljúan kurmi, e gjaku, po Tata im, tše e št nde r kjíele t.
18 E ú te θom, se ti jê Piétri, e mbi ke t gûr ú stíse nje kjiše n time, e díert e píse se nẽ ng kân te mundur kunte r asâje .
19 E te jap kjitšet e rregje rîs e kjíelvet: e ke ljíθe še ti mbi δéun, vién i ljiδur eδé nde r kjíele t: e ke sgjíθe še ti mbi δéun, vién i sgjiδur nde r kjíele t.
20 Aχíera kumandói δišípulje vet e tîje te mos i θoje n njeríu, se aí e št Krišti.
21 Tše aχíera zû Džesúi te buθtóneje δišípulje vet tîje , se i ngit te veje Džerusalêm, e šûm te pe sóneje ka piékje te , e krerat e príftravet, e Skribrat, e t’ iš i vrâr, e tek e treta dit te ngjalej.
22 E χeljkjur me njâne até Piétri, zû e i ne me réi tue θẽ n: Rúaj vetχên, oi Zot: nẽ ng kâ te jêt pe r tíj kî šurbés.
23 E aí piêrre i θa Piétrit: Bẽ nu prapa meje, satán, ti me jep skandal: se nẽ ng nde ljgón šurbiset e Tinzoti, po ató te njére zvet.
24 Aχíera Džesúi θa δišípulje vet tîje : Nde ndonjé do te vĩnje pas meje, mos njoχte mê vetχên e tîje , ngarkofte krikjen e tîje , e árθe te pas meje.
25 Pse aí tše dafte te salvônje špirtin e tîje , e bíer: e aí tše biérte špirtin e tîje pe r mua, e gjẽ n.
26 Pse tše mîr kâ njeríu, nde gave njefte gjiθ jete n, e biérte špirtin e tîje ? O tše jep njeríu pe r pe jés špirtit tîje ?
27 Pse i Biri i njeríut kâ te vĩnje te χjea Jatit tîje me ẽ́ ngje ljit e tîje : e aχíera nganjé pagúan si te bẽ nat e tîje .
28 Pe r ve rtét ju θom, jân tsa nde r kta, tše rrîn ke tú, tše se kân te ndíenje n mórtien, njera te pafšin te Birin e njeríut, tše vete te rregje ría e tîje .
The Demand for a Sign
(Mk 8.11‑13Lk 12.54‑56)1 Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. 2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς, [Ὀψίας γενομένης λέγετε, Εὐδία, πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός· 3 καὶ πρωΐ, Σήμερον χειμών, πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε;] 4 Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ. καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῆλθεν.
The Leaven of the Pharisees and Sadducees
(Mk 8.14‑21)5 Καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ εἰς τὸ πέραν ἐπελάθοντο ἄρτους λαβεῖν. 6 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων. 7 οἱ δὲ διελογίζοντο ἐν ἑαυτοῖς λέγοντες ὅτι Ἄρτους οὐκ ἐλάβομεν. 8 γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν, Τί διαλογίζεσθε ἐν ἑαυτοῖς, ὀλιγόπιστοι, ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε; 9 οὔπω νοεῖτε, οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους τῶν πεντακισχιλίων καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε; 10 οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τῶν τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας ἐλάβετε; 11 πῶς οὐ νοεῖτε ὅτι οὐ περὶ ἄρτων εἶπον ὑμῖν; προσέχετε δὲ ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων. 12 τότε συνῆκαν ὅτι οὐκ εἶπεν προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν ἄρτων ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων.
Peter’s Declaration about Jesus
(Mk 8.27‑30Lk 9.18‑21)13 Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων, Τίνα λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; 14 οἱ δὲ εἶπαν, Οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι δὲ Ἰερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν. 15 λέγει αὐτοῖς, Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; 16 ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπεν, Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος. 17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ, Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέν σοι ἀλλ᾽ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. 19 δώσω σοι τὰς κλεῖδας τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 20 τότε διεστείλατο τοῖς μαθηταῖς ἵνα μηδενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Χριστός.
Jesus Foretells His Death and Resurrection
(Mk 8.31–9.1Lk 9.22‑27)21 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα ἀπελθεῖν καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι. 22 καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ λέγων, Ἵλεώς σοι, κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο. 23 ὁ δὲ στραφεὶς εἶπεν τῷ Πέτρῳ, Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ· σκάνδαλον εἶ ἐμοῦ, ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ θεοῦ ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. 24 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι. 25 ὃς γὰρ ἐὰν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾽ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν. 26 τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 27 μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. 28 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσίν τινες τῶν ὧδε ἑστώτων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ.