Krie VIII.
1 E si kalarej ka malji, u‐níse tin pas atîje gjinde šûm:
2 E njô nje lebruse , tše víneje te aδorare n, tue θẽ n: Zot, nde do, mund me kje róš.
3 E ndé itur dore n Džesúi, e ngau, tue θê n: Dua, kje róu. E mbiátu ju‐kje rúa lebra tîje .
4 E i θot atîje Džesúi: Šiχ, te mos ja θúaš njeríu: po ets, buθtoju priftit, e jipi rrigalin, tše kumandói Moiséu, pe r martrî atire.
5 E si χíneje Džesúi Kapernaúm, ju‐kjas atîje nje Tšenturiún, tue parkaljesur,
6 E tue θẽ n: Zot, dialji im rrî štẽ n prapt te špia paralíte ke , kekje i dorrokopsur.
7 E i θot Džesúi: Arδur ú, e še ronje .
8 E pe rgjegjur Tšenturiúni, θa: Zot, u nẽ ng meritonje te me χîš nde špît time: po θúaj nje fiâlje vet, e še ronet dialji im.
9 Pse eδé ú rrî mbe te tiêr, e kam pe rpóš meje suljdét, e i θom ktîje : Ets, e vete: e jetrit, Eja, e vién: e šerbe túarit tim, Bẽ n kte , e e bẽ n.
10 Gjegjur prana Džesúi kto šurbise kjintrói, e θa atire tše veje n pas atîje : Pe r ve rtét ju θom, nẽ ng gjeta te Israéli kakje bes.
11 Eδé ju θom, se šûm kân te vĩnje n ka delj díeli, e ka pere ndón, e kân te rrîn me Abramin, e Isakun, e Džakobin te rregje ría e kjíelvet:
12 Po te bílje te e rregje rîs kan jên štẽ n nd’ érre tit te jaše m: atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.
13 E θa Džesúi Tšenturiúnit: Ets, e si pate bes, te kjofte . E u‐še rúa dialji tîje mb’ at χêr.
14 E arδur Džesúi te špia e Piétrit, pâ te viéχe rre n e tîje štẽ n prapt, e diégur ka éθia:
15 E ngau dore n e sâje , e éθia e lja, e u‐ngre, e i šurbéneje .
16 E arδur mbré manet, i súaltin pe rpara šûm me špirtrat e χúaje : e ndzúar špirtrat me fiâlje : e gjiθ atá tše rrije n ljik i še rói:
17 Se te be χej e θẽ na Isaîse profetit, tše θot: Aí múar te viljakósurat tona: e se mundat ngrakói.
18 Pâr prana Džesúi šûm gjinde rreθ atîje , kumandói te škoje n mbatân.
19 E kjasur nje Skrib, i θa: Δaskalj, ú vĩnje pas tîj, ku do te veš.
20 E Džesúi i θot: Δeljprat kân lošet, e zókje te e kjíele s foljêt: po Biri njeríut se kâ ku te prê nje kríet.
21 E njete r nde δišípuljit e tîje i θa: Zot, ljem pe rpara te vete te vê nde varre t tate n tim.
22 E Džesúi i θa: Eja pas meje, e lje te vdékurit te vẽ̂ n nde varre t te vdékurit e tire.
23 E si ngjitej te varka, i vân pas atîje δišípuljit e tîje :
24 E njô nje monostróf e maδe u‐bê te dêti, akje sa varka iš e mbuljúar ka suvaljat; e ai fiê je .
25 E kjasur δišípuljit e tîje , e sgjúan, tue θẽ n: Zot, salvona, jemi te biêrr.
26 E aí i θot: Pse tré mbeni, njere z pak béssie? Ngré itur aí aχíera, ne me réi ére vet e dêtit, e u‐bê nje e papsur e maδe.
27 E njére zit kjintrúan te marmaróst, tue θẽ n: Tše e št kî, se érat e dêti i marre n veš?
28 E si vate ai mbatân te χora e Džerdžesenvet, i dúaltin pe rpara di te zê n ka špirtrat e χúaje , tše díljie n ka varret, te kekje šûm, sa mosnjerî mund škóneje pe r at ûδ.
29 E njô θe rríte tin, tue θẽ n: Tše kemi na me tîj, Džesú bîr i Tinzoti? Erδe ktu pe rpara motit te na lastimisnje š?
30 E iš pak largu ka atá nje mûrr šûm dírkje še , tše kulótneje .
31 E špirtrat e χúaje e parkaljése je n, tue θẽ n: Nde na ndzíer, de rgona te murra e dírkje vet.
32 E θa atíreve: Étse ni. E dâlje atá vân te murra e dírkje vet, e njô gjiθ murra e dírkje vet u‐štû spe rδikste ka nje gramîn te dêti: e spavistin nde r úje rat.
33 E atá tše i kulóte je n iktin: e vatur te χora, rre fíetin gjiθséi, eδé ató te atire, tše kiše n špirtrat e χúaje .
34 E njô gjiθ χora i dúal pe rpara Džesúit: e pâr até e parkaljése tin te škóneje ka anat e tire.
Krie e tetëtë
1 E si zbriti ai nga mali, i vanë pas sij shumë turmë.
2 E ja një i fëlliqurë erdhi e ju fal atit, e thosh: Zot, ndë daç ti mund të më qëroç.
3 E si ndëri dorënë, e zuri atë Iisui e i tha: Dua, qërou. E atë çast u qërua lepra e tij.
4 E i thot’ atij Iisui: Vështo të mos thuaç njeriut, po haide e dëfto vetëhenë te prifti, e shpjerë dhurëtinë, atë që urdhëroi Moisiu për martiri nd’ata.
5 E si riu Iisui ndë Kapernaum, erdhi nde ai një ekatondarh, e i lutej.
6 E i thosh: Zot, im bir dergjetë mbë shtëpi i mbajturë, e mundonetë gjëmuarë.
7 Edhe Iisui i thot’ atij: Unë do të vij, e do ta shëroj atë.
8 Edhe Ekatondarhoi u përgjegj, e i tha Zot: Unë nukë jam i zoti që të hiç ndë shtëpi time, po thuaj fjalë vetëmë, e im bir do të shëronetë.
9 Sepse edhe unë njeri jam ndënë zotëri, e kam ndënë vetëhe time trima, e i thom këtij: Hajde, e vete, e tjatërit: Eja, e vjen. Edhe kopilit sim: Bën këtë, e e bën.
10 Edhe Iisui si digjoi këtë, u çudit e thotë mb’ata që vijnë pas si: Me të vërteta u thom juvet, që as ndë Israil nukë gjeçë kaqë besë.
11 Pra andaj u thom juvet, se do të vijënë shumë nga del, edhe nga perëndon dielli, e do të rrinë bashkë me Avraamnë, edhe me Isaaknë, edhe me Iakovnë ndë mbretëri të Qiellvet.
12 E të bijtë e mbretërisë do të vihenë ndë skotadh t’erëtë. Atje është të qarëtë, edhe të dredhurët’ e dhëmbëvet.
13 E i tha Iisui Ekatondarhut: Haide, e le të bënetë tek teje sikundrë besove. E atë çast u shërua biri i tij.
14 E si erdhi Iisui ndë shtëpi të Petrosë, pa vjehërën’ e tij që dergjej ndë stromë nga ethetë.
15 E e zu nga dora e e lanë atë ethetë, e u shërben ature.
16 E pasi u err e u bë natë, prunë nde ai shumë të dhemonisurë, e i nxir me fjalë vetëmë të paudhëtë, edhe gjithë ata që qenë sëmurë e gjëmuarë i shëronte.
17 Që të dalë e vërtetë ajo që u tha nga profiti Isaia, që thotë kështu: Ai na ngrijti sëmundëtë tona, e të ligatë na i hoqi.
18 E si pa Iisui shumë botë rrotullë tij, i porsiti që të hidhenë përteje.
19 E na, erdhi e ju qas një nga grammatikotë, e i tha atij: Dhaskal, do të vij pas teje ngado që të veç.
20 Edhe Iisui i thot’ atij: Dhelpëratë kanë folet’ e ture, edhe zogjt’ e Qiellit të ndënjurit e ture, po i biri i njeriut s’ka ku të vërë kriet’ e tij.
21 Edhe një tjatër nga Mathitit’ e tij, i tha atij: Zot, amë urdhër përpara të vete të kllas ndë varr jatnë tim.
22 Edhe Iisui i thot’ atij: Eja pas meje, e le të vdekuritë të kllasënë të vdekurit’ e ture.
23 E kur hiri ai ndë varkë, vanë pas si edhe mathitit’ e tij.
24 E ja, e u bë tërmet i madh ndë det, aqë që afëroi të mbushej varka nga tallazetë, e ai flijte.
25 E mathitit’ e tij u qasnë pran’ atij, e e zgjuanë, e i thanë: Zot, shpëtona navet, se mbitemi.
26 E u tha ature: Besëpakë, pse jeni kaqë trëmbëlakë? Ahiere u ngre, e porsiti erëtë edhe detnë, e u bë bunac’ e madhe.
27 E u çuditnë njerëzitë, e thanë: Ç’lloi njeri është kij, që edhe erëët edhe deti e digjojënë?
28 E si shkoi ai mb’anë të tejme, ndë fshat të Gjergjesinovet, i duallë përpara tij di të dhemonisurë që dilë nga varretë e bëijnë shumë të këqia që s’mund të shkon njeri nga ajo udhë.
29 E ja, thërrisnë fort, e thoshnë: Ç’ke me nevet ti Iisu biri i Perndisë, erdhe këtu të mundoç navet përpara kohësë?
30 E më tej nga ata qe një kope nga shumë derra, që kullotnë.
31 E dhemonëtë i luteshinë, e i thoshnë: Ndë do të na nxjerç navet, epna urdhër të hijëmë ndë këtë kope të derravet.
32 E u tha ature: Hajdeni. Edhe ata si duallë, vanë ndë kope të derravet. E ja gjithë kopeja e derravet u derdh me vrap, e ra nga gremia ndë det e u mbitnë ndë ujëra.
33 E çobanëritë që i kullotnë iknë, e si vanë ndë qutet, rrëfeijnë gjithë sa u bënë, edhe për të dhemonisuritë që u shëruanë.
34 E ja e dolli jashtë gjithë quteti, për të priturë Iisunë. E si e panë, ju lutnë, që të ikëjë nga sinorët’ e ture.